Το διακύβευμα είναι αλλού...

Μπορεί ο Γιώργος  Παπανδρέου να έχει αποφασίσει ήδη  να προχωρήσει στην προκήρυξη εθνικών  εκλογών και, καθώς εδώ και  πολλά χρόνια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας  δεν φέρνει αντιρρήσεις στον πρωθυπουργό της χώρας, να ξαναπάμε στην κάλπη λίγο πριν τα Χριστούγεννα, “τρελαίνοντας” τον κόσμο όλο...

Μπορεί σήμερα να βγουν  και να μιλήσουν όλοι για νίκη, αφού οι περιφερειακές εκλογές γίνονται για πρώτη φορά και καθώς πολλές εκ των περιφερειών θα κριθούν στον δεύτερο γύρο.  

Μπορεί ο κόσμος να έχει πάει να ψηφίσει φίλους και  γνωστούς – υπάρχει αυτή η αμεσότητα  με τους τοπικούς άρχοντες – ωστόσο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι  του αρέσει αυτό που κάνει. Και  δεν υπάρχει “μπορεί” στο ότι θα είναι ακόμη πιο απρόθυμος στον δεύτερο γύρο και, σίγουρα, μπροστά στην κάλπη έκτακτων εθνικών εκλογών.

Μπορεί τα σενάρια  της επόμενης να δίνουν και να παίρνουν, ξεκινώντας από οικουμενική “Μνημονιακή” κυβέρνηση με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων από τον Παπαδήμο έως τον Μαρκεζίνη – τον υιό, ο πατέρας Σπυρίδων αν ζούσε θα ήταν 101 ετών και μάλλον δύσκολα θα συμμετείχε στο εγχείρημα – με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ, Καρατζαφέρη, Ντόρας και Φώτη Κουβέλη (!!!) και φθάνοντας έως την συγκυβέρνηση Παπανδρέου με Σαμαρά, με Μνημόνιο ...μπασταρδεμένο.

Όλα αυτά είναι “μπορεί” και, για κάποιους που φροντίζουν πριν από εμάς για εμάς, τινά εξ αυτών μπορεί να είναι ήδη αποφασισμένα.  

Το διακύβευμα, όμως, είναι άλλο και με αυτό ουδείς πραγματικά δείχνει να ασχολείται αυτές τις  ώρες: δεν ξέρω πώς θα το ονομάσει η όποια κυβέρνηση του προσεχούς διαστήματος, αλλά η χώρα χρειάζεται επειγόντως έναν περιορισμό του χρέους, μέσα στην ζώνη του ευρώ.

Η χώρα πρέπει να είναι  κατηγορηματική απέναντι στους πιστωτές της ότι δεν μπορεί να πληρώσει επουδενί τους τόκους του δημόσιου χρέους (κάπου 80 δισεκατομμύρια) και ότι οποιαδήποτε άλλη λύση πέραν της περικοπής του τερατώδους χρέους απλώς θα την καταδικάσει σε μόνιμη ύφεση.

Η χώρα ΔΕΝ είναι  δυνατό να πάει σε επιμήκυνση, γιατί  επιμήκυνση σημαίνει πολύ απλά ότι θα πληρώνουμε λιγότερα, μεν, κάθε χρόνο αλλά συνολικά πολύ περισσότερα – το ΔΝΤ θα αξιώσει υψηλότερα επιτόκια, ενώ και για τους εταίρους μας δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα παρατείνουν χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση τις αποπληρωμές - και για πολύ περισσότερα χρόνια, καταδικαζόμενοι έτσι σε ύφεση μακράς διαρκείας.

Αυτό είναι το διακύβευμα όχι μόνο σήμερα, αλλά και αύριο  και στο ορατό μέλλον και ο,τιδήποτε άλλο λέγεται από τους πολιτικούς μας ταγούς είναι απλώς για  λαϊκή κατανάλωση.

Δεν έχει καμία σημασία  το πώς θα διαμορφωθεί ο χάρτης των περιφερειών! Των οικειών υμών εμπιπραμένων υμείς άδετε, Έλληνες...