Η Ζέτα Μακρυπούλια στήθηκε για ακόμα μια φορά μπροστά στο φωτογραφικό φακό για τις ανάγκες φωτογράφησης, αναδεικνύοντας τη νέα συλλογή που σχεδίασε η ίδια.
«Τη στιγμή που ήρθε η σκέψη για μια δική μου σειρά ρούχων, δεν έκανα πολλά πράγματα. Πλέον δεν γίνονται ταινίες ή σίριαλ και έχουμε μόνο το θέατρο. Όταν έπεσε αυτή η ιδέα στο τραπέζι, βρισκόμουν σε μια σχετική ηρεμία. Παρόλο που έχω περάσει αρκετές ώρες σε φωτογραφίσεις και δουλεύοντας στο χώρο της μόδας, δεν είχα ξανακάνει κάτι παρόμοιο. Θεωρητικά η συνεργασία μου με τη Raxevsky, έπρεπε με κάποιο τρόπο να ανανεωθεί κι έτσι προέκυψε η δική μου συλλογή. Σχηματίστηκε μια νέα ομάδα, εκτός εταιρίας που με βοήθησε να οργανωθώ. Μου υπέδειξαν πώς να διαλέξω τα υφάσματα, ποιες είναι οι τάσεις της μόδας, πώς θα δουλευτούν τα σχέδια. Ήταν σημαντικό να μπορώ να συννενοηθώ με αυτούς τους ανθρώπους και να δεχτούν τις προτάσεις μου ή να σεβαστούν τη γνώμη μου. Έτσι κι αλλιώς fashion victim εγώ δεν υπήρξα ποτέ. Φτιάξαμε ρούχα που ακολουθούν τη μόδα, αλλά δεν είναι "κολλημένα" στις τάσεις», δήλωσε η Ζέτα. Και συνέχισε: «Είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι φανταζόμουν. Ξεκίνησε από μια δική μου ιδέα και ανάγκη να κάνω μια συλλογή με το όνομά μου. Έπειτα από τόσα χρόνια συνεργασίας με τη συγκεκριμένη εταιρεία, έχει κλείσει ένας κύκλος συνεργασίας και αισθάνθηκα ότι αυτός ήταν ένας τρόπος να ανανεωθεί... Είναι μια σειρά καλοκαιρινή, που αποτελείται από 50 κομμάτια για αρχή. Τα περισσότερα από αυτά είναι κατάλληλα για όλες τις ώρες. Για τον χειμώνα, που ξεκινάμε τη σειρά τώρα, θα προσπαθήσω να βάλω περισσότερο casual στοιχεία γιατί είναι το στυλ μου».
Για το τι σκέφτεται όταν στήνεται μπροστά στον καθρέφτη, η Ζέτα είπε: «Πάντα βλέπω ατέλειες πάνω μου. Όλοι άλλωστε δεν βλέπουν; Αν υπάρχει κάποιος που δεν βλέπει ατέλειες, αυτός δεν είμαι εγώ. Έχω προσπαθήσει να αλλάξω πολλά πάνω μου και κυρίως τα μαλλιά μου, τα οποία τα έχω βάψει σε όλες τις πιθανές αποχρώσεις και τα έχω κόψει πολύ. Τα τελευταία χρόνια δουλεύω με τον εαυτό μου εσωτερικά και έχω ξεπεράσει το θέμα της εικόνας. Προσπαθώ να βρω τι μου φταίει μέσα μου και στην εικόνα μου. Μερικές φορές το καταφέρνω».
Ακριβώς για αυτό, σκέφτεται ότι πάνω της θα ήθελε να αλλάξει «εκατομμύρια πράγματα, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να τα αλλάξω ή απλά να τα αναγνωρίσω. Ένα από αυτά είναι η ανασφάλεια, η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Δεν θεωρώ ότι έχω πολύ ισχυρή αυτοπεποίθηση. Έχω και χαρακτηριστικά που μου αρέσουν όπως η υπομονή, την οποία θεωρώ προτέρημα ως προς τη δουλειά και τη ζωή γενικά. Ακόμη κι αυτό όμως μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ γιατί κάποιες φορές θεωρώ ότι έχω κάνει περισσότερη υπομονή από ότι έπρεπε».
Μίλησε και για τις προσωπικές σχέσεις της και εξομολογήθηκε ότι δεν είναι λίγες οι φορές που θυμώνει και εκνευρίζεται: «Έχω περάσει και φάσεις θυμού, ο οποίος ήταν κάπου κρυμμένος κι εκδηλώθηκε. Γενικά, ωστόσο, στις σχέσεις μου αρέσει η ηρεμία. Να εκδηλώσουμε τον θυμό μας αλλά κατόπιν ας συζητήσουμε. Έχω ζήσει έντονους τσακωμούς το πετσί μου, στο παρελθόν και εν μου αρέσει πια».
