Εφόσον έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση για αναπροσαρμογή εμπορικού (επαγγελματικού) μισθώματος «καταλύεται» (παύει) η συμφωνία μεταξύ ενοικιαστή και εκμισθωτή για σταδιακή αναπροσαρμογή του μισθώματος και η ιδιωτική αυτή συμφωνία των δύο μερών (μισθωτή και ιδιοκτήτη ακινήτου) δεν ισχύει για το μέλλον.
Αυτό αποφάσισε η πλήρης (μεγάλη) Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ΄ αριθμ. 3/2014 απόφασή της, μετά από παραπομπή του όλου θέματος που είχε γίνει από την τακτική (μικρή) Ολομέλεια του ίδιου δικαστηρίου.
Παράλληλα, οι αρεοπαγίτες αποφάνθηκαν ότι μετά τη δικαστική απόφαση για αναπροσαρμογή εμπορικού μισθώματος το μόνο που μπορεί να ισχύσει για το μέλλον είναι η νόμιμη αναπροσαρμογή που ρυθμίζεται με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του προεδρικού διατάγματος 34/1995.
Σύμφωνα με το επίμαχο προεδρικό διάταγμα, «μπορεί να υπάρχει αναπροσαρμογή του μισθώματος με μόνη προϋπόθεση την πάροδο έτους από την προηγούμενη».
Η αναπροσαρμογή αυτή ανέρχεται, σύμφωνα με το ΠΔ, «σε ποσοστό 75% της μεταβολής του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του μήνα της αναπροσαρμογής σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους (απλή δωδεκάμηνη μεταβολή), όπως αυτή υπολογίζεται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος».
Τους δικαστές τους απασχόλησε επαγγελματική μίσθωση στην Ήπειρο η οποία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1990. Η μίσθωση αυτή παρατάθηκε σταδιακά μέχρι το 2002, ενώ στο τελευταίο συμφωνητικό μίσθωσης προβλέφθηκε αυτόματη ετήσια αναπροσαρμογή του μισθώματος κατά 10% (η λεγόμενη συμβατική ρήτρα).
Όμως οι ενοικιαστές προσέφυγαν στα δικαστήρια και ζητούσαν αναπροσαρμογή του μισθώματος επικαλούμενοι το άρθρο 388 του Αστικού Κώδικα. Το άρθρο αυτό αφορά την απρόοπτη έκτακτη μεταβολή των συνθηκών την οποία δεν μπορούσαν να προβλέψουν κατά το χρόνο που υπέγραφαν το μισθωτήριο συμβόλαιο (δεν διευκρινίζει ο Άρειος Πάγος ποια ήταν η έκτακτη μεταβολή των συνθηκών).
