Πόσα θες να μας τρελάνεις;

Υπήρξε, λέει ο  Γιούνγκερ, ένας Έλληνας πρωθυπουργός ο οποίος αναγνώρισε ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα διαφθοράς. Και εκεί που  οι Έλληνες που πληρώνουμε φακελάκι στο γιατρό, βάζουμε τον βουλευτή μέσο για να διοριστεί ο γιος μας, λαδώνουμε την πολεοδομία για να χτίσουμε στο δάσος, ήμασταν έτοιμοι να χαχανίσουμε με τη φοβερή ανακάλυψη, βγαίνουν τα δυο κόμματα εξουσίας και αρνούνται ότι υπήρξε οποιοσδήποτε πρωθυπουργός που να αναγνώρισε το αυτονόητο. Όχι λοιπόν, κανένας πρωθυπουργός δεν είπε ποτέ ότι η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη. Το έχουν πει μόνο κάτι διεθνείς οργανισμοί που στην κλίμακα της διαφθοράς μας βάζουν με κάτι Αφρικανικές χώρες που τα ονόματά τους δεν μπορείς να τα προφέρεις ούτε να τα θυμηθείς…

Και έρχεται  ο εκπρόσωπος του πρώην, ξέρετε αυτού με τις υποκλοπές, τους κουμπάρους, τα ομόλογα, τα Βατοπέδια και τα ψεύτικα στοιχεία για την οικονομία και λέει ότι είναι «ύβρις» για τη χώρα να λέμε ότι υπάρχει διαφθορά.

 Α, με συγχωρείτε, εγώ νομίζω ότι ύβρις είναι:

• να υπάρχει ο Μπαμπινιώτης, να έχει γράψει ένα τόσο ωραίο ορθογραφικό – ερμηνευτικό λεξικό και να μην το έχεις ανοίξει να δεις τι σημαίνουν αυτά που ξεστομίζεις ως εκπρόσωπος του πρώην του νυν ή του τέως…
• να έχεις ανοίξει τον Μπαμπινιώτη και παρ’ όλα αυτά να συνεχίζεις να ξεστομίζεις αυτά που ξεστόμιζες…