Γιάννης Τσιμιτσέλης: Την πρώτη φορά που με αναγνώρισαν, θυμάμαι πως είχα ντραπεί

Για τον έρωτα, τις γυναίκες, τη μοναξιά, τα μυστικά που κρύβουν, την οικογένεια και τα παιδιά και φυσικά το «Κάτω Παρτάλι« μίλησε σε κυπριακό περιοδικό ο Γιάννης Τσιμιτσέλης.
 
«Από την αρχή του σίριαλ ήξερα ότι είχα να κάνω με κάτι πάρα πολύ καλό, αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα το μέγεθος αυτής της επιτυχίας, πως θα το αγαπούσε τόσο πολύ ο κόσμος. Γενικά, όμως, ως Γιάννης, δεν προλαβαίνω να διαχειριστώ ούτε την επιτυχία ούτε τίποτα. Τρέχω τόσο πολύ που θα το συνειδητοποιήσω και θα το χαρώ όταν θα έχει ολοκληρωθεί πια το σίριαλ, του χρόνου φαντάζομαι. Το κακό με αυτό το επάγγελμα είναι ότι δεν χαίρεσαι αυτά που σου συμβαίνουν εκείνη ακριβώς τη στιγμή, τα γεύεσαι όταν ηρεμήσεις και αφού πια πέσουν οι ρυθμοί της δουλειάς. Ωστόσο, η επιτυχία για μένα συνεπάγεται τα πάντα και όχι μόνο την εμπορικότητα: το περιεχόμενο, το να είναι καλή η δουλειά και οι συνεργάτες. Με αυτή την έννοια, ναι, κυνηγώ την επιτυχία. Άλλωστε, κάνουμε μία δουλειά που, λογικό είναι, θέλουμε να έχει απήχηση, από τη στιγμή που απευθυνόμαστε στο κοινό», είπε ο νεαρός ηθοποιός για την επιτυχία της σειράς.

Όσον αφορά την αναγνωρισιμότητα και τη μοναξιά; «Την πρώτη φορά που με αναγνώρισαν, θυμάμαι  πως είχα ντραπεί πάρα πολύ. Και πέρασαν ένα με δύο χρόνια για να το συνειδητοποιήσω και να χαλαρώσω. Πάντα ήμουν ήσυχος, δεν κρυβόμουν, ούτε πάθαινα διαφορά. Το συνήθισα. Τώρα πια δεν μου κάνει εντύπωση. Δεν σου κρύβω βέβαια ότι έχουν υπάρξει και φορές που είμαι στο δρόμο, δεν είμαι στα καλύτερά μου και έχω πει “μακάρι να μη με ήξερε κανείς”. Αλλά αυτό είναι στιγμιαίο. Κι αν υπάρχουν μέρες που θέλω να απομονωθώ, το κάνω: μένω σπίτι και κοιμάμαι-έτσι ξεκουράζομαι. Απ’ την άλλη, ποτέ δεν αρνήθηκα στον κόσμο να βγάλουμε φωτογραφίες, να δώσω ένα αυτόγραφο ή να συνομιλήσω μαζί του. Πάντα ήμουν δεκτικός και θα είμαι. Ό,τι κάνουμε το οφείλουμε στον κόσμο. Αυτός είναι ο εργοδότης μου! Αν δεν του αρέσουμε, δεν θα έχουμε δουλειά. Τους έχω μεγάλη υποχρέωση και νιώθω ευγνωμοσύνη. Η αναγνωρισιμότητα που μας χαρίζει είναι δώρο, του οποίου πρέπει να “εκμεταλλευόμαστε” τα θετικά, όπως το να πουλάς τον εαυτό σου καλύτερα από δουλειά σε δουλειά, όχι το να κλείσεις καλύτερο τραπέζι στα μπουζούκια. Μία καλή δουλειά, σου δίνει πιθανότητες ώστε να κάνεις περισσότερα πράγματα», είπε  στο περιοδικό «Omikron» της Κύπρου.

Μάλιστα, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης αποκάλυψε ότι έχει πολλά μυστικά: «Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν ξέρετε για μένα. Όχι μόνο εσείς, αλλά και οι δικοί μου άνθρωποι - ο αδελφός μου και η Βάσω . Για να σας εξομολογηθώ κάτι που δεν ξέρετε, για παράδειγμα και θα εκπλαγούν όλοι -μπορεί και να σοκαριστούν- είναι ότι πριν από μισή ώρα έφαγα δύο κομμάτια σπανακόπιτα (γελά). Βλέπεις; Κανένας δεν μας γνωρίζει τόσο καλά, όσο ο εαυτός μας. Ωστόσο, όταν έχω ένα πρόβλημα, το επικοινωνώ, όχι μόνο με τους φίλους ή με την οικογένειά μου, αλλά με τον οποιονδήποτε θα αισθανθώ οικειότητα. Δεν είμαι κλειστός άνθρωπος, δεν ντρέπομαι. Άσε που ποτέ δεν ξέρεις από πού σου έρχεται η λύση. Ποτέ δεν υπήρξα κρυψίνους και μυστικοπαθής. Και θεωρώ ότι είναι καλό να μοιράζεσαι για να εκτονώνεσαι».
 
Τέλος, ο ηθοποιός ρωτήθηκε για την οικογένεια και τα παιδιά, απάντησε: «Η ζωή μου άλλαξε πάρα πολύ μετά τον ερχομό της μικρής. Δεν το είχαμε προγραμματίσει με τη Βάσω, απλά μας προέκυψε μία μέρα και είπαμε “οκ!”. Σίγουρα, οι αλλαγές στην καθημερινότητα είναι αρκετές, αλλά δεν προλαβαίνω να τις συνειδητοποιήσω λόγω των ωραρίων μου. Φεύγω κάθε πρωί, επιστρέφω σπίτι για μία ώρα το απόγευμα και ξαναγυρίζω μετά τις 12 το βράδυ. Αν μου λείπει η μικρή; Φυσικά! Αλλά τι μπορώ να κάνω; Αν δεν δουλέψω δεν θα έχουμε τίποτα. Ούτε μέρος να κοιμηθούμε, που λέει ο λόγος... Η δουλειά μας συντηρεί, την έχουμε ανάγκη. Αλλιώς, θα είχαμε πρόβλημα. Από την άλλη πλευρά, ξέρω ότι τώρα που έρχεται το καλοκαίρι, θα έχω περισσότερο χρόνο, οπότε θα τον αφιερώσω όλο στο παιδί και στην οικογένειά μου. Θα είμαι πιο ενεργός στο μεγάλωμά της… Δεν ξέρω πώς είμαι ή  πώς θα εξελιχθώ ως πατέρας, αλλά πάντα ήμουν στοργικός με τα παιδιά. Ειδικά των ξένων. Ξέρεις, γιατί είναι για λίγο, παίζεις μαζί τους και μετά φεύγουν...(γελά). Ποτέ δεν είχα στο νου μου το “πρέπει να κάνω παιδί και να ντυθώ γαμπρούλης!”. Γι' αυτό και δεν καθορίζω το μέλλον μου -όπως έρθει. Αλλά, σίγουρα, δεν με σκέφτομαι με πάρα πολλά παιδιά».