Το protothema στην «Πράσινη Γραμμή» στη Λευκωσία: Οδοιπορικό στην τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα

Εκείνη την ώρα γεμίζεις συναισθήματα οργής για το τείχος των βαρελιών της Πράσινης Γραμμής, των σακιών και των συρματοπλεγμάτων που σου κρύβουν την άλλη μισή Λευκωσία. Νιώθεις την ίδια οργή που είχε ο Σολωμός Σολωμού όταν ανέβηκε στο ιστίο με το τσιγάρο αδιαφορώντας για τους δολοφόνους. Έτσι απλά Πήγε να βρει να βρει τον Τάσο Ισαάκ. Ποια είναι αυτή η Πράσινη Γραμμή ή Νεκρή ζώνη ;  Την Πράσινη Γραμμή - που πήρε το όνομα της όταν ο Βρετανός στρατηγός Γιάνγκ χάραξε το χάρτη με πράσινο μολύβι – θα την συναντήσεις στο τέλος του πεζόδρομου της οδού Λήδρας.



Αν δεν ενδιαφέρεσαι μόνο για ψώνια τότε μπορείς να  ξεκινήσεις ένα περίπατο από εκεί κατά μήκος της, μέχρι το Καϊμακλί. Σ όλη την διαδρομή θα νιώσεις οργή για τα φασιστικά καθεστώτα, όπως το Τουρκικό, που διατηρεί μια ακόμα ντροπή σε έδαφος που απέσπασε με βίαιη εισβολή. Μαζί με την οργή, όμως, θα νιώσεις όλο το απόκοσμο σκηνικό που αποπνέει αυτή η περίεργη διαιρεμένη πόλη. Πριν επιτραπεί η είσοδος στα κατεχόμενα εδάφη με μια απλή ταυτότητα, γνώριζες τα όρια σου, ειδικά σ ότι αφορά τους Κύπριους- Έλληνες.

Τώρα με την είσοδο με μια απλή ταυτότητα νιώθεις ως Έλληνας ότι, δίνεις την συγκατάθεση στο έγκλημα της εισβολής. Εκείνη την ώρα του απογεύματος βλέπεις το κίτρινο φως να πέφτει σε κτίρια όπου ο χρόνος έχει σταματήσει στο βράδυ της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Το βιβλιοπωλείο χαρτοπωλείο των Γ. Σάββα- Ιωάννου & Γιαννάκη Ιακώβου ή το Φαρμακείο Διμαντή ( βλέπε φωτό) ή το εγκαταλελειμμένο καφενείο – λίγο πριν την Πράσινη Γραμμή είχαν άλλες λειτουργίες. Κάποιοι διάβαζαν, έγραφαν ή περνούσαν αργόσχολα την ώρα τους στο Καφενείο, δίχως τις έγνοιες. Σε λίγο η οργή και η ονειροπόληση στα προηγούμενα ειρηνικά χρόνια σταματά ξαφνικά. Επανέρχεσαι στην πραγματικότητα όταν στην Οδό Ασκληπιού βλέπεις μερικούς Κύπριους ξυλουργούς να συνεχίζουν να κόβουν τα ξύλα τους στην πλάνη, αδιαφορώντας για όλους τους τουρίστες και επισκέπτες. Την ίδια αδιαφορία έδειχνε παλαιότερα και ένας Κύπριος εστιάτορας που είχε την ταβέρνα του, δίπλα σε ένα από τα απαγκιστρωμένα φυλάκια που αργότερα καταργήθηκαν με τα περίφημα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης 1998. Ο εστιάτορας μας είχε διηγηθεί ότι το βράδυ της εισβολής δεν έφυγε.



 Κάθισε εκεί και έφτιαχνε ομελέτες τόσο για τους Τουρκοκύπριους, όσο και τους Ελληνοκύπριους. Να ήταν μια υπερβολή; Ίσως όχι γιατί οι δυο κοινότητες ήταν κοντά, ζούσαν κοντά μαζί και με άλλες εθνότητες η θρησκευτικές μειονότητες. Σήμερα, οι ξυλουργοί της Λευκωσίας δίπλα στην Πράσινη Γραμμή συνεχίζουν να ζουν και  να φτιάχνουν τα έπιπλα τους αδιαφορώντας για το καθεστώς που λίγα μέτρα πιο εκεί αφήνει τα ελληνικά κτίρια με αρχιτεκτονική ιωνικού ρυθμού να ρημάζουν. Μετά το κυπριακό έδαφος υπάρχει μια ζώνη που έχει σταματήσει το βράδυ της εισβολής. Αν ψάξεις για κόσμο στα σπίτια που έχουν μείνει  θα δεις πολύ πίσω από τα παλιά παντζούρια. Μόνο τους επαγγελματίες με τα μαγαζιά που φεύγουν ή μερικούς που παίζουν χαρτιά σ ένα μαγαζί στην  περιοχή  του Καϊμακλιού.



Οι περισσότεροι κάτοικοι δεν κυκλοφορούν. Ίσως θέλουν να ξεχνούν τι πέρασαν και τι συνεχίζουν να περνούν.  Μετά, όμως, όταν εισέλθεις  στα Κατεχόμενα εκτός από τα μαγαζιά με τα φθηνά ρούχα και τις μαϊμού μάρκες λίγα στενά πιο κάτω θα αντικρίσεις  τις εκκλησίες της Αγίας Σοφίας και του Αγίου Νικολάου να έχουν μετατραπεί σε τζαμιά για τους τουρίστες και Τούρκους φαντάρους. Πιο εκεί η δημοτική αγορά της τουρκοκυπριακής Λευκωσίας με την λαϊκή αγορά, τα φθηνά προϊόντα και τα  παιχνίδια της δεκαετίας του 1980.



Στα μικρά δρομάκια θα συναντήσεις τα πάντα. Από ένα ακριβό τζιπ λαθρεμπόρων μέχρι τα παιδιά φτωχών Τούρκων εποίκων ή γηγενών. Τα τελευταία νέα για τους Τουρκοκύπριους δεν είναι ευχάριστα. Η Τουρκία δεν αποφασίζει για τον προϋπολογισμό του Ψευδοκράτους εάν οι κάτοικοι δεν συμφωνούν σ ΄όσα διατάζει ο Σουλτάνος Ερντογάν. Όλο αυτό το ρήμαγμα της ζωής μπορεί να σταματήσει αν συνεχίζουμε να διαδίδουμε το έγκλημα που συντελείται καθημερινά. Να ρίξουμε τα σκουριασμένα βαρέλια και να σώσουμε λίγη από την ιστορία μας. Να πηγαίνουμε ελεύθερα σε Κερύνεια και Αμμόχωστο. Πριν έλθουν οι εργολάβοι που θα γκρεμίσουν την ιστορία και όλα όσα συνδέουν την Ελλάδα και Κύπρο.