Ετοιμαζόμαστε να βγάλουμε το πανέρι

Μια ακόμη προειδοποίηση  έδωσε προχθές ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα, λέγοντας πως ότι συμβαίνει  στις ΗΠΑ επηρεάζει την Ευρώπη και αντίστροφα. Μίλησε για τις  συνέπειες της ελληνικής κρίσης στην Ευρώπη, αλλά ουσιαστικά απευθυνόταν  σε Κίνα – Γερμανία. Αφού εσύ, Κίνα, δεν προχωράς σε ανατίμηση του  γουάν και εσύ, Γερμανία, δεν ενισχύεις  την εσωτερική ζήτηση, εμείς, οι ΗΠΑ, θα τυπώνουμε μέχρι τον Ιούνιο δολάρια.

Ο νομισματικός πόλεμος που ξεκίνησε πέρυσι μεταξύ ευρώ- δολαρίου ( πέρυσι νίκησε το δολάριο  για να μην γίνει αποθεματικό  νόμισμα το ευρώ ) συνεχίζεται. Τι πιθανότητες  έχει το ευρώ, όταν μετά την Ιρλανδία ακολουθούν η Πορτογαλία και η  Ισπανία; Οι πιέσεις στο κόστος δανεισμού  των δυο χωρών θα είναι συνεχείς και η μοναδική χώρα που θα ωφελείται  θα είναι η Γερμανία που θα συνεχίσει  να εξάγει.

Ακόμη, όμως, και  αυτός ο «γίγαντας» φοβάται διότι  δεν θα αγοράζουν για πολλά  χρόνια ακόμη γερμανικά προϊόντα οι Κινέζοι και οι Ινδοί. Οι τελευταίοι είναι ικανοί να φτιάξουν πιο ανταγωνιστικά  προϊόντα.

Μέσα αυτό το εκρηκτικό σκηνικό βρίσκεται  η «μικρή» Ελλάδα, η οποία θα βγάλει τα «κάλλη» της στο πανέρι, όπως θα δούμε. Πέρυσι χρωστούσε 260-270 δισ. ευρώ και δανειζόταν μέχρι τον  Οκτώβριο. Μετά από οκτώ δραματικούς  μήνες υπογράψαμε να πάρουμε αλλά 110 δισ. ευρώ σε δάνεια. Με απλά λόγια, αυτό λέγεται αντικατάσταση των παλιών ομολόγων- χαρτιών του χρέους με δάνεια τα οποία αν δεν πληρωθούν  δεν υπάρχει ασυλία στα περιουσιακά  στοιχεία.

Και μπροστά  μας υπάρχουν δυο δρόμοι: είτε η  Ελλάδα αρχίζει να εμφανίζει ένα  μικρό πλεόνασμα ή βυθίζεται  περισσότερο στην ύφεση με τους φόρους και την μείωση της κατανάλωσης.

Μέσα στον ορυμαγδό, η απόφαση λ.χ. για τον φόρο στις ξενοδοχειακές υπηρεσίες ήταν σωστή καθώς δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα. Όμως, ο προϋπολογισμός του 2011 περιλαμβάνει και ιδιωτικοποιήσεις ή πωλήσεις ποσοστών σε δημόσιες εισηγμένες εταιρείες και μη. Άλλες τιμές  πώλησης εξασφαλίζαμε τα προηγούμενα  χρόνια, κι άλλες εντός μνημονίου. Η μετοχή της Εθνικής λ. χ δεν  θα μπορούσε να πωληθεί ποτέ 5 ευρώ και  αυτός ήταν ο λόγος που συμμετείχαν  πολλοί Έλληνες στην πρόσφατη αύξηση κεφαλαίου. Οι τιμές πώλησης θα είναι  χαμηλές, όπως χαμηλές θα είναι και  οι τιμές των ακινήτων, της γης, όλων των αξιών.

Με λίγα λόγια, οδηγούμαστε σε ένα δύσκολο 2011, όπου το δημόσιο για να εξασφαλίσει  μερικά εκατομμύρια ευρώ θα πωλήσει  διάφορα περιουσιακά στοιχεία.

Γιατί, όμως, αναφέρουμε συνεχώς τις πωλήσεις; Διότι στη  γειτονική Τουρκία μια πώληση ποσοστού τράπεζας ή μιας ιδιωτικής  εταιρείας κοστίζει μερικά δισ. ευρώ τα οποία εισέρχονται στην τοπική οικονομία. Όχι φθηνά, αλλά ακριβά. Η  ισοπέδωση λοιπόν που επέβαλλε το μνημόνιο στην χώρα δεν οδηγεί σε τίπτοε λιγότερο από μια φθηνή μεταβίβαση στοιχείων την ίδια ώρα που  πολλά στρώματα πληθυσμού ζουν πολύ δύσκολα.

Η νέα πίτα που  ελπίζουν να δημιουργηθεί θα είναι  μικρότερη με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Και η τραγική ειρωνεία της  υπόθεσης θα είναι ότι οι ξένοι  θα χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα Κι την Ιρλανδία για την δική τους επιστροφή στην ανάπτυξη. Όταν και  εφόσον Ελλάδα και Ιρλανδία θα επιστρέψουν  δημοσιονομικά, οι υπόλοιποι θα αναπτύσσονται  πιο γρήγορα για να αγοράζουν  Ελλάδα και Ιρλανδία και ούτω καθ’ εξής...