Γιώργος Αγγελόπουλος: Για μένα το Survivor ήταν μια ζαριά

Κάτι δεν σου κολλάει όταν συναντάς τον Γιώργο Αγγελόπουλο με φόντο τα φουγάρα της Τεχνόπολης και το γκρι της πόλης.

Δεν ξεχνιούνται εύκολα οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στον εξωτικό Αγιο Δομίνικο, με τον Ντάνο να αγωνίζεται λυσσαλέα στους στίβους μάχης ή να βγαίνει από τη θάλασσα κρατώντας περήφανος τη λεία του. Πέντε μήνες ήταν αυτοί. «Σου φαίνεται περίεργο ε;» λέει χαμογελώντας ενώ ανταλλάσσουμε μια δυνατή χειραψία. «Ο κόσμος που με συναντά στον δρόμο είναι σαν να με ξέρει. Με φωνάζουν με τ’ όνομά μου. Είναι πολλοί οι μήνες που με παρακολουθούσαν μέσα από το “Survivor” και μάλλον γνωρίζουν για μένα περισσότερα πράγματα από όσα φανταζόμουν. Η πρώτη τους κουβέντα είναι “Συγχαρητήρια”. Είναι μεγάλη χαρά για μένα. Αισθάνομαι υπερήφανος για τη νίκη μου στο παιχνίδι και μαζί μου χάρηκαν όλες οι ηλικίες. Με πλησιάζουν γυναίκες, μητέρες, πατεράδες, γιαγιάδες, παππούδες, μικρά παιδιά».

Γιατί πιστεύει ότι όλος αυτός ο κόσμος ταυτίστηκε μαζί του; Πώς εξηγεί το γεγονός ότι επικρατούσε παροξυσμός στα social media για εκείνον και οι τηλεθεατές τον αποθέωναν; «Εγώ λέω ότι το έπαθλο του “Survivor” δεν είναι τα 100.000 ευρώ, αλλά η αγάπη που εισπράττω. Την αισθάνομαι καθημερινά αυτή την αγάπη. Πιστεύω ότι ο κόσμος ταυτίστηκε μαζί μου, γιατί εκτίμησε, απ’ ό,τι μου λένε, το ήθος και την αυθεντικότητά μου. Γιατί στο παιχνίδι ήμουν ο εαυτός μου. Το “Survivor” για μένα όμως είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Είναι ένα πολύ καλό σωματικό και ψυχολογικό τεστ. Εγώ έπαιξα με τις αντοχές μου και πίστεψα στον εαυτό μου. Ηθελα πολύ να φτάσω στο τέλος. Οχι απαραίτητα να κερδίσω, αλλά να επιβιώσω μέχρι το τέλος. Ηθελα να επιβιώσω και να φτάσω στο τέλος. Ηθικά, είχα ανάγκη αυτή τη νίκη. Εμείς νομίζαμε ότι είχαμε μία κάμερα μπροστά μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος είχε πολλές “κάμερες” στραμμένες επάνω μας. Ετσι, οι τηλεθεατές είχαν σφαιρική αντίληψη για τα όσα συνέβαιναν στο παιχνίδι και αλάνθαστο κριτήριο. Μετά την 4η φορά που βγήκα υποψήφιος και παρέμεινα στο παιχνίδι, αισθάνθηκα τη στήριξη του κόσμου. Τότε κατάλαβα ότι οι τηλεθεατές κάτι έβλεπαν σε μένα και με κρατούσαν στο παιχνίδι και είδα κάποιους συμπαίκτες μου να αλλάζουν σιγά-σιγά συμπεριφορά απέναντί μου προς το καλύτερο. Η αλλαγή αυτή έκανε την καθημερινότητά μου στον Αγιο Δομίνικο σαφώς καλύτερη. Ηθελα, όμως, να με είχαν καταλάβει νωρίτερα γιατί θα περνούσαμε όλοι πιο όμορφα».

«Θα ήθελα να νιώσω πράγματα. Είχα σχέση με τρεις πολύ σπουδαίες γυναίκες στη ζωή μου. Ηταν τρεις σημαντικές σχέσεις στις οποίες αισθάνθηκα την αγάπη. Αυτήν αποζητώ [...] Πιστεύω ότι έχω να δώσω πολλά πράγματα στη γυναίκα που θα γίνει μητέρα των παιδιών μου. Σίγουρα θα μου άρεσε να ζήσω στη Σκιάθο γιατί είναι ένα ωραίο και ήρεμο μέρος με ποιότητα ζωής»

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ντάνος δεν πάλευε μόνος στον Αγιο Δομίνικο. Είχε στο πλευρό του την πλειοψηφία των τηλεθεατών που «τιμωρούσε» όποιον τα έβαζε μαζί του ή τον έκανε στην άκρη. «Ισχύει. Ο κόσμος θέλησε να με υπερασπιστεί και δεν είχε άλλον τρόπο να το κάνει εκτός από το να με ψηφίσει για να παραμείνω στο παιχνίδι. Βγαίνοντας όμως από το “Survivor”, είδα ότι παίκτες με τους οποίους είχα προβλήματα επικοινωνίας δέχτηκαν bullying. Είμαι κατά του bullying. Κατανοώ ότι είναι μια διέξοδος να ξεσπάσει κάποιος και να εκτονωθεί εξαιτίας των δυσκολιών που όλοι βιώνουμε σήμερα. Αλλά σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να υφίσταται bullying. Προσωπικά όταν δέχτηκα ένα είδος bullying, απομόνωσης στο παιχνίδι, το αντιμετώπισα μόνος μου νιώθοντας τη στήριξη του κόσμου. Προσπάθησαν ορισμένοι να με απομακρύνουν από το σύνολο. Τουλάχιστον έτσι το ένιωσα. Είμαι όμως πολύ “σκληρός” άνθρωπος. Πολύ δυνατός. Και δεν δυνάμωσα μέσα από το “Survivor”, αλλά από τις εμπειρίες μου στη ζωή. Αφού λοιπόν έχω ζήσει τα δύσκολα στη ζωή του, καταλαβαίνεις το ότι απομονώθηκα, έστω για ένα διάστημα, στο “Survivor” δεν ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω αντιμετωπίσει».

Αυτή τη μοναχική πορεία που ακολούθησε στο «Survivor» τη συνέχισε και εκτός παιχνιδιού. Οσο οι πρώην συμπαίκτες του εμφανίζονται σε Survival camps και κάθε λογής εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα, ο Ντάνος βρίσκεται στη Σκιάθο με την οικογένειά του και τους δικούς του ανθρώπους. Δεν τον βάζουν σε πειρασμό τα εύκολα και γρήγορα χρήματα; «Εγώ έχω το δικό μου σκεπτικό, τη δική μου κρίση για τα πράγματα. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να κρίνω τι κάνουν οι πρώην συμπαίκτες μου. Θα σου πω όμως ότι δεν μπήκα στο “Survivor” μόνο για τα 100.000 ευρώ ή επειδή αντιμετώπιζα κάποιο οικονομικό πρόβλημα, όπως είχε ακουστεί. Ούτε πήγα στο παιχνίδι επειδή δεν υπήρχε ζωή για μένα έξω. Επίσης, ποτέ δεν θα εξαφανιζόμουν από την οικογένειά μου, για πέντε μήνες, για τα λεφτά. Για μένα το παιχνίδι ήταν μια ζαριά. Αυτό που σκέφτηκα ήταν ότι μέσα από αυτό θα μπορούσε να ανοίξουν πόρτες που θα με βοηθούσαν στα επαγγελματικά μου. Είχα ένα ένστικτο ότι ήταν η στιγμή μου. Ναι, συμμετείχα και για τα 100.000 ευρώ. Ηταν ένας από τους λόγους. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν το έκανα μόνο για τα χρήματα. Οπότε και μετά το “Survivor” δεν θα έκανα ποτέ κάτι μόνο για τα χρήματα. Κάτι που δεν με εκφράζει. Είναι αντίθετες στο σκεπτικό μου οι αρπαχτές, που σίγουρα μπορούν να σου αποφέρουν σεβαστά ποσά. Δεν μου αρέσουν τα εφήμερα πράγματα».

«Δεν ντρέπομαι για κανένα επάγγελμα που έχω κάνει. Δεν ξέρω γιατί θεωρείται από κάποιους υποτιμητικό. Πώς είναι δηλαδή το προφίλ του ανθρώπου που δουλεύει σε πρατήριο καυσίμων; Εκτός από βενζινάς, λοιπόν, να τους πω ότι ήμουν και μπογιατζής, μαρμαράς, φούρναρης, ποδοσφαιριστής, υδραυλικός. Εχω δουλέψει επίσης σε καφετέρια και σε σινεμά».


Κατόπιν εορτής, δηλαδή μετά τη νίκη του στο «Survivor», πολλοί συμπαίκτες του διατείνονταν ότι έγιναν φίλοι μαζί του. Εκείνος με ποιους κρατάει επαφή; Με ποιους έγινε φίλος; «Η έννοια της φιλίας είναι πολύ σύνθετη. Φιλική σχέση διατηρώ οπωσδήποτε με τον Γιώργο Χρανιώτη, τον Γιάννη Σπαλιάρα, τον Bo και την Ευρυδίκη Βαλαβάνη. Φιλικός είμαι προς όλους. Ακόμη και με τους πρώην συμπαίκτες μου που δεν ήθελαν να είμαστε φίλοι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η φιλία όμως κρίνεται σε βάθος χρόνου».

Ο Γιάννης Σπαλιάρας αποκάλυψε για τον Γιώργο Αγγελόπουλο ότι είναι προβληματισμένος σε ό,τι αφορά την ξαφνική αναγνωρισιμότητα που έχει κερδίσει από το «Survivor». Εχει πελαγώσει; «Δεν πελαγώνω εύκολα. Το μοναδικό πράγμα που έχω στο μυαλό μου και με προβληματίζει είναι πώς θα ανταποδώσω την αγάπη αυτή που δέχομαι και πώς θα δείξω στον κόσμο ότι δεν άλλαξα μετά το “Survivor”. Οτι είμαι ο ίδιος άνθρωπος».

Η υποδοχή στη Σκιάθο

Αν μία εικόνα θα μπορούσε να αποτυπώσει την απήχηση που γνώρισε ο Γιώργος Αγγελόπουλος μέσα από παιχνίδι, αυτή δεν είναι άλλη από τη θεαματική υποδοχή που γνώρισε στο νησί του, στη Σκιάθο. Το λιμάνι είχε κατακλυστεί από κόσμο που καμάρωνε τον Ντάνο, καθώς εκείνος πλησίαζε με φουσκωτό, κρατώντας την κούπα του «Survivor». «Δεν έχει ξαναγίνει αυτό! Είχα μάθει από συγγενικά μου πρόσωπα ότι ο κόσμος της Σκιάθου ήθελε να με υποδεχτεί όταν θα επέστρεφα στο νησί. Το μέγεθος της υποδοχής δεν το περίμενα. Γνώριζα ότι ο περισσότερος κόσμος είχε αυτή τη διάθεση, αλλά αυτό που έζησα δεν περιγράφεται. Ξέρω πολύ καλά ότι δεν κέρδισα κάποιο ολυμπιακό μετάλλιο για να με υποδεχτεί έτσι ο κόσμος. Οτι δεν είναι εθνικό ζήτημα η νίκη μου στο “Survivor”, αλλά δεν σου κρύβω ότι η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη. Στη Σκιάθο έχω καλές σχέσεις με όλο τον κόσμο. Οι σχέσεις χτίζονται μέσα στον χρόνο. Κάθε μέρα. Συμπεριφέρομαι καλά όχι μόνο στον φίλο μου στο νησί, αλλά και σε έναν άγνωστό μου υπάλληλο στην τράπεζα. Ετσι, με την υποδοχή αυτή, αισθάνθηκα ότι ο κόσμος της Σκιάθου με αγκάλιασε όχι μόνο επειδή κέρδισα το “Survivor”, αλλά για τη συμπεριφορά μου απέναντί τους μέχρι σήμερα». 
Τι απαντά σε εκείνους που αναρωτιούνται «μα τι έκανε ο Ντάνος για να τον υποδέχονται σαν ήρωα στη Σκιάθο»; «Μα εγώ πρώτος λέω στους ανθρώπους της Σκιάθου ότι δεν έκανα τίποτα το τόσο σημαντικό. Δεν αισθάνομαι σπουδαίος. Αλλά επειδή δεν θεωρώ ότι έχω κάνει κάτι σημαντικό για να με υποδεχτούν έτσι, δεν σημαίνει ότι θα απαξιώσω ή θα δυσανασχετήσω με μία τέτοια υποδοχή. Το αντίθετο. Τη χάρηκα».

«Μέσα από το επάγγελμα του “βενζινά” έγινα πιο ικανός»

Στα social media, κάποιοι που προφανώς δεν τον υποστήριζαν στο «Survivor» τον αποκαλούσαν «βενζινά» με υποτιμητική διάθεση. Είναι κάτι που τον ενόχλησε; «Μπορεί η διάθεσή τους να ήταν αυτή, αλλά εγώ δεν ντρέπομαι για κανένα επάγγελμα που έχω κάνει. Μέσα από το επάγγελμα του βενζινά, λοιπόν, έγινα πιο ικανός. Δεν ξέρω γιατί θεωρείται από κάποιους υποτιμητικό. Πώς είναι δηλαδή το προφίλ του ανθρώπου που δουλεύει σε πρατήριο καυσίμων; Εκτός από βενζινάς, λοιπόν, να τους πω ότι ήμουν και μπογιατζής, μαρμαράς, φούρναρης, ποδοσφαιριστής, υδραυλικός. Εχω κάνει πάρα πολλά επαγγέλματα. Εχω δουλέψει επίσης σε καφετέρια και σε σινεμά».
Αυτό σημαίνει ότι είναι «ψημένο» παιδί; «Οχι μόνο ψημένος. Καλοψημένος. (γελάει) Χάρη σε αυτά τα επαγγέλματα υπήρχε επαφή με τους ανθρώπους στη Σκιάθο. Με έμαθαν. Αυτό είναι ευλογία. Μπορεί στη ζωή μου να έχω κουραστεί, να έχω δουλέψει πολύ -πολλές φορές έκανα και δύο δουλειές ταυτόχρονα- αλλά έτσι κέρδισα την ανεξαρτησία μου και από μικρή ηλικία. Ναι μεν βοηθούσα την οικογένειά μου, αλλά μου άρεσε που είχα τα δικά μου λεφτά στην τσέπη μου. Εχει άλλη αξία να έχεις τα δικά σου χρήματα, από τον κόπο σου. Δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα έχω ζήσει στη ζωή μου, αν εξαιρέσεις τον θάνατο του πατέρα μου. Αν μπορούσα μόνο αυτό θα άλλαζα».

Υπήρξαν στιγμές που τον κούρασε η ευθύνη που είχε απέναντι στην οικογένειά του; «Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν θα μου άρεσε, δεν θα ήθελα να τα είχα όλα έτοιμα στη ζωή μου. Με ικανοποιεί κι εμένα το να προσφέρω στους δικούς μου ανθρώπους - και όχι μόνο. Είμαι αυτό που λέμε “νοικοκύρης” για το σπίτι μου και για την οικογένειά μου. Αν προκύψει ένα πρόβλημα, είμαι ο πρώτος που θα τρέξει να το λύσει».
Αισθάνεται Survivor; «Ναι! Πιστεύω όμως ότι όλοι είμαστε survivors της ζωής. Ο καθένας για κάτι παλεύει. Αυτός ο τίτλος νομίζω ότι ταιριάζει σε όλους μας. Σε αυτόν που έχει τα λίγα, αλλά και σε αυτόν που έχει τα περισσότερα. Ισως γι’ αυτό ο κόσμος ταυτίστηκε μαζί μου - γιατί όλοι για κάτι αγωνιζόμαστε», απαντά.

Τους πέντε μήνες που παρέμεινε στον Αγιο Δομίνικο, φίλοι, πρώην συμπαίκτες του στο ποδόσφαιρο, προπονητές και γνωστοί είχαν μιλήσει για εκείνον. Ολοι έκαναν λόγο για ένα καλό παιδί με κλειστό χαρακτήρα και ηγετικές τάσεις. «Αυτές οι ηγετικές τάσεις με κυνηγάνε! (γελάει) Αν το να προσφέρω και να είμαι δραστήριος θεωρείται ηγετική τάση, τι να πω; Δεν μου αρέσει μόνο να κερδίζω, θέλω και να συμβάλλω και να προσφέρω. Ο,τι κάνω, το κάνω επειδή γουστάρω. Το νιώθω. Θέλω να ανεβαίνουμε όλοι μαζί. Οχι να ανεβαίνω εγώ και ο άλλος να μένει πίσω. Σου λέω ειλικρινά ότι δεν θέλω να είμαι σε όλα πρώτος. Θέλω όμως να είμαι σε όλα καλός. Ανακάλυψα ότι κάποιες φορές είναι ωραίο και να χάνεις γιατί έτσι βελτιώνεσαι και γίνεσαι πιο δυνατός».

Αποκαλύφθηκαν κάποιες φιλανθρωπίες που έχει κάνει. Ηρθε άραγε σε αμηχανία; «Με ενόχλησε που αποκαλύφθηκαν αυτά τα πράγματα. Ποτέ δεν έχω κάνει κάτι για να φανώ. Γενικά, όμως, θεωρώ ότι το να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου είναι θέλημα Θεού. Εμένα μου δίνει μεγάλη δύναμη όταν έχω την ευκαιρία να προσφέρω κάτι, όχι απαραίτητα χρήματα, σε κάποιον που έχει ανάγκη. Στην τελική όλοι μας έχουμε βοηθηθεί. Ολοι ξέρουμε πώς είναι να έχεις μπλοκάρει σε μια κατάσταση και να σου προσφέρεται ένα χέρι βοήθειας. Εγώ έχω δεχτεί βοήθεια ακόμη και χωρίς να τη ζητήσω. Οταν χάσαμε τον πατέρα μου, βρέθηκαν άνθρωποι που μας συμπαραστάθηκαν. Γιατί δεν μετριούνται όλα με τα χρήματα».
Επιτήδειοι τον έχουν πλησιάσει τώρα που κέρδισε το χρηματικό έπαθλο; «Καταρχάς δεν έχω πάρει ακόμα το χρηματικό έπαθλο και έπειτα νομίζω ότι δεν αφήνω τέτοια περιθώρια. Δεν δίνω το δικαίωμα σε κάποιον να με κοροϊδέψει». Πολλοί αναρωτιούνται πώς θα αξιοποιήσει το έπαθλο του «Survivor». «Κάτσε να το πάρουμε! (γελάει) Είναι κάτι που δεν έχω σκεφτεί ακόμα. Πάντως θα προσπαθήσω να το αξιοποιήσω με τον καλύτερο τρόπο για να στηρίξω τους δικούς μου ανθρώπους».

«Εκανα τον σταυρό μου, χωρίς να με ενδιαφέρει αν είχα απέναντί μου Τούρκο ή Ελληνα»

Κάθε σταυροκόπημα του Ντάνου στον Αγιο Δομίνικο γινόταν θέμα συζήτησης. Κάποιοι έβρισκαν υπερβολικό από μέρος του να κάνει τόσες φορές τον σταυρό του και να ασπάζεται τα κομποσκοίνια του όταν είχε απέναντί του τους  Μαχητές. Στο ελληνοτουρκικό ντέρμπι, δε, ο σταυρός του Ντάνου «έριξε» το Twitter. «Με ενδιαφέρει η εικόνα μου, αλλά άμα θέλω να κάνω κάτι, όπως τον σταυρό μου, δεν με απασχολεί τι θα πουν. Αφού εγώ αισθάνομαι καλά με το να κάνω τον σταυρό μου, τελειώνει εκεί το θέμα. Εξάλλου, έκανα πάντα τον σταυρό μου: όταν ξυπνούσα, όταν κοιμόμουν και πριν από τα αγωνίσματα. Για να με προστατέψει ο Θεός από τους τραυματισμούς. Χτύπησαν πολλά παιδιά, άλλωστε, κι εγώ παραλίγο να χτυπήσω. Μπορεί να λέω ότι είμαι δυνατός άνθρωπος, αλλά ήρθα κι εγώ στα όριά μου. Μου λύγιζαν τα πόδια από την πείνα, τα έβλεπα όλα μαύρα. Πάντως αυτό είναι το σκεπτικό μου. Εφόσον το ένιωθα, έκανα τον σταυρό μου, χωρίς να με ενδιαφέρει αν είχα απέναντί μου Τούρκο ή Ελληνα».

«Πιστεύω ότι έχω πολλά να δώσω στην οικογένειά μου»

Η σχέση του Ντάνου με τη μητέρα του, την κυρία Ράνια, είναι πολύ δυνατή. Ο «σκληρός» Γιώργος Αγγελόπουλος, που δεν καταλάβαινε τίποτα στα αγωνίσματα, λύγιζε κάθε φορά που την έφερνε στο μυαλό του. Δέχεται γκρίνια από εκείνη για να παντρευτεί; «Η μάνα μου δεν παραπονιέται, αλλά επειδή πρόσφατα ήρθε το πρώτο εγγονάκι στην οικογένεια, από τον αδερφό μου, μου είπε: “Αντε, εσύ τι θα κάνεις;”. Τυχερά είναι αυτά. Θα ήθελα να νιώσω πράγματα. Εχω υπάρξει σε σχέση με τρεις πολύ σπουδαίες γυναίκες στη ζωή μου. Ηταν τρεις σημαντικές σχέσεις στις οποίες αισθάνθηκα την αγάπη. Αυτήν αποζητώ. Είναι σημαντικό ο άνθρωπος με τον οποίο είσαι μαζί να σε κάνει καλύτερο και να σε βοηθάει να μαθαίνεις από τα λάθη σου», απαντά αυθόρμητα.

Εχει παραξενιές όταν είναι σε σχέση; «Ολοι έχουμε. Δεν είμαι με το μαστίγιο, να απαιτώ πράγματα από τη σύντροφό μου. Μου αρέσει να προσφέρω μέσα στη σχέση. Σίγουρα μου αρέσει να υπάρχει μια τάξη μέσα στο σπίτι, η σύντροφός μου να είναι δραστήρια, να μη θεωρούμε δεδομένη τη σχέση, να είναι αυθόρμητη. Είναι ωραία πράγματα αυτά».
Κάνει όνειρα; «Κάνω όνειρα, ναι. Δεν θέλω πολλά πράγματα από τη ζωή, πέρα από να είμαι υγιής, να είναι καλά οι δικοί μου και να δημιουργήσω τη δική μου οικογένεια. Πιστεύω ότι έχω να δώσω πολλά πράγματα στη γυναίκα που θα γίνει μητέρα των παιδιών μου. Σίγουρα θα μου άρεσε να ζήσω στη Σκιάθο γιατί είναι ένα ωραίο και ήρεμο μέρος με ποιότητα ζωής. Ακόμα και αν δεν κατάφερνα να ζήσω μόνιμα στη Σκιάθο, σίγουρα θα ήθελα να ζω εκεί για μεγάλα διαστήματα γιατί είναι ο τόπος μου».

Προτού τον αποχαιρετήσω τον ρωτάω για τις φήμες που τον θέλουν να κατεβαίνει για δήμαρχος στη Σκιάθο ή να συμμετέχει σε ένα νέο ριάλιτι επιβίωσης. Τι ισχύει από όλα αυτά; «Τίποτα! Δεν ξέρω αν θα με ενδιέφερε να κάνω κάτι τηλεοπτικά και τι θα ήταν αυτό. Υπάρχουν διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα. Θα έκανα κάτι μόνο αν είναι κοντά στον χαρακτήρα μου και αν θα μου ταίριαζε. Επειδή έχω αυτή την απήχηση μετά το “Survivor” δεν σημαίνει ότι θα κάνω τα πάντα».