Aπόψε στις 21:00 ξεκινά στο MEGA, μία από τις πιο πολυαναμενόμενες σειρές της φετινής σεζόν, το «Famagusta». H σειρά θα μεταφέρει τους τηλεθεατές στο καλοκαίρι του 1974 στην Αμμόχωστο και θα αποτυπώσει την ανθρώπινη τραγωδία και τον ανείπωτο πόνο που βίωσε ένας ολόκληρος λαός πριν από 50 χρόνια στην Κύπρο με την τουρκική εισβολή.
Η σειρά περιλαμβάνει ένα σπουδαίο καστ ηθοποιών και ανάμεσά τους, ξεχωρίζει και η πρωτοεμφανιζόμενη Χριστίνα Παπαδοπούλου, στον ρόλο της Δάφνης. Πρόκειται για το στερνοπούλι της οικογένειας Σέκερη και η μεγάλη αδυναμία του παππού (τον υποδύεται ο Γιώργος Ζένιος) με τον οποίο έχει ιδιαίτερη σχέση. Χαρούμενη και αισιόδοξη, σπουδάζει εγκληματολογία. Η σχέση των γονιών της αποτελεί πρότυπο γι’ αυτήν που προσπαθεί ακολουθήσει και στη δική της σχέση.
Φωτογραφία: Γιώργος Καπλανίδης
Η Χριστίνα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 19 Σεπτεμβρίου 1996. Είναι απόφοιτος του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γιώργου Αρμένη και φοιτήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραγωγές του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου καθώς και στα Φεστιβάλ Λευκωσίας. Έπαιξε στην τηλεοπτική σειρά «Κάμπινγκ» και στη μεγάλη μήκους ταινία «Κάμπινγκ: The Final Battle» του Φ. Γεωργίδη, σε σκηνοθεσία του Ν. Ζηκόπουλου, ενώ το «Famagusta» είναι ο πρώτος μεγάλος της ρόλος στη μικρή οθόνη.
Λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα της σειράς, η Χριστίνα Παπαδοπούλου παραχώρησε συνέντευξη στο protothema.gr και μίλησε για τα συναισθήματά της για το «Famagusta» και τη συγκλονιστική αληθινή ιστορία της τουρκικής εισβολής, την ευγνωμοσύνη που νιώθει να είναι μέρος της συγκεκριμένης ομάδας και πολλά ακόμη.
Φωτογραφία: Instagram / christina.papadopoulou96
Κλείσιμο
Η συγκλονιστική ιστορία της σειράς έχει στον πυρήνα της την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Ως Κύπρια, θα μπορούσες να πεις πως αναλαμβάνοντας έναν τέτοιο ρόλο έχει εκτός από ιστορική σημασία και συναισθηματική για εσένα; Σαφώς και υπάρχει μεγάλη συναισθηματική εμπλοκή από μένα με τη συμμετοχή μου σε αυτή τη σειρά. Από την ανάγνωση του πρώτου κιόλας επεισοδίου δεν μπορούσα να συγκρατήσω τη συγκίνησή μου. Είναι μια ιστορία για τον τόπο μου, που μέχρι και σήμερα είναι διχοτομημένος, με αγνοούμενους, με εγκλωβισμένους, με ανθρώπους που χάθηκαν άδικα, με ανθρώπους που έχασαν οικογένειες και ολόκληρες περιουσίες. Δεν έχω ζήσει την εισβολή, όμως εγώ προσωπικά, όπως και η κάθε νέα γενιά που ακολουθεί, κουβαλάμε και θα κουβαλάμε το τραύμα των προηγούμενων που την έχουν βιώσει. Έτσι, η συναισθηματική εμπλοκή είναι αναπόφευκτη.
Το «Famagusta» αφορά την πρώτη σου μεγάλη δουλειά στην τηλεόραση. Πώς νιώθεις για την πρεμιέρα; Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη που αποτελώ μέρος αυτής της φανταστικής δουλειάς. Ολόκληρη η ομάδα, από τον παραγωγό, τον σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς μέχρι τα παιδιά πίσω από τις κάμερες που έχουν τον απόλυτο σεβασμό μου, είναι καταπληκτική. Είναι μια σειρά 24 επεισοδίων που γυρίζεται με μεγάλη προσοχή, επαγγελματισμό και πάρα πολλή αγάπη. Η εικόνα, η αισθητική, το σενάριο όπως είναι γραμμένο, όλα μα όλα, είναι πολύ προσεγμένα και ανυπομονώ τρομερά να τα δω στη μικρή οθόνη. Φυσικά υπάρχει αγωνία, αλλά η εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνουμε υπερισχύει και δεν μπορώ παρά να είμαι συγκινημένη και ενθουσιασμένη με την έναρξη αυτού του ταξιδιού.
Στη σειρά, τον παππού σου τον υποδύεται ο Γιώργος Ζένιος. Πώς είναι να συνεργάζεσαι με έναν τόσο σπουδαίο ηθοποιό; Με τον κύριο Γιώργο έχω την τύχη να συνεργάζομαι για δεύτερη φορά τηλεοπτικά. Σίγουρα, όμως, αυτή η σχέση παππού – εγγονής που έχουμε δημιουργήσει στο Φαμαγκούστα είναι η πιο ουσιαστική. Δεν ήταν δύσκολο για μένα να δεθώ μαζί του μέσω των χαρακτήρων που υποδυόμαστε – αλλά και εκτός γυρίσματος - γιατί η σχέση που έχουμε θυμίζει τη σχέση μου με τον δικό μου παππού, τη μεγάλη μου αδυναμία. Εκτός αυτού, ο παππούς μου όπως και ο κύριος Γιώργος στη σειρά, μου μιλούσε για την εισβολή και για το πώς την βίωσε ο ίδιος.
Ο κύριος Γιώργος είναι ένας άνθρωπος γεμάτος εμπειρία, γνώση, δόσιμο. Ένας άνθρωπος που θαυμάζω και σέβομαι απεριόριστα για όλη του την πορεία και ως ηθοποιός αλλά και στη ζωή του γενικότερα. Πάντα διαβασμένος και εξαιρετικά συνεργάσιμος, με ανοιχτή αγκαλιά και μεγάλη δόση χιούμορ. Είμαι τρομερά ευγνώμων που έχω την τύχη να δουλεύουμε μαζί, να με συμβουλεύει και να με ενθαρρύνει. Είχαμε αβίαστη χημεία εξ’ αρχής στις σκηνές μας και ελπίζω αυτό να φανεί και στο αποτέλεσμα.
Σήμερα, πόσο ενεργή θα έλεγες ότι είναι στη μνήμη των Κύπριων η τραγωδία που υπέστη η χώρα το 1974; Δεν νομίζω πως η εισβολή του 1974 θα σβήσει ποτέ από την μνήμη των ανθρώπων που την έζησαν. Ένα τέτοιο τραυματικό γεγονός, θα είναι για πάντα χαραγμένο μέσα τους. Αυτό που εμένα προσωπικά με τρομάζει, είναι πως περνώντας τα χρόνια και όπως είναι η φυσική πορεία των πραγμάτων, οι άνθρωποι που βίωσαν την εισβολή μεγαλώνουν και φεύγουν από τη ζωή. Κάποια στιγμή, δεν θα ζουν και έτσι ο μόνος τρόπος να μάθουμε για αυτά τα γεγονότα, θα είναι οι ιστορίες των ανθρώπων που τα έζησαν και μας τα διηγήθηκαν, τα βιβλία και τα ντοκιμαντέρ. Έτσι, αυτοί που μένουμε πίσω και κυρίως η νέα γενιά, οφείλει να διαβάζει και να γνωρίζει την ιστορία του τόπου της.
Εγώ προσωπικά, ήμουν πολύ τυχερή που είχα παππού και μητέρα που μου διηγήθηκαν ορισμένα γεγονότα όπως τα έζησαν τότε. Όμως, κι εγώ προσωπικά πρέπει να συνεχίσω να διαβάζω και να μην ξεχνώ. Η νέα γενιά είναι σημαντικό να μην μένει μόνο στα βιβλία του σχολείου, αλλά και από διάφορες πηγές να κρατούν ζωντανή αυτή την τραγωδία στη μνήμη τους που μέχρι και σήμερα αποτελεί αγκάθι για όλους.
Έχεις σπουδάσει σε δραματική σχολή και έχεις δουλέψει κατεξοχήν στο θέατρο. Κατά την άποψή σου, τι προκλήσεις έχει η δουλειά σε μια τηλεοπτική σειρά και σε μια θεατρική παράσταση; Έχοντας λίγη περισσότερη εμπειρία στον θεατρικό τομέα, αισθάνομαι μεγαλύτερη ασφάλεια πάνω στη σκηνή και μέχρι πρότινος ένιωθα την τηλεόραση λιγότερο οικεία. Ωστόσο, σιγά σιγά ανακαλύπτω περισσότερες κοινές πτυχές απ’ όσο αρχικά πίστευα. Στην τηλεόραση όπως και στο θέατρο, οφείλεις να είσαι διαβασμένος, να μελετάς τον ρόλο σου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Να γνωρίζεις το ιστορικό, κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της εποχής, να είσαι συνεργάσιμος, να δοκιμάζεις, να μην μένεις στην επιφάνεια των πραγμάτων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα, είτε αυτό αφορά σε ρόλο του θεάτρου είτε της τηλεόρασης. Να μην μένω στην επιφάνεια, στα προφανή. Το σκάψιμο, η αλήθεια και η απλότητα – χωρίς αυτό να σημαίνει τεμπελιά ή ευκολία - στη δουλειά μου, είναι τα σημαντικότερα εργαλεία που θέλω να κατακτήσω.
Η μεγάλη πρόκληση που διαφοροποιεί την τηλεόραση από το θέατρο, είναι το θέμα του χρόνου. Στην τηλεόραση πρέπει όλα να γίνουν σε πιο γρήγορους ρυθμούς, έτσι το να έχεις για παράδειγμα να γυρίσεις μια σκηνή συναισθηματικά φορτισμένη, πρέπει να έχεις κάνει αρκετή δουλειά μέσα σου με τέτοιο τρόπο ώστε όταν πει ο σκηνοθέτης «3,2,1 πάμε» να μπορείς να βγάλεις το συναίσθημα που πρέπει στην κάμερα. Οι διαφορές μεταξύ τηλεόρασης – θεάτρου είναι αρκετές, ωστόσο το ζητούμενο και στις δύο περιπτώσεις είναι να βγαίνει πάντα προς τα έξω η αλήθεια.
Τι θα δούμε στο πρώτο επεισόδιο Η τουρκική εισβολή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η Χριστίνα με το μωρό της στην αγκαλιά τρέχει πανικόβλητη μέχρι που το ωστικό κύμα μιας βόμβας που σκάει, την ρίχνει κάτω αφήνοντάς την αναίσθητη. Όταν θα ξυπνήσει, το μωρό της θα έχει αρπαχθεί. Έχουν ήδη περάσει 50 χρόνια, όμως εκείνη και ο αγαπημένος της σύζυγος Αντρέας Σέκερης εξακολουθούν να θρηνούν το χαμένο τους παιδί. Είναι ιδιοκτήτες μιας φάρμας και έχουν πια τρία παιδιά. Ζουν την καθημερινότητά τους με έναν αέναο πόνο που δεν σβήνει μέσα τους. Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο, ο Μάικλ ετοιμάζει τις βαλίτσες του για Λευκωσία. Αποχαιρετά τη μητέρα του και έρχεται να γυρίσει μια σειρά ντοκιμαντέρ για την τουρκική εισβολή στο Νησί της Αφροδίτης. Η έρευνά του θα συμπεριλάβει συνταρακτικές ιστορίες ανθρώπων που βίωσαν την οδύνη και τον τρόμο ενός πολέμου, που χώρισε στα δυο τις ζωές τους. Θα θελήσει να πάρει συνέντευξη και από την Χριστίνα για την ιστορία της με το χαμένο της παιδί. Όσο αυτά συμβαίνουν, ο άντρας της κόρης της Χριστίνας, της Μαριάννας, ο Θοδωρής, ζει τον δικό του εφιάλτη. Ο φόνος της ερωμένης του και παλιάς φίλης του Μάικλ, θα περιπλέξει τις εξελίξεις στις ζωές των ηρώων.
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Μπέζος, Κοραλία Καράντη, Χρήστος Λούλης, Αντρέας Γεωργίου, Αιμιλία Υψηλάντη, στον ρόλο του Παππού ο Γιώργος Ζένιος Βασιλική Τρουφάκου, Νεοκλής Νεοκλέους, Σοφία Καλλή, Στέφανος Μιχαήλ, Σοφία Παυλίδου, Αστέρω Κυπριανού, Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Μαριάννα Σάντη, Βαγγέλης Κακουριώτης, Χριστίνα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Αντωνίου, Γρηγόρης Γεωργίου, Λουκία Μουσουλιώτη, Τζώρτζια Κουβαράκη, Ανδρέας Χρυσάνθου, Χριστίνα Σωτηρίου Και τα μικρά παιδιά: Άγγελος Γεωργίου και Αντρέας Χριστοδούλου Στον ρόλο του Αρχιεπισκόπου Μακάριου, ο Γρηγόρης Βαλτινός Στον ρόλο της Χαρίτας Μάντολες, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη Σκηνοθεσία: Αντρέας Γεωργίου Σενάριο: Βάνα Δημητρίου Έρευνα και συγγραφή αληθινών ιστοριών των αγνοουμένων: Δημήτρης Τοκαρής Σύμβουλος Δραματουργικής Εξέλιξης: Κώστας Καπώνης Concept: Βάνα Δημητρίου – Αντρέας Γεωργίου Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ραφαέλος Γεωργίου Πρωτότυπη Μουσική: Χρίστος Στυλιανού Επιμέλεια Μουσικής: Πέτρος Σεργάκης Executive Producer: Κούλλης Νικολάου Εκτέλεση Παραγωγής: G&N MAKE IT PRODUCTIONS LTD Παραγωγή: ALTER EGO MASS MEDIA S.A. MEGA
Μια ολοκληρωμένη σειρά λύσεων ταμειακής διασύνδεσης για ταμειακή και POS σε μία συσκευή και απεριόριστες δυνατότητες ανέλιξης και εκσυγχρονισμού κάθε επιχείρησης.
