Αλλαγή φύλου: Τι λένε φεμινίστριες, ομοφυλόφιλοι και τρανς, αλλά και η Colour Youth-κοινότητα LGBTQ

Διεθνή Ανοιχτή Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ελληνικό Κοινοβούλιο, με θέμα «ΜΗΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ», έχουν στείλει φεμινίστριες, ομοφυλόφιλοι και τρανς, που αγωνίζονται κατά των νόμων «αυτοπροσδιορισμού της έμφυλης ταυτότητας».

Η επιστολή έχει υπογραφεί από πάνω από 650 γυναίκες και άντρες σε όλον τον κόσμο, που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών, των ομοφυλόφιλων και της ελευθερίας του λόγου και της επιστημονικής έρευνας, που θίγονται καίρια από τους νόμους περί gender.

Αναλυτικά η επιστολή

Η ελληνική κυβέρνηση έχει ετοιμάσει και καταθέσει στο Κοινοβούλιο ένα νομοσχέδιο που αφορά την «αλλαγή της έμφυλης ταυτότητας». Καθώς η ορολογία αυτή δεν έχει πλήρως μεταφραστεί και ενσωματωθεί στην ελληνική γλώσσα, θέλουμε να εξηγήσουμε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες τί σημαίνει η έννοια «έμφυλο» όταν χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει την έννοια «φύλο» ως νομικός όρος και τις συνέπειες που αυτό θα έχει για τις γυναίκες, για τα παιδιά, για την ελευθερία του λόγου και την κοινωνία γενικώς.

Είμαστε γυναίκες, άντρες και τρανσεξουαλικοί από χώρες στις οποίες τέτοιοι μισογυνικοί και ομοφοβικοί νόμοι αποτελούν ήδη ταπεινωτική και απειλητική πραγραματικότητα και θεωρούμε καθήκον μας να προειδοποιήσουμε τους Έλληνες φίλους μας και τις ελληνικές αρχές για τις σοβαρές αλλαγές που θα επιφέρει σε όλο το φάσμα του πολιτισμού ένας νόμος για την «έμφυλη ταυτότητα». Η σοβαρότερη από αυτές τις αλλαγές θα είναι η καταστροφή της νομοθεσίας που παρέχει ισότητα και προστασία στις γυναίκες, καθώς η νομοθέτηση της «έμφυλης ταυτότητας» αποτελεί πλήρη διαγραφή της νομικής, ιατρικής και ποινικής πραγματικότητας του βιολογικού φύλου. Οι νόμοι περί «έμφυλης ταυτότητας» αποτελούν επίσης έναν σοβαρό περιορισμό της ελευθερίας του λόγου και της επιστημονικής έρευνας, προς όφελος μία απειροελάχιστης μειοψηφίας ανθρώπων που υποφέρουν από τις ψυχιατρικές ασθένειες της «δυσφορίας έμφυλης προσωπικότητας» και/ή της αυτογυναικοφιλίας. Αυτοί οι άνθρωποι ήδη απολαμβάνουν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, εκτός από το «δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό του φύλου τους». Όμως ο αυτοπροσδιορισμός δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα και δεν θα έπρεπε ποτέ να θεωρείται ως τέτοιος όταν η νομική του αναγνώριση συνεπάγεται την απάλειψη των δικαιωμάτων και της προστασίας γυναικών και παιδιών, όταν θέτει σε κίνδυνο το θεμελιακό ανθρώπινο δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου. Η ελληνική κοινωνία, ειδικά οι γυναίκες και τα παιδιά της χώρας, υποφέρουν ήδη από τα μέτρα λιτότητας και έχουμε κάθε δικαίωμα να ανησυχούμε για τις περαιτέρω συνέπειες που θα επιφέρει στην ζωή τους η νομιμοθέτηση της «έμφυλης ταυτότητας».

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ «ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ»

Στις χώρες μας (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά, Αυστραλία...), παιδιά 3 χρονών υφίστανται «κοινωνική αλλαγή έμφυλης ταυτότητας» από τρομοκρατημένους και παραπλανημένους γονείς, από δασκάλους που δεν τολμούν να φέρουν αντίρρηση στην προπαγάνδα των τρανς, η οποία είναι πλέον παρούσα στα σχολεία μέσω οργανώσεων του τρανς λόμπυ, και από ανεύθυνους «θεραπευτές» που είναι μέλη διεμφυλικών οργανώσεων. Πουθενά στον κόσμο όμως δεν υπάρχουν σπουδές και πτυχία που να πιστοποιούν ότι ένας θεραπευτής είναι «ειδικός στην έμφυλη ταυτότητα». Οποισδήποτε επιλέξει να εργαστεί στον τομέα αυτό μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι ειδικός. Το αποτέλεσμα είναι να παρέχονται σε παιδιά 10 χρονών ορμόνες που αναστέλλουν την εφηβεία (ανταγωνιστές της γοναδοτροπίνης, που στις χώρες μας έχουν την εμπορική ονομασία Lupron).  Το φάρμακο αυτό, που προκαλεί, σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία, σοβαρές παρενέργειες στους ενήλικους πάσχοντες από προστατίτιδα ή ενδομητρίωση, σταματά την φυσική εξέλιξη της ανάπτυξης των «τρανς παιδιών», με συνέπεια την μη εμφάνιση των δευτερευόντων σεξουαλικών χαρακτηριστικών, την μη φυσιολογική ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων, την μόνιμη στείρωση, καθώς και προβλήματα στα οστά, την καρδιά, το συκώτι και τον εγκέφαλο. Δεν υπάρχουν ακόμα μελέτες για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της κατανάλωσης του Lupron από ανήλικα παιδιά.
Η ιδιωτική οργάνωση (μέρος του τρανς λόμπυ) «World Professional Association for Transgender Health (WPATH)”, την οποία χρημοτοδοτούν κάποιες από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρίες,, μεταξύ των οποίων η Bristol-Meyers-Squibb, η Glaxo-Smithkline, και η Johnson& Johnson, δημοσίευσε πρόσφατα οδηγίες που κατεβάζουν την συνιστώμενη ηλικία για την θεραπεία με Lupron τα εννέα έτη! Να σημειώσουμε ότι ένα σοβαρό ποσοστό των παιδιών που πάσχουν από «δυσφορία της έμφυλης ταυτότητας» έχουν ιατρική διάγνωση κάποιας μορφής αυτισμού, μίας ασθένειας η οποία, όπως είναι γνωστό στην επιστημονική και ιατρική κοινότητα,  προκαλεί ανασφάλεια για την ταυτότητα του ατόμου και έναν άκαμπτο τρόπο σκέψης. Οι έρευνες που συνδέουν τον αυτισμό με την «δυσφορία έμφυλης ταυτότητας» δεν σταμάτησαν τους απολογητές του διεμφυλισμού. Αντί για μία προσεκτική θεραπεία και σε απόλυτη παραβίαση της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων των Παιδιών του ΟΗΕ, σε αυτά τα παιδιά παρέχονται αναστολείς της εφηβείας, συνθετικές ορμόνες του αντίθετου φύλου και εγχειρίσεις από ιδιωτικές «Κλινικές Έμφυλης Ταυτότητας» και ιδιώτες γιατρούς (πρόσφατα στην Αγγλία αφαιρέθηκε η άδεια εξασκήσεως από μία τέτοια γιατρό που συνταγογραφούσε ορμόνες για «τρανς παιδιά» μέσω Ίντερνετ). 

Γνωρίζουμε ότι το ελληνικό νομοσχέδιο δεν επιτρέπει την «μετάβαση στο άλλο φύλο» σε παιδιά κάτω των 18. Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι και στην Ελλάδα ανήλικα παιδιά στειρώνονται ήδη με αναστολείς της εφηβείας και υφίστανται χειρουργικούς ακρωτηριασμούς υγειών εξωτερικών και εσωτερικών γεννητικών οργάνων και μαστών. Σε όλες τις χώρες όπου ψηφίστηκαν τέτοιοι νόμοι, ο αριθμός των «τρανς παιδιών» αυξήθηκε σε άκρως ανησυχητικά ποσοστά, ενώ ΜΚΟ που διευθύνονται από τρανς ακτιβιστές, όπως η βρετανική οργάνωση «The Mermaids”, διαφημίζουν σε δημοτικά και γυμνάσια την “αλλαγή φύλου” των παιδιών. Η Επαρχία του Οντάριο στον Καναδά ψήφισε προσφάτως νόμο σύμφωνα με τον οποίο μπορεί να αφαιρεθεί η επιμέλεια από γονείς που δεν συναινούν στην ιατρική “αλλαγή φύλου” των παιδιών τους. Και γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα οι τρανς ακτιβιστές, με την συνδρομή διεθνών τρανς οργανώσεων, ασκούν πίεση στην ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα προκειμένου να νομιμοποιηθεί η “αλλαγή φύλου” των παιδιών.

Ελληνίδες, προστατέψτε τα παιδιά. Μην δεχτείτε την στείρωση, τον ευνουχισμό και την αφαίρεση υγειών οργάνων των παιδιών. Οι επιφανέστεροι παιδίατροι και ψυχίατροι του δυτικού κόσμου ξέρουν και δημοσιεύουν επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν πως η πλειοψηφία των παιδιών που πάσχουν από “δυσφορία έμφυλης ταυτότητας” το ξεπερνούν μεγαλώνοντας. Οι ορμόνες και οι εγχειρήσεις δεν είναι η λύση.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΟΥ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ «ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ»

Σε χώρες όπου το “φύλο” ως νομική κατηγορία έχει υποκατασταθεί από την τεχνητή ιδέα της “έμφυλης ταυτότητας” και όπου ο αποκαλούμενος “αυτοπροσδιορισμός” αντικαθιστά την αντικειμενική πραγματικότητα των βιολογικών χαρακτηριστικών και την κοινωνικής αντίληψης για τα φύλα, σε χώρες δηλαδή όπου οποιοσδήποτε άντρας μπορεί να δηλώσει ότι είναι γυναίκα και να γίνει αποδεκτός από το κράτος ως γυναίκα, οι γυναίκες χάνουν ως άμεση συνέπεια τα δικαιώματα και τις κοινωνικές προστασίες για τις οποίες παλέψαμε με αδιανόητες θυσίες τους τελευταίους δύο αιώνες.

*Οι γυναίκες χάνουν το δικαίωμα στην νομική και κοινωνική προστασία της μητρότητας, με το ψευδές πρόσχημα ότι “και οι άντρες [δηλ. οι γυναίκες που αυτοπροσδιορίζονται και αναγνωρίζονται νομικά ως άντρες] μπορούν να εγκυμονήσουν και να θηλάσουν”. Αυτός ο εξωφρενικός ισχυρισμός, που γελοιοποιεί κάθε βιολογική, επιστημονική, ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα, υιοθετείται ασμένως από εταιρείες, εργοδότες και δημόσιους οργανισμούς που τον χρησιμοποιούν στα δικαστήρια για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους να εκπληρω΄σουν τις νομικές τους υποχρεώσεις προς τις γυναίκες εργαζόμενες – και τα δικαστήρια, που πρέπει  να προσαρμοστούν στην νέα νομοθεσία και αναγκάζονται να τον δεχτούν. Αυτό συμβαίνει ήδη σε 17 πολιτείες των ΗΠΑ. 

*Οι γυναίκες και τα κορίτσια χάνουν υποτροφίες που προορίζονται γιαυτές, όπως και πανεπιστημιακές ή εργασιακές ποσοστώσεις, γιατί άντρες που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες είναι πλέον νόμιμοι υποψήφιοι για θέσεις γυναικών.

*Οι γυναίκες και οι κοπέλλες βρίσκονται αναγκασμένες να μοιράζονται τους “υποχρωτικούς από τον νόμο και τις διεθνείς συμβάσεις” γυναικείους χώρους: τουαλέτες σε κάθε δημόσιο χώρο, από σχολεία ως εργασιακούς χώρους ή χώρους διασκέδασης, αποδυτήρια ιδιωτικών ή δημόσιων γυμναστηρίων κλπ, με άντρες που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες. Οποιαδήποτε σωματική αιδώς, το δικαιώμα να μην εκτίθεσαι χωρίς την συγκατάθεση σου σε γυμνά σώματα ή να μην εξαναγκάζεσαι σε έκθεση του γυμνού σου σώματος στην δημόσια θέα (η σύμβαση της Γενεύης θεωρεί αυτούς τους εξαναγκασμούς βασανιστήρια), καθώς και ο εντελώς πραγματικός κίνδυνος του βιασμού και της σεξουαλικής επίθεσης δεν μπορούν πλέον να εμποδιστούν από τον νόμο ή οποιαδήποτε δημόσια αρχή. 
Σε χώρες όπου οι νόμοι “αυτοπροσδιορισμού της έμφυλης ταυτότητας” είναι η νέα καταπιεστική πραγματικότητα για τις γυναίκες, εγκλήματα όπως η οφθαλμοπορνεία, η παράνομη φωτογράφιση γυμνών γυναικών σε αποδυτήρια ή δοκιμαστήρια καταστημάτων έχουν πολλαπλασιαστεί – αλλά οι γυναίκες δεν έχουν καμία νομική στήριξη πριν την διάπραξη του εγκλήματος.
Γυναίκες και κορίτσια είναι αναγκασμένα να σταματήσουν την κολύμβηση ή την γυμναστική: αυτή είναι η πραγματικότητα χιλιάδων γυναικών και μικρών κοριτσιών στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Γυναικείες αθλητικές ομάδες  εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους χώρους προπόνησής τους γιατί αρνήθηκαν να μοιραστούν τα αποδυτήριά τους, γιατί αρνήθηκαν να εκθέσουν τα γυμνά τους σώματα σε άντρες που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες ή να εκτεθούν στην θέα άγνωστων αντρικών γυμνών σωμάτων που αυτοπροσδιορίζονται ως “γυναικεία”. Ήδη πλήθος αντρών νομικά αναγνωρισμένων ως “γυναίκες” έχουν καταδικαστεί ως επιδειξίες και/ή για απόπειρες σεξουαλικών επιθέσεων εναντίον γυναικών σε δημόσιες τουαλέτες ή αποδυτήρια στις ΗΠΑ- αλλά δεν υπάρχει πιά κανένας τρόπος να περιοριστεί ή να σταματήσει, όπως θα έπρεπε, το φαινόμενο. 
*Βλέπουμε στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στο Ηνωμένο Βασίλειο άντρες που αυτοπροσδιορίζονται ως “γυναίκες” χωρίς καμία ιατρική, ψυχιατρική ή κοινωνική μετάβαση, να γίνονται υποχρεωτικά δεκτοί σε καταφύγια για γυναίκες θύματα βιασμών, θύματα οικογενειακής βίας ή σε καταφύγια για άστεγες γυναίκες. 
*Βλέπουμε άντρες καταδικασμένους για βιασμούς, φόνους γυναικών ή κοριτσιών και άλλα σεξουαλικά εγκλήματα να “αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες” μέσα στην φυλακή και να μεταφέρονται ως εκ τούτου σε γυναικείες φυλακές. Η περίπτωση του Ίαν Χάντλεϋ, βιαστή και δολοφόνων ανάπηρων κοριτσιών, είναι χαρακτηριστική και πασίγνωστη, αλλά δυστυχώς όχι η μόνη. Με τους νόμους “αυτοπροσδιορισμού της έμφυλης ταυτότητας”, οι άντρες αποκτούν πλήρη δικαιώματα εισόδου σε γυναικείες φυλακές και σωφρονιστικά καταστήματα. 
Η Καθηγήτρια Χέλεν Μπόυντ του Lawrence University (ΗΠΑ), καθώς και άλλοι ψυχολόγοι, ψυχιάτροι κλπ. έχει γράψει για τις νομικές και ψυχολογικές συνέπειες στην ζωή των γυναικών και των παιδιών όταν μεσήλικες σύζυγοι και πατέρες αποφασίζουν να αυτοπροσδιοριστούν ως «γυναίκες». Μένει να δούμε στο μέλλον τις μακροχρόνες συνέπειες που θα έχουν στις ζωές των παιδιών τους οι «αυτοπροσδιορισμοί» αυτών των αντρών. 
*Καθώς η ορολογία των νόμων «αυτοπροσδιορισμού της έμφυλης ταυτότητας» διαφέρουν από χώρα σε χώρα (συχνά και από πολιτεία σε πολιτεία σε χώρες όπως οι ΗΠΑ ή ο Καναδάς) νομικοί, δικαστικοί και στατιστικοί οργανισμοί, κρατικοί ή διεθνείς (από το FBI, το MI5, την Interpol, ως τις κρατικές και διακρατικές στατιστικές υπηρεσίες) δεν μπορούν να αποφασίσουν πώς να καταχωρούν καταδικασμένους άντρες και γυναίκες. Είναι προφανές ότι αυτό οδηγεί σε τεράστια παραποίηση των εγκληματολογικών στατιστικών και την δυνατότητα να κατανοήσουμε και να περιορίσουμε την εγκληματική δραστηριότητα, ειδικά αυτήν που έχει ως θύματα γυναίκες, ενώ ταυτοχρόνως δίνει μία εντελώς παραποιημένη εικόνα των γυναικών ως ενόχων για σεξουαλικά εγκλήματα που στην πραγματικότητα έχουν διαπραχθεί από άντρες «αυτοπροσδιοριζόμενους ως γυναίκες».

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΕΣΒΙΩΝ ΠΟΥ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ «ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ»

Σας παρακαλούμε, μην ξεχνάτε ότι σε χώρες όπου η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θανατική ποινή, όπως το Ιράν, η χειρουργική αλλαγή φύλου είναι νόμιμη εδώ και δεκαετίες. Η αλλαγή φύλου, χειρουργική ή απλώς νομική είναι στην πράξη ομοφοβία και ευγονική κατά των ομοφυλόφιλων. Ο διεμφυλισμός είναι ένα βαθειά ομοφοβικό κίνημα. Ο χαρακτηρισμός μικρών παιδιών και εφήβων ως «τρανς» μόνο και μόνο γιατί δεν προσαρμόζονται στα πρότυπα «αρρενωπότητας» και «θηλυκότητας» των κοινωνιών μας είναι βαθειά ομοφοβία. Οργανώσεις ομοφυλόφιλων και λεσβιών αγωνίζονται ενάντια στον διεμφυλισμό και προσπαθούν απελπισμένα να πείσουν το LGBT+ κίνημα να αφαιρέσει το Τ από την «αλφαβητική σούπα». 
Οι λεσβίες αδελφές μας ειδικά απειλούνται και κακοποιούνται κατά τρόπο αδιανόητο από τους τρανς ακτιβιστές. Υπό την πίεση των τρανς ακτιβιστών, τα σόσιαλ μίντια, ειδικά το Facebook αλλά όχι μόνο, κλείνουν λογαριασμούς λεσβιακών ομάδων και επώνυμων λεσβιών αγωνιστριών. Οργανώσεις τρανς οργανώνουν “σεμινάρια” σε Πανεπιστήμια όπως αυτό του Τορόντο για την:  “διδασκαλία τεχνικών που θα επιτρέψουν σε τρανς “γυναίκες” με  άθικτα αντρικά γεννητικά όργανα να  κάμψουν την αντίσταση των λεσβιών ώστε να γίνουν αποδεκτοί από αυτές ως ερωτικοί σύντροφοι”. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός των λεσβιών αδελφών μας γελοιοποιείται και η ανθρώπινη ελευθερία τους  απειλείται από άντρες που ισχυρίζονται ότι είναι “γυναίκες και λεσβίες” και στους οποίους ο νόμος δίνει το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι. Τρανς ακτιβιστές απαίτησαν και πέτυχαν το κλείσιμο του διάσημου μουσικού Φεστιβάλ Michigan Womyn’s Music Festival, ενός φεστιβάλ αποκλειστικά για γυναίκες. Τρανς ακτιβιστές οπλισμένοι με μπαστούνια του μπέηζμπολ εξεδίωξαν φέτος μόλις τις λεσβίες από το Dyke March στο Σικάγο. Γνωστοί επώνυμοι τρανς ακτιβιστές στοχοποίησαν ηγετικές φυσιογνωμίες του λεσβιακού και φεμινιστικού κινήματος όπως η Κάθυ Μπρένναν... 
Έλληνες ομοφυλόφιλοι και ελληνίδες λεσβίες, μην αφήσετε τους ομοφυλόφιλους αδελφούς μας και τις λεσβίες αδελφές μας να χάσουν δικαιώματα για τα οποία πάλεψαν τόσο σκληρά επί δεκαετίες.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΙΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ «ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»

Θέλουμε να θυμίσουμε στις Ελληνίδες και στους Έλληνες ότι Πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο αναγκάστηκαν εδώ και χρόνια από χορηγούς ιδιώτες και εκπροσώπους πολυεθνικών να αλλάξουν τις ονομασίες των Τμημάτων Γυναικείων Σπουδών σε «Τμήματα Σπουδών Έμφυλων Ταυτοτήτων». Την τελευταία δεκαετία είδαμε στις χώρες μας να δημιουργούνται, ειδικά σε ιδιωτικά Πανεπιστήμια, Τμήματα «Διεμφυλικών Σπουδών» και «Προγράμματα για την Υγεία των Διεμφυλικών». Τα «τμήματα» και τα «προγράμματα» αυτά χρηματοδοτούνται αφειδώς και επωνύμως από πασίγνωστους πολυεκατομμυριούχους «τρανς γυναίκες» όπως ο «Τζέννιφερ» Πρίτζερ, της γνωστής οικογένειας που χρηματοδοτεί και το Δημοκρατικό Κόμμα (τώρα πια δε και το Ρεπουμπλικανικό). Ταυτόχρονα, η ελευθερία της επιστημονικής έρευνας απειλείται. Ο καναδικός νόμος C-16 που ψηφίστηκε την άνοιξη άνοιξε τον δρόμο για αγωγές κατά των Πανεπιστημίων που διδάσκουν Εξελικτική Βιολογία και Δαρβινισμό, δηλαδή την έγκυρη επιστημονική θεωρία που εξηγεί ότι ο άνθρωπος είναι ένα σεξουαλικό δίμορφο θηλαστικό, γιατί η «διεμφυλική θεωρία» θεωρεί ότι δεν υπάρχουν βιολογικά φύλα. Εξέχοντες επιστήμονες, προσπάθησαν ματαίως να εξηγήσουν αυτόν τον ήδη επαπειλούμενο κίνδυνο στις ακροάσεις της Καναδικής Γερουσίας, αλλά δεν εισακούστηκαν. 
Μόλις πριν από 10 μέρες, το Πανεπιστήμιο του Μπαθ στην Αγγλία απέρριψε προεγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα με θέμα τις γυναίκες που αυτοπροσδιορίζονταν ως τραν άντρες και οι οποίες, μετά από διπλές μαστεκτομές, υστερεκτομές και θεραπείες με τεστοστερόνη, επιστρέφουν στο φύλο τους (ένα εντυπωσιακό φαινόμενο που οι τρανς οργανώσεις αρνούνται να παραδεχτούν) με το πρόσχημα πως: «η εμπλοκή του Πανεπιστημίου σε μία έρευνα δυνητικά μη πολιτικά ορθή μπορεί να σημαίνει επιθέσεις προς το Ίδρυμα από τα σόσιαλ μίντια».

Ψυχίατροι, ψυχολόγοι, ψυχαναλυτές, παιδίατροι, ενδοκρινολόγοι και βιολόγοι καθώς και οι επιστημονικές εταιρείες τους δέχονται ανοίκειες επιθέσεις. Όποτε τολμούν να δημοσιεύσουν έρευνες των οποίων τα αποτελέσματα δεν ευχαριστούν τους τρανς ακτιβιστές, απειλές βίας και ενορχηστρωμένες «κοινωνικές αντιδράσεις» στις εφημερίδες και τον ηλεκτρονικό τύπο τους συκοφαντούν και τους στιγματίζουν ως «τρανσφοβικούς», «ακροδεξιούς» και «οπισθοδρομικούς». Ο διεμφυλικός ακτιβισμός δεν εξαιρεί ούτε τις κοινωνικές επιστήμες ή την φιλοσοφία: τον περασμένο Μάϊο, το πανεπιστημιακό φιλοσοφικό περιοδικό HYPATIA έγινε στόχος ενορχηστρωμένης επίθεσης προκειμένου να αφαιρέσει επιστημονικό άρθρο που συνέκρινε τον διεμφυλισμό με την καινούργια μόδα της «αλλαγής φυλής» (transracialism). Πώς θα διατηρήσουμε ένα πολιτισμό λογικής και ορθολογισμού στην κοινωνία μας χωρίς τον λόγο των επιστημών που οι τρανς ακτιβιστές προσπαθούν να φιμώσουν;

Κάθε συζήτηση για την εγκυρότητα της ιδέας της «έμφυλης ταυτότητας» ή για τις συνέπειες της επιβολή των νόμων περί «αυτοπροσδιορισμού της έμφυλης ταυτότητας» λογοκρίνεται βίαια από τους τρανς ακτιβιστές. Στις 13 Σεπτεμβρίου, στο Χάϊντ Παρκ του Λονδίνου, τρανς ακτιβιστές επιτέθηκαν σε ομάδα γυναικών που είχαν συκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν μία συζήτηση πάνω στο θέμα, και γρονθοκόπησαν απρόκληκτα μία γυναίκα 60 χρονών. Οι επιτιθέμενοι ήταν τρεις νεαροί που αυτοπροσδιορίζονται ως «γυναίκες», μέλη γνωστών αγγλικών τρανς οργανώσεων.

Στην Νέα Υόρκη ο νόμος αναγνωρίζει και προστατεύει πλέον πάνω από 30 «έμφυλες ταυτότητες» και τα άρθρα/αντωνυμίες που κατασκευάστηκαν από τους τρανς ακτιβιστές για να τις δηλώνουν. Παρόλο που οι περισσότερες από αυτές τις «έμφυλες ταυτότητες» ούτε καθορίζονται ούτε περιγράφονται ούτε κωδικοποιούνται στο νόμο, το πρόστιμο για την λάθος χρήση των αντωνυμιών τους ανέρχεται σε 250.000$.
Ο διεμφυλισμός, η νομιμοποίησή του και συνεπώς η διαγραφή της έννοιας του φύλου ως νομικής και συνταγματικής κατηγορίας απαιτούν μία κατακλυσμιαία αλλαγή στην έννοια των λέξεων. Απαιτούν την επιβολή στην κοινωνία κατασκευασμένων λέξεων. Και προκειμένου να επιβληθούν οι κατασκευασμένες αυτές λέξεις και οι κατασκευασμένες αυτές έννοιες έχουν ανάγκη το κράτος και την κρατική επιβολή. Νέα τεχνητά κατασκευασμένα άρθρα και αντωνυμίες θα επιβληθούν (όπως ήδη συμβαίνει στον Καναδά) και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά για να καταξιώνουν την «αυτοπροσδιορισμένη έμφυλη ταυτότητα» κάθε ατόμου. Νέα κατασκευασμένα νοήματα θα αποδοθούν και ήδη αποδίδονται σε λέξεις  ουσιώδεις και απαραίτητες για το χτίσιμο του Εγώ κάθε παιδιού, για την συγκρότηση της ψυχικής πραγματικότητας κάθε ανθρώπου, για την συγκρότηση του συλλογικού Εγώ μας ως κοινωνία. Αυτή η επιβολή με την δύναμη του νόμου, της αστυνομίας και των δικαστηρίων, έχει ως προϋποθέση ότι θα αρχίσουμε όλοι, γυναίκες και άντρες, να λέμε ψέματα για την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε. Αυτή επιβολή απαιτεί να λέμε ψέματα για το θα πει «γυναίκα», τί θα πει «άντρας» και πώς λειτουργεί η ανθρώπινη αναπαραγωγή. Αυτή η επιβολή απαιτεί από όλους μας να ψευδόμαστε για τον τρόπο με τον οποίο συγκροτήθηκαν και συγκροτούνται οι ανθρώπινες κοινωνίες. Απαιτεί από όλους και όλες μας να ψευδόμαστε για την υλική και διανοητική πραγματικότητα που μας καθιστά ανθρώπους. Αυτές οι επιβαλλόμενες ανοίκειες λέξεις διαστρέφουν την ανθρώπινη πραγματικότητά μας, την συλλογική μας μνήμη, τους πολιτισμούς μας, τις τέχνες μας και την ανθρώπινη ιστορία μας. 

Οι γυναίκες ειδικά χάνουμε την γλώσσα και τις λέξεις που μας επιτρέπει να μιλήσουμε για την καταπίεση που ζούμε.  Γιατί η καταπίεση των γυναικών, από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας, υπήρξε και θεμελιώθηκε πάνω σε ερμηνείες του ρόλου μας στην αναπαραγωγή και σε αντιλήψεις για τις σωματικές μας λειτουργίες. Η πατριαρχία όχι απλώς υποβίβασε, αλλά ταύτισε τις γυναίκες με μία συγκεκριμένη αντίληψη των σωματικών τους χαρακτηριστικών και των βιολογικών τους λειτουργιών. Οι διανοητικές μας ικανότητες, τα ψυχικά μας χαρακτηριστικά, η ηθική μας ακεραιότητα, η διανοητική μας ισορροπία, θεωρήθηκε πως επηρεάζεται και καθορίζεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από τις σωματικές μας λειτουργίες. Ήμασταν καλές όταν υποτασσόμασταν στον μητρικό προορισμό μας και όταν αποδεχόμασταν την αντρική σεξουαλικότητα προκειμένου να αναπαράγουμε τα παιδιά των συζύγων μας – αλλά όταν οι ίδιες αυτές βιολογικές λειτουργίες δεν μπορούσαν να ελεγχθούν αποτελεσματικά, ήμασταν κακές, υστερικές, αφύσικες, επικίνδυνες για τον εαυτό μας, τις οικογένειές μας και την κοινωνική τάξη. 

Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, το 98% των βιαστών είναι άντρες και το 95% των θυμάτων είναι γυναίκες. Σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης 32.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν στο διάστημα μεταξύ 2009 και 2016 από τους συζύγους, τους πρώην συζύγους ή τους συντρόφους τους, όταν την ίδια ακριβώς περίοδο, σύμφωνα με τα τα στοιχεία των ευρωπαϊκών τρανς οργανώσεων 68 τρανς άτομα δολοφονήθηκαν στις χώρες της ΕΕ. Σύμφωνα με στατιστικές του ΟΗΕ και της ΕΕ, μία στις 3 γυναίκες θα γίνει θύμα βιασμού στην διάρκεια της ζωής της και 1 στις τρεις γυναίκες θα γίνει θύμα ξυλοδαρμού μέσα στο σπίτι της. Πώς θα μιλήσουμε για την βία που υποφέρουμε αν η λέξη «γυναίκα» δεν σημαίνει πια ΓΥΝΑΙΚΑ; Πώς θα περιγράψουμε τους βιαστές μας ή αυτούς που μας δέρνουν και η κοινωνία θα καταλάβει τί ζουν οι γυναίκες αν η λέξη «άντρας» δεν σημαίνει πιά ΑΝΤΡΑΣ; Πώς θα απαιτήσουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας αν η λέξη «κόλπος» αντικατασταθεί από την έκφραση «μπροστινή τρύπα» όπως απαιτεί η διεθνής LGBT+ οργάνωση Human Rights Campaign, και οι νόμοι δεχτούν ότι υπάρχουν «αρσενικοί κόλποι» και «θηλυκά πέη»; Θα πρέπει οι κοινωνίες μας να δεχτούν αίφνης ότι υπάρχουν «γυναίκες με πέη» που βιάζουν άλλες γυναίκες; 

Ο φεμινισμός, από την πρώτη του εμφάνιση το 1848, διεκδικεί το δικαίωμα των γυναικών να απορρίψουν τα στερεότυπα που κατασκεύασε γιαυτές η πατριαρχία. Οι γυναίκες υπέφεραν καταπίεση χιλιάδων χρόνων και η καταπίεση αυτή θεμελιώθηκε και δικαιολογήθηκε παντού και πάντα από την «αντρική επιστήμη», την «αντρική θεολογία», την «αντρική τέχνη», την «αντρική ιδεολογία. Οι γυναίκες υπέφεραν, όπως υπέφεραν αναμφισβήτητα και οι άντρες, από τα ανυπόστατα και άκαμπτα στερεότυπα για τους ρόλους και τις ιδιότητες των δύο φύλων. Γιατί αυτό είναι η «έμφυλη ταυτότητα», το gender: άκαμπτα ανόητα στερεότυπα για τα δύο φύλα και τον κοινωνικό τους ρόλο. 
Οι διεμφυλικοί γελοιοποίησαν την θηλύτητα αναπαράγοντας μία πορνική και ταπεινωτική στερεοτυπική εικόνα για την «θηλυκότητα». 
Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο νόμος που τώρα συζητάτε θα νομιμοποιήσει αυτά τα ψευδή και καταπιεστικά στερεότυπα. Θα νομιμοποιήσει την ιδέα πως «γυναίκα είναι όποιος αισθάνεται γυναίκα», πως γυναίκα είναι ένα «αίσθημα», πως γυναίκα είναι ένα άδειο φουστάνι που το φοράει όποιος θέλει, πως γυναίκα είναι μια μάσκα πίσω από την οποία κρύβεται ένα μη-πρόσωπο. Αυτός ο νόμος θα διαγράψει την πραγματικότητα του φύλου και μαζί όλη την ανθρώπινη ιστορία, τον ανθρώπινο πολιτισμό, την ανθώπινη γλώσσα, την ανθρώπινη τέχνη και την ανθρώπινη πραγματικότητα, προκειμένου να επιβάλει την αλλοτριοτική και ταπεινωτική ιδέα πως γυναίκα είναι το «άτομο» που μπορεί να αγοράσει ορμόνες, πλαστικές επεμβάσεις, περούκες και ψιμύθια ώστε να αναπαραστήσει το «θηλυκό στερεότυπο». Αυτός ο νόμος αγνοεί και διαγράφει από το Ελληνικό Σύνταγμα την ίδια την ανθρώπινη πραγματικότητα σύμφωνα με την οποία όταν δύο άνθρωποι έρθουν σε συνουσία μόνο ο θηλυκός άνθρωπος μπορεί να συλλάβει και να εγκυμονήσει. Αυτός ο νόμος αγνοεί και διαγράφει από την ελληνική νομοθεσία την σκληρή πραγματικότητα που γνωρίζουν όλοι οι βιαστές: ότι μια γυναίκα δεν είναι ένα «αίσθημα», αλλά ένα θηλυκός άνθρωπος του οποίου τα αισθήματα και οι εμπειρίες μονίμως αγνοούνται. 
Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, αν δεν είστε σίγουροι και σίγουρες τί είναι μια γυναίκα, σας παρακαλούμε, ρωτήστε τις μητέρες σας. Έχετε όλοι γεννηθεί από μία γυναίκα.

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας
Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Γυναίκες, άντρες και τρανσέξουαλ της Ελλάδας

ΜΗΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΜΗΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΛΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Την ίδια ώρα, η Colour Youth - Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας απαντά στην Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος, αναφορικά με τις θέσεις της επί του σχεδίου νόμου για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου

Συγκεκριμένα, όπως λέει, η Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε., με την επιστολή της, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση για την τροποποίηση του Άρθρου 3 του σχεδίου νόμου κατά την επεξεργασία του στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, σύμφωνα με την οποία θα δίνεται η δυνατότητα διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου σε ανηλίκους «που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15) έτος της ηλικίας τους, εφόσον υπάρχει επιπλέον θετική γνωμάτευση ιατρικού συμβουλίου που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων “Π. & Α. Κυριακού” με απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου».

Η επιστολή της Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε. αναφέρει μια σειρά επιχειρημάτων για να υποστηρίξει ότι η Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου δεν θα πρέπει να αφορά σε ανήλικα άτομα. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρει:

- Επιχείρημα Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε.:
     
«η σύγχρονη ιατρική βιβλιογραφία επισημαίνει υψηλότερη ψυχοπαθολογία σε άτομα με δυσφορία φύλου σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό» και πως «υψηλή συννοσηρότητα με κατάθλιψη και αυτοκτονικότητα, που δεν υποχωρεί με ιατρικές διαδικασίες αλλαγής φύλου, και δυσφορία που παραμένει, παρά τυχόν επιτυχείς κοινωνικές μεταβάσεις»

Απάντηση:

Σύμφωνα με το DSM-5, «η δυσφορία φύλου, παράλληλα με την μη τυπική έκφραση φύλου, σχετίζεται με υψηλά επίπεδα στιγματισμού, διακρίσεων, και θυματοποιήσης, που οδηγούν σε αρνητική αυτό-εικόνα, αυξημένα ποσοστά συννοσηρότητας ψυχικών διαταραχών, εγκατάλειψη του σχολείου, και οικονομική περιθωριοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της ανεργίας, με συνακόλουθη επικινδυνότητα σε κοινωνικά και ψυχικής υγείας θέματα, ιδιαίτερα σε άτομα που προέρχονται από οικογένειες με λίγους πόρους» (σελ 458) . Η επικινδυνότητα, λοιπόν, σε κοινωνικά και ψυχικής υγείας θέματα (σύμφωνα με το DSM-5) σχετίζεται με το στίγμα, το οποίο το σχέδιο νόμου έμμεσα αντιμετωπίζει.

- Επιχείρημα Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε.: «τονίζεται η σημασία των Διαταραχών του Φάσματος του Αυτισμού σε άτομα με ζητήματα ταυτότητας φύλου»

Απάντηση:

Αναφορικά με την  σχέση της διάγνωσης δυσφορίας φύλου με τις Διαταραχές του Φάσματος του Αυτισμού, πέρα από τα μεθοδολογικά ζητήματα που προκύπτουν (σε σχέση με την ισχύ και την επιλογή του δείγματος), έχουν δημοσιευτεί σχετικές οδηγίες στο έγκυρο Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology το 2016, σε ένα άρθρο που υπογράφεται από 24 ειδικούς ψυχιάτρους (http://dx.doi.org/10.1080/15374416.2016.1228462).

Σε σχέση με τη διπλή διάγνωση, αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Παροχή πλαισίου, όπως είναι απαραίτητο, για εξερεύνηση φύλου, με υποστήριξη της ικανότητας του εφήβου να εξερευνήσει τη μετάβαση φύλου, συμπεριλαμβάνοντας τα ρούχα, το όνομα, τις αντωνυμίες, κλπ. (Provide structure, as necessary, for gender exploration, supporting the adolescent’s ability to explore gender transition, including clothing, name, pronouns, etc.). Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο διευκολύνει ακριβώς αυτή τη διαδικασία, χωρίς να θέτει ως προϋπόθεση μη αναστρέψιμες ιατρικές επεμβάσεις, και είναι σε συμφωνία με τις οδηγίες αυτές. 

- Επιχείρημα Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε.: «δεν υπάρχουν ιατρικά δεδομένα για εφήβους που έχουν κάνει νομική μετάβαση και για τις συνέπειες μια τέτοιας πρακτικής»

Απάντηση:
Οι σχετικές οδηγίες της Αμερικάνικης Ψυχολογικής Εταιρείας (http://www.apadivisions.org/division-44/resources/advocacy/transgender-adolescents.pdf) αναφέρουν ότι πρέπει να στηρίζεται το άτομο στη χρήση του επιθυμητού ονόματος και αντωνυμιών, και σε θεσμικά πλαίσια όπως είναι το σχολείο, κάτι που συνάδει με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, και συμβάλλει -σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία στην καλύτερη προσαρμογή και ψυχική υγεία. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα για τρανς έφηβα άτομα που οδηγούνται στην αυτοκτονία, σε αυτοτραυματισμούς, ή σε απομάκρυνση από το σχολείο και ανακοπή της εκπαίδευσής τους λόγω της ΜΗ πρόσβασής τους σε διαδικασία αλλαγής των στοιχείων τους μέσω της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου τους

- Επιχείρημα Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε.: «είναι γνωστό ότι η επιμένουσα στην εφηβεία Δυσφορία Φύλου, μπορεί να έχει τροφοδοτηθεί από γονεϊκή ανοχή ή και ενθάρρυνση»

Απάντηση:

Ο ρόλος της οικογένειας είναι αδιαμφισβήτητα σημαντικός, στον αντίποδα όμως αυτού που υπονοεί το εν λόγω σημείο. Ένα οικογενειακό περιβάλλον υποστηρικτικό ως προς το τρανς παιδί/έφηβο άτομο, είναι αυτό που μπορεί να βοηθήσει στην προαγωγή της ψυχικής του υγείας και την αντιμετώπιση ζητημάτων που έχουν ανακύψει λόγω της περιθωριοποίησης που αντιμετωπίζει, παλεύοντας μαζί του για την προάσπιση των δικαιωμάτων του. Αν τυχόν εδώ υπονοείται πως η οικογένεια μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί στο να “γίνει” τρανς, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου και υπενθυμίζουμε παλαιότερες και πλέον αναχρονιστικές και επικίνδυνες απόψεις που έλεγαν πως οι γονείς μπορεί να “κάνουν” ένα παιδί ομοφυλόφιλο και που οδήγησαν στο παρελθόν παγκοσμίως σε ακραίες παραβιάσεις δικαιωμάτων όπως οι θεραπείες μεταστροφής. Παρόλα αυτά, δεν είναι δυνατόν να τίθενται υπό αμφισβήτηση οι γονεϊκές πρακτικές μόνο αναφορικά με την ταυτότητα φύλου, και όχι σε σχέση με την απόρριψη και την κακοποίηση ΛΟΑΤΚΙ παιδιών και εφήβων, φαινόμενο πολύ πιο συχνό και με πολύ σημαντικότερες συνέπειες. 

Οι παραπάνω απαντήσεις είναι ενδεικτικές της αοριστολογίας των επιχειρημάτων της επιστολής της Π.Ε.Ε.-ΕΝΩ.ΨΥ.Π.Ε.. Όμως, ως Σωματείο που αποτελείται από μέλη της LGBTQI+ κοινότητας, δε θέλουμε να σταθούμε μόνο σε επιστημονικά επιχειρήματα στη συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα της τρανς νεολαίας.

Τα τρανς μέλη του σωματείου μας, τα οποία ενηλικιώθηκαν τα τελευταία χρόνια, έχουν βιωματική γνώση του τι έζησαν στην εφηβεία τους από έναν κόσμο που δεν αποδέχεται την ύπαρξή τους. 

Η κοινότητά μας δεν ξεχνά και δε θα ξεχάσει ποτέ πως μέχρι το 1990 η Διεθνής Στατιστική Ταξινόμηση Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD) που εκδίδει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) θεωρούσε ψυχική νόσο την ομοφυλοφιλία, όσο και αν αυτό μπορεί να ακούγεται ως εξωπραγματικό σε πολλά νεότερα άτομα. Ήδη ο Π.Ο.Υ., βασιζόμενος στα νέα δεδομένα, έχει προτείνει ενόψει της αναθεώρησης του ICD και της κυκλοφορίας της νέας έκδοσής του να αφαιρεθεί εντελώς η δυσφορία ταυτότητας φύλου από τις διαταραχές και να παραμείνει ως απλή ιατρική κατάσταση (εκτός των διαταραχών) η ασυμφωνία φύλου. Είναι σαφές πως ο ορισμός της ασθένειας είναι έντονα επηρεασμένος από κοινωνικά στερεότυπα, στίγμα και σεξισμό και συχνά δε βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια.

Με βάση τα παραπάνω, παρότι χαιρετίζουμε την δημιουργία έστω και μιας προβληματικής διαδικασίας για την αναγνώριση φύλου των τρανς ανηλίκων από την ηλικία των 15 ετών, καλούμε την κυβέρνηση να βρει τρόπο ώστε να εξασφαλιστεί ότι τρανσφοβικά στερεότυπα μελών της (παιδο)ψυχιατρικής κοινότητας δε θα επηρεάσουν στην αναγνώριση του φύλου των τρανς εφήβων. Επαναλαμβάνουμε τη θέση μας ότι κακώς εμπλέκονται ειδικοί ψυχικής υγείας στη διαδικασία της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου των τρανς εφήβων. Η αναγνώριση του φύλου αποτελεί μία διοικητική διαδικασία που μπορεί να αναστραφεί πλήρως. Σε αυτό συνηγορεί και η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Ευρώπης με αριθμό 2048 του 2015, σύμφωνα με την οποία η ψυχιατρική γνωμάτευση δε θα πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. (Άρθρο 6.2.2)

Η Colour Youth, όπως εξέφρασε και σε ημερίδα που διοργάνωσε τον Μάιο του 2017 με τίτλο «Ψυχική Υγεία και ΛΟΑΤΚΙ+ Νεολαία: Ο ρόλος της Πολιτείας» έχει σαφείς θέσεις υπέρ της αποπαθολογικοποίησης της τρανς ταυτότητας και ζητά:

- Αποπαθολογικοποίηση της τρανς ταυτότητας στην χώρα.

Προτείνουμε το μοντέλο της Μάλτας που αναφέρει: “Η κάθε μορφής παθολογικοποίηση του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή/και της έκφρασης φύλου όπως μπορεί να ταξινομείται από τη Διεθνή Στατιστική Ταξινόμηση Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας ή άλλη διεθνώς αναγνωρισμένη παρεμφερή ταξινόμηση, δεν ισχύει στη Μάλτα. Η ακυρότητα τέτοιων ταξινομήσεων δε θα επηρεάζει αρνητικά την πρόσβαση ενός ατόμου σε υπηρεσίες υγείας σχετικές με το φύλο ή τα χαρακτηριστικά του φύλου.”

- Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου και ενστάσεων για τις αποφάσεις των επιστημόνων υγείας σχετικά με τη διαδικασία επαναπροσδιορισμού φύλου ώστε να αποδομηθεί κατά το δυνατόν η σχέση εξουσίας ανάμεσα σε επιστήμονες υγείας και τρανς ανθρώπων.

- Εξασφάλιση παροχής δωρεάν ψυχολογικής υποστήριξης από εκπαιδευμένους και ευαισθητοποιημένους ειδικούς ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου ή/και του ιατρικού επαναπροσδιορισμού φύλου, μόνο σε όσα άτομα το επιθυμούν, στα πλαίσια της δημόσιας ασφάλισης.

- Ποινικοποίηση της “θεραπείας μεταστροφής” της ταυτότητας φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού, ειδικά από ειδικούς υγείας και ψυχικής υγείας.

Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να τονίσουμε την έλλειψη επιμόρφωσης πολλών ειδικών ψυχικής υγείας σε ζητήματα ταυτότητας φύλου, κάτι που η παθολογικοποίηση και ο στιγματισμός που αναπαράγει η εν λόγω ανακοίνωση δυστυχώς ενισχύουν. Είναι άπειρα τα παραδείγματα στη χώρα μας τρανς ανθρώπων με βεβαρυμένο ιστορικό από κακοποιητικές εμπειρίες με ειδικούς ψυχικής υγείας και είναι πλέον καιρός να γίνει ένα γενναίο βήμα μπροστά και στην Ελλάδα προς την εξάλειψη τέτοιων φαινομένων, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες.

Σε συντριπτικό ποσοστό, τα τρανς άτομα παιδικής και εφηβικής ηλικίας αντιμετωπίζουν σοβαρές ψυχικές διαταραχές με κυρίαρχες την κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ του στίγματος, της περιθωριοποίησης και των στερεοτύπων που αντιμετωπίζουν από το οικογενειακό, εκπαιδευτικό και εν γένει κοινωνικό περιβάλλον τους από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής τους.

Κλείνοντας, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τις ειδικούς ψυχικής υγείας που μας βοήθησαν στη σύνταξη του παρόντος και να επαναλάβουμε πως η Colour Youth - Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας είναι στη διάθεση κάθε φορέα για συζήτηση σχετικά με τις θέσεις που αναφέρονται στο παρόν κείμενο, αλλά και γενικότερα στα ανθρώπινα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων.