«Elections are not acceptable»

Ο παλιός Αμερικανός σπορτκάστερ Μπιλ Στερν έλεγε  εύστοχα πως «οι εκλογές είναι τσάμπα. Τα αποτελέσματά τους όμως τα πληρώνουμε με δόσεις». Και πράγματι η σημερινή πολιτική και οικονομική κατάσταση στη χώρα, φαίνεται να ταιριάζει γάντι με αυτή τη ρήση του δημοσιογράφου, η οποία ειπώθηκε πριν από πενήντα ολόκληρα χρόνια.

Και γιατί ταιριάζει; Πολύ απλά διότι η θεωρία συνομωσίας (μη μου πείτε πως και εσείς δεν αρέσκεστε στο εθνικό αυτό σπορ) λέει πως ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου πήγαινε το πράγμα βουρ για εκλογές και μάλιστα τον Μάρτιο ώστε να κόψει όλους τους ανεπιθύμητους από τις λίστες, η Τρόικα του έστειλε ένα χρήσιμο μήνυμα με τις συνεντεύξεις σε κυριακάτικες εφημερίδες.  

Τι ήθελε να πει ο ποιητής δηλαδή στον πρόεδρο  του ΠΑΣΟΚ; Μα πολύ απλά πως «elections are not acceptable». Και για όσους σπεύσουν να με κατηγορήσουν για τη χρήση αγγλικών στο κείμενο μεταφράζω εις την ελληνική: «οι εκλογές δεν είναι αποδεκτές». Τσάμπα μάγκες, λοιπόν, όσοι υποστήριζαν εντός ΠΑΣΟΚ τις εκλογές.  

Μα καλά, θα πείτε, είναι δυνατό να μας επιβάλλουν με διαρροές και δηλώσεις οι τροϊκανοί αν θα πάμε ή όχι σε εκλογές; Αν θα είμαστε ή όχι κυρίαρχος λαός μέσω του Συντάγματος μας;  

Εδώ λοιπόν είναι  που ξεκινά το πρόβλημα. Δυστυχώς, είναι δυνατό όχι μόνο να μας επιβάλλουν να μην κάνουμε εκλογές, ακόμα και να μας βάζουν να πουλάμε τα νησιά μας (όπως πρώτος ο υποφαινόμενος έγραψε πριν από ενάμιση μήνα), τις παραλίες ή τις εταιρείες μας.  

Και όλα αυτά κατέστησαν δυνατά καθώς ο ίδιος  ο πρωθυπουργός και κυρίως ο συνεργάτης του υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με δουλικότητα επέλεξαν το δρόμο του να μην συνδιαλλαγούν ή ακόμα και να αρνηθούν κάποιες από τις προτάσεις του ΔΝΤ αλλά να μετατρέψουν τη χώρα σε πειραματόζωο. Κοινώς, να επιτρέψουν να γίνουν όλα όσα με μαθηματική ακρίβεια έγιναν με παταγώδη αποτυχία και τεράστιο κοινωνικό κόστος στην Αργεντινή (περικοπές μισθών και μετά το αδιέξοδο πώληση κρατικών φιλέτων, τελική χρεοκοπία και πέταμα ενός 40% του λαού στην πείνα).  

Με σκυμμένο λοιπόν το κεφάλι, ο Γιώργος Παπανδρέου αναγκάστηκε να αφήσει πίσω τα σενάρια  περί εκλογών και να αναδιπλωθεί. Κι αυτό διότι τα golden boys – οι …υπάλληλοι όπως τόλμησε και ξεστόμισε ο Γ. Πεταλωτής ώστε να μας πείσει για την δήθεν εθνικά σκληρή γραμμή – του είπαν πως «elections are not acceptable». Κι όταν στις επιταγές του ΔΝΤ ενδίδεις με την πρώτη, δυστυχώς μετά σου γίνεται συνήθεια ακόμα κι όταν δεν το θέλεις.  

Κάπως έτσι, μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο κάηκε το εκλογικό σενάριο. Μαζί του όμως κάηκε και ένα πολιτικό κεφάλαιο για την κυβέρνηση. Μαζί του, παρασύρθηκε και τσαλακώθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος για έναν απροσδιόριστο (ή μήπως καλά προσδιορισμένο;) λόγο έχει γίνει έρμαιο στα χέρια του Γ. Παπακωνσταντίνου. Ενός πολιτικού που μάλλον φιλοδοξεί να ακολουθήσει καριέρα εκτός ελληνικών συνόρων και σε φορέα αντίστοιχο του ΔΝΤ αν κρίνουμε από τα πολλά ΝΑΙ και τα ελάχιστα έως ανύπαρκτα ΟΧΙ που έχει πει.