Ο Στέλιος Μάινας στον Δανίκα: Κάτι έγινε και ο Σερβετάλης πέρασε στην όχθη της μεταφυσικής

«Ξέρω ότι είναι σκληρό, αλλά ο εμβολιασμός θα πρέπει τελικά να γίνει υποχρεωτικός»  - «Εγώ “Ρηγάς” ήμουν, Σταύρο Θεοδωράκη στήριξα, σέβομαι τον Κυριάκο Πιερρακάκη»

Από το τηλέφωνο με απειλητική φωνή «να κρατάμε αποστάσεις». Πάντα το κάνω, του είπα. «Τώρα μεγαλύτερες αποστάσεις». Μα γιατί, τον ρώτησα, «επειδή εδώ και τρεις μέρες έχω 38 πυρετό». Ωχ! «Εγώ είμαι χειρότερος χε@@ης από σένα». Μα δεν έχεις εμβολιαστεί; «Φυσικά έχω εμβολιαστεί και τις τρεις δόσεις». Τότε; «Και κάθε μέρα το τεστ είναι αρνητικό, αλλά καλού κακού να προσέχουμε».

Την επομένη το μεσημεράκι, λουσμένοι και οι δύο από τις φιλικές αθηναϊκές ηλιαχτίδες συναντηθήκαμε σε ένα μικρό παρκάκι. Καλού κακού, εκείνος πέντε μέτρα μακριά, εγώ στη δεξιά άκρη στο παγκάκι. Στην αρχή δεν τον γνώρισα. Οπως ήταν καλυμμένος μου θύμισε πρωταγωνιστή του γνωστού θρίλερ «Ο αόρατος άνθρωπος». Με διπλή μάσκα. Με «τζαμάκι» πλαστικό να καλύπτει όλο το πρόσωπο. Με γυαλιά ηλίου. Με τραγιάσκα και τα χέρια να χουχουλιάζουν σε πλαστικά γάντια.

Εσύ; «Εγώ». Και πριν προλάβω να συνεχίσω είπε: «Οσο θυμάμαι το δράμα του Μιχάλη Αδάμ τόσο συγκινούμαι και τόσο φοβάμαι». Παρεμπιπτόντως, ο Μιχάλης Αδάμ, από τους πιο τολμηρούς παραγωγούς θεατρικών παραστάσεων. Που μέσα στον περασμένο Μάρτιο άφησε την τελευταία του πνοή σε κάποια Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. «Πριν “φύγει” πρόλαβε να μου στείλει μήνυμα μέσα από την Εντατική με την υπόσχεση πως θα τα καταφέρει και θα γλιτώσει». Τελικά δεν τα κατάφερε. «Και δεν είναι ο μόνος γνωστός μου που εγκαταλείπει στη μάχη με COVID-19. Ακόμα δυο-τρεις φίλοι μου». Ο Στέλιος Μάινας ίσως ένας από τους ελάχιστους τόσο σεμνούς και τόσο χαμηλόφωνους πρωταγωνιστές θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης. Με χάρισμα έμφυτο και σπάνιο. Σε κάθε ρόλο καταφέρνει να χοροπηδάει και να ισορροπεί μέσα και έξω από τον χαρακτήρα που υποδύεται. Ο Μπρεχτ θα τον είχε αναγορεύσει σε γνήσιο τέκνο των θεωριών του. Ο Στέλιος λοιπόν του «Βαλκανιζατέρ». Από τις αλησμόνητες κινηματογραφικές στιγμές των Νεοελλήνων που ψάχνουν να πιάσουν την καλή και στο τέλος τρώνε τα μούτρα τους. Ο Στέλιος λοιπόν τόσο σεμνός που από την πρώτη στιγμή επέμενε: «Μα τι θέλεις τώρα; Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τις δικές μου μακακίες». Για να τον πείσω μάλλιασε η γλώσσα μου. Σαν γκόμενα κάνεις, του είπα. «Μα τι να λέμε τώρα; Εγώ αποφεύγω τη δημοσιότητα. Εχω να δώσω συνέντευξη εδώ και χρόνια».

Ο κόσμος μια μικρή γειτονιά είναι

Τελικά αποδείχτηκε «καταρράκτης». Τελικά τα επιχειρήματά του για εμβολιασμό και αρνητές ό,τι καλύτερο και πιο συγκροτημένο έχω ακούσει αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας. Αν ήμουν στη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα τον παρακαλούσα να περιοδεύσει ανά την επικράτεια, ιδιαίτερα σε βόρειες περιοχές, εκεί όπου το ποσοστό των εμβολιασμένων ζήτημα είναι αν ξεπερνάει το 40%. Αφού πρώτα διευκρίνισε το αυτονόητο, πως δηλαδή το εμβόλιο δεν εξασφαλίζει πλήρη προστασία, «απλώς δεν θα νοσήσεις βαριά και δεν θα εγκαταλείψεις τον μάταιο τούτο κόσμο», είπε. «Πρωτοφανής η επίθεση που δέχεται η ανθρωπότητα, Από τον Β’ Παγκόσμιο έχουμε να δεχτούμε τόσο μαζική επίθεση και μάλιστα τόσο τυφλή και ασύμμετρη. Γι’ αυτό απαιτείται ομοιογενής και συλλογική αντιμετώπιση απ’ όλες τις κοινότητες ανά τον κόσμο».

- Εννοείς παγκόσμια συνεργασία.
«Εννοώ ότι πρέπει να συνεννοηθούν μεταξύ τους οι κυβερνήσεις και να χαράξουν κοινή πολιτική. Ο ιός τη μια στιγμή εμφανίζεται στη μια πλευρά του πλανήτη και αμέσως στην άλλη πλευρά. Τη μια στιγμή ως Αλφα, μετά Δέλτα και τώρα Ομικρον. Δηλαδή μεταμορφώνεται και μεταλλάσσεται με απίστευτες ταχύτητες».

- Η επιστημονική κοινότητα έχει αποφανθεί ότι η παραλλαγή «Ομικρον» είναι πιο ήπια.
«Ο μεγάλος φόβος των επιστημόνων είναι μήπως προτού τελειώσει η επίθεση μιας πανδημικής έξαρσης, ενός τύπου ιού, ακολουθήσει απανωτά η επίθεση από τον επόμενο τύπο, με αποτέλεσμα να αδυνατεί το υγειονομικό σύστημα να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ευάλωτων πληθυσμών. Φαντάσου τι μπορεί να συμβεί στον Τρίτο Κόσμο, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό δεν έχει εμβολιαστεί και άρα παραμένει εκτεθειμένο».

- Ακούγεσαι τρομακτικά απαισιόδοξος.
«Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανθρωπότητα είναι μια μικρή γειτονιά. Κι αυτό που στα νιάτα μας λέγαμε πως αν πετάξει μια πεταλούδα στον Αμαζόνιο θα έρθει καταιγίδα στον Βόρειο Πόλο, τώρα το βλέπουμε να γίνεται μια εφιαλτική, παγκόσμια πραγματικότητα».

Κι όμως, οι ηθοποιοί είναι εμβολιασμένοι

Και στο θέατρο; Εχεις εικόνα τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτό τον χώρο;
«Από την κεντρική λαχαναγορά, τον οπωροπώλη, τον ψαρά και τον κρεοπώλη μέχρι το εστιατόριο και το θέατρο, όλοι κολυμπάμε στην ίδια βάρκα. Μέρος της ίδιας αλυσίδας. Ολους μάς επηρεάζει στον ίδιο βαθμό αυτός ο κορωνοϊός. Το αποτέλεσμα της κακής ψυχολογίας δεν επηρεάζει μόνο τη διασκέδαση του κόσμου, αλλά ακόμα και την καθημερινή του διατροφή. Οταν ψυχολογικά δεν είσαι καλά, τότε το ίδιο αισθάνεσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ σε όλες τις δραστηριότητές σου».

- Και ποια τα εισπρακτικά αποτελέσματα, ποιο το ποσοστό της κάμψης από την εποχή προ κορωνοϊού;
«Είμαστε 25% κάτω από το αναμενόμενο. Το αναμενόμενο σε μια παράσταση που αρέσει ήταν να έχεις 70% πληρότητα. Ε, από αυτό το ποσοστό έχουμε πέσει κατά 25%. Το ίδιο και με τα εισιτήρια».

- Οι ηθοποιοί και όλοι οι παράγοντες μιας παράστασης είναι εμβολιασμένοι;
«Ναι, η συντριπτική πλειονότητα, κατά 99% έχουν εμβολιαστεί».

- Απίστευτο! Εγώ νόμιζα και έλεγα «καλλιτέχνες είναι, θα κάνουν του κεφαλιού τους».
«Λάθος και πλάνη. Ξέρεις γιατί έχουν εμβολιαστεί σχεδόν όλοι; Για έναν βασικό λόγο. Επί σκηνής δεν μπορεί να είσαι ανεμβολίαστος. Και δεν μπορείς επειδή έρχεσαι σε στενή επαφή με τον συνάδελφό σου».

- Σας έχει επιβληθεί;
«Οχι καθόλου. Ομως έχει επιβληθεί εθιμικώ δικαίω. Ο άγραφος νόμος της συλλογικότητας. Αυτό θα έπρεπε να ισχύει παντού».

- Με εντυπωσιάζεις. Οι τάχα μου τρελοί καλλιτέχνες αποδεικνύονται οι πλέον λογικοί.
«Μα είναι επειδή οι άνθρωποι του θεάτρου, λόγω επαγγέλματος, έχουν την αίσθηση της συλλογικότητας και της ομάδας. Αν την πάθω εγώ, θα την πάθουν και οι άλλοι. Η ανοησία του ενός καταστρέφει την παράσταση. Στοιχειώδες. Οχι δεν είναι αλλοπαρμένοι. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Αν οι παίκτες μιας ποδοσφαιρικής ομάδας δεν έχουν αίσθηση συλλογικότητας τότε διαταράσσεται η ισορροπία και η αποτελεσματικότητα του συνόλου. Που σημαίνει ότι το ατομικό πρέπει να υποχωρεί μπροστά στο συλλογικό. Ο ιδιώτης και ο πολίτης ήταν δύο διαφορετικές έννοιες στην Αρχαία Αθήνα».

Και μου εξήγησε τα γνωστά αλλά τόσο ξεχασμένα και τόσο παραμελημένα στα μουχλιασμένα ράφια της άδειας μνήμης των αρνητών και των ψεκασμένων.

«Κάθε ιδιώτης που δεν συμμετείχε στην πολιτική ζωή, πράγμα που σημαίνει ότι αδιαφορούσε για τα κοινά, εθεωρείτο παρείσακτος. Γι’ αυτό και στην αγγλική γλώσσα ο ιδιώτης, από την αρχαία ελληνική και το ιδιωτεύω, κατέληξε στη λέξη “idiot”, ανόητος. Γι’ αυτό οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν αυξημένη αντίληψη της συλλογικότητας. Γι’ αυτό έφτασαν να θεσμοθετήσουν και να καθιερώσουν την ιδιότητα της ατιμίας. Την οποία εφάρμοσε ο Σόλων στη νομοθεσία».

Πριν προλάβω να τον ρωτήσω, συνέχισε ακάθεκτος:
«Οποιος δεν έπαιρνε θέση όταν η πόλη διχαζόταν -μιλάμε για την άμεση και όχι για την αντιπροσωπευτική που είναι δική μας- εθεωρείτο άτιμος. Υπάρχει λοιπόν ένα βαθύ χάσμα μεταξύ των αρνητών και όλων των υπολοίπων. Για να καλυφθεί αυτό το χάσμα και για να συνεχίσει η κοινωνία μας να είναι υγιής, η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να λάβει αυστηρά μέτρα, να κινηθεί με γνώμονα το κοινό καλό».

- Είσαι υπέρ της υποχρεωτικότητας;
«Είμαι υπέρ της κινητρο-δότησης των ευάλωτων, ώστε να πειστούν για τον κοινωνικό τους ρόλο. Η επιβολή πρέπει να είναι το έσχατο μέτρο, αλλά δυστυχώς σε τέτοιες στιγμές κρίσης είναι μονόδρομος».

- Και το δικαίωμα στην προσωπική επιλογή;
«Δικαίωμα σημαίνει υποχρέωση. Για να έχεις σε κάτι δικαίωμα πρέπει συγχρόνως να έχεις υποχρέωση απέναντι στο ίδιο πράγμα. Με δυο λόγια, οι κοινωνίες χρειάζονται μια “συναλλαγή” επί ίσοις όροις. Μόνο έτσι μπορούμε να θεσμοθετούμε κανόνες. Παράδειγμα, στον Επιτάφιο λέει ο Περικλής ότι είμαστε οι μόνοι που πιστεύουμε πως όποιος δεν παίρνει μέρος στα κοινά να θεωρείται άνθρωπος σε αχρηστία. “Ουκ απράγμονα αλλά αχρείον νομίζομεν” . Αυτή είναι η έννοια της συλλογικότητας».

- Στα θέατρα νομίζω έχει επιβληθεί η επίδειξη πιστοποιητικού.
«Ακόμα και εμβολιασμένος να είσαι, υποχρεωνόμαστε κάθε τόσο να κάνουμε μία φορά την εβδομάδα rapid ή self test. Το θέατρο του Νέου Κόσμου που παίζω, είναι covid free».

- Μερικοί ψυχίατροι εκτός από την πανδημία του COVID-19 έχουν μιλήσει και για «πανδημία παράνοιας».
«Δεν υπάρχει περίπτωση όλοι οι άνθρωποι να αντιδράσουν σε αυτό που μας συμβαίνει σαν μία συμπαγής ομάδα. Αυτή είναι άλλωστε και η έννοια της ατομικότητας. Φυσικό να υπάρχουν αντιρρησίες. Και αναμενόμενο. Εδώ η διαφορά ποια είναι; Οτι εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε να πείσουμε τις μειοψηφίες για δύο πράγματα. Πρώτον για τη δική τους προστασία και, δεύτερον, για την προστασία του συνόλου. Ετσι ώστε να μη διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός. Και η φροντίδα, βεβαίως, της Πολιτείας είναι να εξαντλήσει τα περιθώρια έως ρανίδας, για να πειστούν και οι πλέον δύσπιστοι».

-Τι έχεις να πεις γι’ αυτούς;
«Θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Πιστεύω στην ελευθερία του λόγου. Πρέπει τα αυτιά μας να είναι ανοικτά. Αρνητές υπάρχουν παντού, σε όλες τις χώρες. Δεν είναι δυνατόν όλοι να συμφωνούν και να ομονοούν για το ίδιο πράγμα. Ακόμα και σε αυτή την επείγουσα, τη δραματική περίπτωση υπάρχουν άνθρωποι που προτάσσουν την προσωπική τους ελευθερία πάνω από την προσωπική τους υγεία, ακόμα και από τη ζωή τους. Ετσι γίνεται και έτσι γινόταν πάντα».

- Και οι φίλοι, κάποιοι συνεργάτες, ας πούμε η περίπτωση του Αρη Σερβετάλη που αρνείται τον εμβολιασμό; Εχεις τσακωθεί μαζί τους;
«Δεν έχουμε τσακωθεί, αλλά μέσα σου ψυχραίνουν οι σχέσεις. Κι αυτό επειδή συνειδητοποιείς ότι στις κομβικές, τις κρίσιμες στιγμές της ζωής δεν αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο και με τα ίδια εργαλεία. Οσο για τον Σερβετάλη, δύο πράγματα έχω να πω. Είναι και εξαιρετικός ως ηθοποιός αλλά και ως χαρακτήρας. Προφανώς κάτι συνέβη στο παρελθόν στην προσωπική του ζωή και έχει περάσει στην άλλη όχθη της μεταφυσικής».

- Δεν συμφωνείς ότι μερικές φορές από την επιστημονική κοινότητα καταγράφονται αντιφατικές προσεγγίσεις που μπερδεύουν τον κόσμο;
«Σε μια ασύμμετρη απειλή όπως είναι ο COVID-19 υπάρχει πάντα το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Γι’ αυτό η επιστήμη κάθε φορά σε διαφορετικό πεδίο ανασκευάζει μερικές φορές τη γνώμη της. Ξαφνικά τρία αεροπλάνα από την Αφρική μεταφέρουν στην Ολλανδία τη νέα παραλλαγή. Τι κάνεις; Πρέπει να αντιμετωπίσεις αυτή την απειλή άμεσα και γρήγορα. Με την ίδια ταχύτητα που σου επιτίθεται ο ιός».


Η ευτέλεια του ανδρικού φύλου

- Ποια τα αποτελέσματα αυτής της κρίσης, πέρα από τις εκατόμβες θυμάτων;
«Στα δύο αυτά χρόνια μεγάλωσε η ανισότητα, στην Υγεία, στην κοινωνία, στο φύλο και στη φυλή. Κι αυτό είναι αναμενόμενο σε περιόδους μεγάλης κρίσης. Για παράδειγμα, είδαμε να αυξάνονται οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα».

- Ακόμα και γι’ αυτό ένοχος ο ιός; Για όλα;
«Τα προβλήματα υπήρχαν αλλά βρίσκονταν εν ύπνω, κουκουλωμένα, κάτω από το χαλί κρυμμένα. Με την πανδημία βρήκαν διέξοδο. Ετσι συμβαίνει σε περιόδους μεγάλων κρίσεων. Η πατριαρχική αντίληψη με την οποία είμαστε εμποτισμένοι, σε στιγμή καθολικού κινδύνου βγάζει το χειρότερό της πρόσωπο».

- Και οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις; Ολα αυτά τα θλιβερά περιστατικά που «έσκασαν» και που διέσυραν το θέατρο;
«Το θέατρο είναι κι αυτός ένας στίβος διεργασιών πνευματικών και σωματικών».

- Κομψά το λες. Και τα διάφορα περιστατικά εκεί όπου αποτυπώνονται τραυματικές εμπειρίες επιβολής μιας υπέρτατης εξουσίας του σκηνοθέτη;
«Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι πρέπει να παίξουμε μια σκηνή όπου κάποιος πρέπει να δείρει τον συνάδελφό του. Ολα αυτά πρέπει να γίνονται με μεγάλη προσοχή και κυρίως με μεγάλη αγάπη. Οσο για το #Metoo, αυτό που περιμένει η κοινωνία είναι να αποτυπωθεί η επίδραση του κινήματος σε νομοθετικά μέτρα. Νομίζω ότι έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία. Οχι μόνο για το θέατρο, αλλά γενικότερα».

- Εγώ πιστεύω ότι αυτές οι περιπτώσεις άσκησης σεξουαλικής βίας από κάποιον πρωταγωνιστή ή σκηνοθέτη είναι για μένα ο πλήρης ευτελισμός και ο απόλυτος εξευτελισμός του ανδρικού φύλου.
«Συμφωνώ και προσυπογράφω. Ευτέλεια του ανδρικού φύλου. Και παραδοχή ότι εγώ δεν μπορώ με την προσωπικότητά μου και τον χαρακτήρα μου να κατακτήσω αυτή τη γυναίκα, αλλά μόνο με την εξουσία μου. Αρα είμαι κατώτερος».

- Σαν να παραδέχεται κάποιος πως αν ήταν ανώνυμος θα έτρωγε χυλόπιτα.
«Η εξουσία είναι εργαλείο και μέσο επιβολής, Δεν εξουσιάζεις για να εξουσιάζεις, αλλά για να διαχειριστείς. Η εξουσία δεν πρέπει να ασκείται για να καταπιέζει τους άλλους, αλλά για να εξυπηρετεί και να διευκολύνει και να καθοδηγεί, να προτρέπει και να κινητοποιεί».

- Εσύ δεν έγινες παραλήπτης τέτοιων άθλιων περιστατικών; Ούτε μία φορά; Κάτι θα είχε πάρει το αυτί σου.
«Οχι, στη δουλειά μου δεν έχω πέσει σε τέτοια φαινόμενα. Εγώ προέρχομαι από μια γενιά όπου οι ηθοποιοί λειτουργούσαν σαν οικογένειες. Είμαι το είδος του ανθρώπου που δεν έχω χρόνο, ούτε θέλω να σκαλίζω την προσωπική ζωή των άλλων».

Για τον Πέτρο Φιλιππίδη

- Για τον Πέτρο Φιλιππίδη τι λες; Εγιναν αυτά που έγιναν. Με αποτέλεσμα το όνομά του να κρεμαστεί στα μανταλάκια, να διασυρθεί στο πανελλήνιο και η οικογένειά του να υποστεί τα μύρια όσα. Τώρα τι πρέπει να γίνει; Δεν είναι αρκετά όλα αυτά; Ποια τιμωρία πρέπει να του επιβληθεί; Να τον αποκεφαλίσουμε; Εγώ πάντως θα τον συγχωρούσα. Αυτή είναι η πεμπτουσία του δυτικού πολιτισμού. Η συγχώρεση.
«Εμείς στην Ελλάδα έχουμε ένα πολύ δυνατό δίκαιο. Εξαιρετικής ποιότητας. Η κοινωνία μας δεν είναι τιμωρητική και εκδικητική, είναι διορθωτική. Δεν τιμωρείς για εκδίκηση, αλλά για διόρθωση. Δεν μπορώ να σου απαντήσω δεν μπορώ να το πω. Δεν έχω ωριμάσει να σ’ το πω αυτό. Γιατί πρέπει να μπω στη θέση των ανθρώπων που έχουν υποστεί τη βλάβη».

- Ο ορθολογισμός και η επιστήμη δεν νομίζεις ότι βρίσκονται σε «υποχώρηση» και ότι διεθνώς κυριαρχεί από μεγάλες μειοψηφίες η αμφισβήτηση, η μεταφυσική, οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες;
«Εχω αμέριστη εμπιστοσύνη στην επιστήμη. Η ανθρωπότητα, διαχρονικά, έχει περάσει από πολλές φάσεις αμφισβήτησης, προκατάληψης και απελπιστικών μεσαιωνικών αντιλήψεων. Από το γνωστό για το αν η Γη είναι επίπεδη ή στρογγυλή μέχρι τη δυστοκία των ανθρώπων να δεχτούν να εμβολιαστούν τα παιδιά τους με τα παιδικά εμβόλια. Εγώ ως παιδάκι θυμάμαι στα πολυϊατρεία της γειτονιάς την ενημερωτική καμπάνια των γιατρών να πείσουν τις μανάδες να φέρουν τα παιδιά τους να κάνουν το εμβόλιο προφύλαξης από κοκκύτη. Ακόμα και τις ανησυχίες των γονέων για το χάπι εναντίον της πολιομυελίτιδας. Μια επιδημία που στις αρχές του 1960 έσκιζε. Το ίδιο έργο το έχει ξαναδεί η ανθρωπότητα».

Αριστερός, αλλά όχι ΣΥΡΙΖΑ

- Νομίζω ότι στο θέατρο έχουν καταγραφεί ανάλογα περιστατικά.
«Ο Αντόν Τσέχοφ, πέρα από μεγάλος συγγραφέας υπήρξε και γιατρός. Στο υπόγειο του ιατρείου του δύο χειμώνες δοκίμαζε με δικά του έξοδα, προσλαμβάνοντας βοηθούς, ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό, θεραπείες εναντίον της χολέρας. Και έτσι δύο χειμώνες που η επαρχία στο Μελίχοβο Ουκρανίας επλήγη από χολέρα, εκείνος νυχθημερόν προσπαθούσε να θεραπεύσει φτωχούς ανθρώπους που έκαναν ουρές έξω από το σπίτι του. Ο τύπος ήταν φοβερή περίπτωση».

- Εχεις παίξει Τσέχοφ;
«Εχω παίξει στις “Τρεις αδερφές”, στον “Γλάρο” και τον “Θείο Βάνια”. Με την Μπέττυ Αρβανίτη, τη Δανδουλάκη, τον Φέρτη και τον Βόγλη».

- Ποια ήταν πιο σημαντική θεατρική στιγμή σου;
«Το ανέβασμα του “Γλάρου” με σκηνοθέτη τον Νίκο Μαστοράκη και πρωταγωνίστρια την Μπέττυ Αρβανίτη. Ο Νίκος είχε στήσει μια συγκλονιστική παράσταση το 2001, είκοσι χρόνια πριν».

Παρεμπιπτόντως, προς αποφυγήν κάθε παρεξηγήσεως, ο θεατρικός Μαστοράκης ουδεμία σχέση με τον τηλεοπτικό και κινηματογραφικό Νίκο Μαστοράκη.

- Και τώρα «Τσέρνομπιλ» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου;
«Α, δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό, επειδή οι αναγνώστες θα το εκλάβουν ως διαφήμιση».

- Είσαι απίστευτος. Πες τουλάχιστον περί τίνος πρόκειται.
«Οταν ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, η ψυχή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, μου πρότεινε να παίξω στο “Τσέρνομπιλ”, αμέσως το μυαλό μου έκανε την άμεση σύνδεση με τη σημερινή πανδημία και τον κορωνοϊό. Η Λευκορωσίδα Ζβετλάνα Αλεξίεβιτς, που πήρε Νόμπελ Λογοτεχνίας και είναι η συγγραφέας του έργου, έχει κάνει την εξής σοφή επιλογή. Δεν αποτυπώνει τη δική της σκέψη για το Τσέρνομπιλ , αλλά καταγράφει τις σκέψεις των ανθρώπων που υπέστησαν τις συνέπειες του Τσέρνομπιλ όπως ακριβώς το βίωσαν».

Και πριν προλάβω να τον ρωτήσω, εκείνος, όπως πάντα, συνέχισε απνευστί: «Το Τσέρνομπιλ ήταν η θρυαλλίδα για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης. Και από αυτή την καταστροφή προέκυψε η αντίληψη σε όλο τον δυτικό κόσμο ότι η πυρηνική ενέργεια δεν πρέπει να είναι μέλλον αλλά παρελθόν. Σκέψου μόνο ότι μετά τον Μάιο του 1986 οι παγκόσμιες επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας εκατονταπλασιάστηκαν μέσα σε έναν χρόνο. Αποτέλεσμα, η καθιέρωση της αιολικής ενέργειας στην Ευρώπη και αργότερα της ηλιακής ενέργειας».

- Υπήρξες ποτέ μέλος της ΚΝΕ;
«Οχι, ήμουν Ρηγάς».

- Και η Αριστερά σήμερα;
«Η Αριστερά, ή μάλλον η Ευρω-αριστερά, πέρασε τις ασθένειες που περνάνε όλες οι ανανεωτικές και “κομφορμιστικές” αντιλήψεις πάνω σε μια κεντρική ιδέα του σοσιαλισμού. Εγώ τα έχω αφήσει πίσω όλα αυτά. Παραμένοντας όμως το ίδιο ρομαντικός και πιστός στην ιδέα αυτής της κοινωνικής ευρωπαϊκότητας που έφερε ο Μάης του ’68 και η ευρωπαϊκή Αριστερά της δεκαετίας του ’70».

- Οπως ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.
«Ακριβώς. Οι πρόσφατες εκλογές στο ΠΑΣΟΚ απέδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία ενδιαφέρεται κυρίως για τον μεσαίο χώρο. Και αυτός ο μεσαίος χώρος δεν είναι περιουσιακό στοιχείο κανενός κόμματος. Γι’ αυτό υπάρχουν και οι μετακινούμενοι ψηφοφόροι. Αυτό είναι το αποτύπωμα της τελευταίας 15ετίας ή αλλιώς της εποχής μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου».

- Δεν είχες ψηφίσει Τσίπρα;
«Ποτέ δεν το έκανα αυτό. Υποστήριξα τη Δημοκρατική Αριστερά και μετά το Ποτάμι και τον Σταύρο Θεοδωράκη. Αναγνωρίζω σε διαφορετικούς χώρους, όπως και ο περισσότερος κόσμος, την ατομική συνεισφορά των πολιτικών, ανεξαρτήτως του χώρου που βρίσκονται».

- Ποιον ακριβώς εννοείς;
«Ας πούμε τον Κυριάκο Πιερρακάκη. Αυτό που έκανε για τη χώρα μας είναι επαναστατικό. Τα άτομα, τα χαρισματικά, τα αποτελεσματικά και τα εκσυγχρονιστικά, αυτά είναι ο πλούτος της χώρας».

- Πάντα με την ίδια γυναίκα;
«Τριάντα δύο χρόνια με την Κάτια Σπερελάκη. Και δεν το μετανιώνω. Ούτε εκείνη».

- Και ποιο κατά τη γνώμη σου είναι το πιο ουσιαστικό, αγάπη ή σεξ;
«Φυσικά η αγάπη. Γενικότερα με κινεί η αγάπη για τη ζωή. Και για τους ανθρώπους. Φυσικά το συναίσθημα της αγάπης, εννοείται. Αυτό είναι το πιο δύσκολο και η κινητήρια δύναμη της ζωής. Πίστις, Ελπίς, Αγάπη, Απόστολος Παύλος».

- Πιστεύεις;
«Δεν είμαι θρησκευόμενος, αλλά πιστεύω στον Θεό».

- Δέκα πράγματα που οπωσδήποτε πρέπει να έχεις μαζί σου, εξόριστος σε κάποιο έρημο νησί;
«Τα βιβλία μου».

- Και από τις ταινίες σου;
«Αγαπάω πολύ τις ταινίες που έχω κάνει. Ομως όλες έχουν καταγραφεί στη συνείδησή μου. Είναι κτήμα μου πνευματικό, επομένως δεν έχω ανάγκη να πάρω μαζί μου και την υλική τους υπόσταση».

- Και ποια η γνώμη σου για το επίπεδο της τηλεόρασης;
«Εξαιρουμένων Αγγλίας και Γαλλίας, στην Ελλάδα έχουμε κατακτήσει επίπεδο υψηλής μυθοπλασίας»
.
- Για παράδειγμα;
«Να, ας πούμε, αρκετές από αυτές που βλέπει γενικότερα ο κόσμος. Οπως και οι σειρές της ΕΡΤ1. Οπως κάποιες σειρές μυστηρίου ιδιωτικών καναλιών. Οπως το “Κομάντα και δράκοι” του Θοδωρή Παπαδουλάκη, οι “Αγριες Μέλισσες” και η “Τούρτα της μαμάς”. Παρεμπιπτόντως, κάνω μια φιλική συμμετοχή στη σειρά “Κομάντα και δράκοι”».

- Απ’ ό,τι γνωρίζω, πρόκειται να εκδοθεί δικό σου βιβλίο.
«Θα εκδοθεί την άνοιξη. Είναι μυθιστόρημα με ηρωίδα μια αναισθησιολόγο που προχωράει σε ευθανασία ασθενών από οίκτο. Με τίτλο “Αναισθησία”».

Φεύγοντας, ολόιδιος νίντζα, μου είπε κάτι που με αιφνιδίασε: «Ο γιος μου ο Σήφης, που έχει τελειώσει τη θρυλική αγγλική κινηματογραφική σχολή London Film School, υπήρξε στο ίδιο κολέγιο συμφοιτητής της Σόνιας Κέντερμαν που έχει σκηνοθετήσει τον “Ράφτη” με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Ημελλο. Ξέρεις τι μου είπαν οι καθηγητές για αυτό το κορίτσι; Οτι είναι σπουδαία και κάποια στιγμή θα κάνει μια μεγάλη ταινία». Εκείνη τη στιγμή ντράπηκα για τη φυλή των Ελλήνων κριτικών. Που είτε επειδή δεν κατάλαβαν είτε επειδή αυτή η μικροσκοπική, δαιμόνια θηλυκή ύπαρξη δεν είναι μέλος κάποιας παρέας, σχεδόν υποτίμησαν και σχεδόν προσπέρασαν την ταινία της. Never mind. Οι έσχατοι έσονται πρώτοι. Ενας από αυτούς και ο Στέλιος Μάινας!

Ειδήσεις σήμερα:

Δάσκαλοι πεσμένοι στα γόνατα αρπάζουν δολάρια - Το «δυστοπικό» θέαμα που προκάλεσε οργή στις ΗΠΑ

«Ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε από την πανδημία είναι ο εμβολιασμός», είπε ο Θεμιστοκλέους για τον θάνατο του Τράγκα

Στη Βόρεια Εύβοια ο Μητσοτάκης - Θα προεδρεύσει σύσκεψης φορέων
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr