Οι αρνητικές κριτικές που δέχεται, οι σκέψεις της να κατέβει στην πολιτική αλλά και η κόρη της, Μαριτίνα ήταν μερικά από τα θέματα για τα οποία μίλησε η Μιμή Ντενίση καλεσμένη σε πρωινή εκπομπή την Τεταρτη.
«Ένας είναι που το κάνει», είπε στην εκπομπή «Mega Με ΜΙΑ» όταν ρωτήθηκε πώς νιώθει όταν την αμφισβητούν και συνέχισε: «Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι ήμουν υπόλογος και γι’αυτό δικαιώθηκα, δεν ήμουν σε κανένα δικαστήριο. Δικαιωμένος νιώθει κανείς από το κοινό. Το θέατρο το κάνουμε για τον κόσμο και ο καλός ηθοποιός είναι αυτός που επικοινωνεί το συναίσθημά του με τον κόσμο. Να περάσει στον κόσμο τα συναισθήματά του, να τον κάνουν να συγκινηθεί, να γελάσει. Εγώ με 33 χρόνια θιασαρχιλίκι θα έπρεπε να είμαι πολύ αγνώμων να αισθάνομαι ότι περιμένω να δικαιωθώ από έναν, όταν με έχει τιμήσει όλος ο κόσμος στην Ελλάδα. Εγώ πιστεύω στον χρόνο, είμαι υπομονετική, είμαι Ταύρος, είναι σαν ζώδιο πονετικό - μέχρι να του γυρίσει το μάτι και να ορμήξει. Ο καθένας μέσα στον χρόνο δείχνει τι χαρακτήρας είναι, τι ταλέντα και τι αξίες έχει. Σε αυτή τη χώρα θέλει να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου».
Όσο για το αν της έχει προταθεί να κατέβει στην πολιτική, εξήγησε: «Πολλές φορές. «Καταρχήν πιστεύω ότι είναι πολιτική πράξη αυτό που κάνουμε μέσα από το θέατρο. Το θέατρο είναι αγωγή της ψυχής, δεν είναι μόνο διασκέδαση. Μέσα από το γέλιο κάτι περνάει και ίσως είναι ένας πιο πολιτικός τρόπος. Για να πας στην πολιτική δεν πρέπει να κάνεις άλλη δουλειά. Δεν καταλαβαίνω τους ηθοποιούς που πάνε να ρίξουν μια απογευματινή (παράσταση), και μετά πάνε και λίγο Βουλή. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Όταν πάω -που μπορεί να πάω- θέλω να αφοσιωθώ και δεν θέλω να παίρνω λεφτά. Θέλω να έχω τα δικά μου τα λεφτά και στην πολιτική, δεν θέλω να έχω μισθό».
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην κόρη της και τον χρόνο που της αφιερώνει. «Εγώ έχω την πρόσθετη δυσκολία ότι είμαι μαμά και μπαμπάς μαζί. Δεν έχω τύψεις, έχω αφιερώσει και αφιερώνω πάρα πολύ χώρο και χρόνο στην κόρη μου. Το πόσο χρόνο έχουμε αφιερώσει φαίνεται στα ίδια τα παιδιά μας. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με ξένους, έστω κι αν έχεις την άνεση με μια Φιλιππινέζα, δεν είναι ποτέ παιδιά που έχουν ασφάλειες και αξίες. Είναι αδύνατον να αφήσω το παιδί μου να του δώσει άλλος ανατροφή- και γι’αυτό της έχω και εμπιστοσύνη, γιατί έχει αξίες. Μπορεί να γυρίσω πτώμα από την παράσταση και να ζητήσει να της μαγειρέψω εγώ και όχι η κοπέλα».
