Η ένταξη πριν 30 χρόνια του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών στο δημόσιο, χαρακτηρίσθηκε σαν πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και αποτέλεσμα σκληρών αγώνων των τυφλών και των εργαζομένων.
Με σκληρούς αγώνες για τρεις δεκαετίες οι σπουδαστές και το προσωπικό του ΚΕΑΤ κατάφεραν να διατηρήσουν ζωντανό αλλά και να διευρύνουν το Κέντρο ώστε να καλύψει όλους τους τυφλούς και τις ανάγκες τους.
Σήμερα όπως καταγγέλλουν οι μαθητές του ΚΕΑΤ «το μοναδικό κέντρο για τυφλούς στη χώρα, μεθοδικά απαξιώνεται και αν κλείσει η πολιτεία θα μας βυθίσει ξανά στο σκοτάδι».
Πρόσφατα η Διοίκηση του Κέντρου ξεκίνησε τη σταδιακή απόλυση είκοσι συμβασιούχων εργαζόμενων στο ΚΕΑΤ. Οι απολύσεις αυτές, σύμφωνα με τους εργαζόμενους ήταν η αρχή του τέλους για την ομαλή λειτουργία του Κέντρου «καθώς θα πάψει οριστικά να παρέχει έστω και αυτές τις ανεπαρκείς υπηρεσίες εκπαίδευσης και φροντίδας των τυφλών παιδιών, που καλύπτονταν από τους συμβασιούχους, καθώς οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού έχουν σταματήσει εδώ και 17 χρόνια».
Στην ουσία η κίνηση αυτή ισοδυναμεί με κατάργηση του ΚΕΑΤ, του μοναδικού πανελλαδικού δημόσιου κέντρου για τυφλούς, αφήνοντας αβοήθητα εκατοντάδες τυφλά παιδιά και τις οικογένειές τους, σε μια περίοδο που οι ανάπηροι και οι άλλες ευπαθείς ομάδες βιώνουν στο πολλαπλάσιο βαθμό την πολιτική της λιτότητας και των περικοπών.
Από την περασμένη Δευτέρα στο πλευρό των εργαζομένων βρίσκονται πλέον οι μαθητές της σχολής καθώς και οι οικογένειές τους που προχώρησαν με ομόφωνη απόφαση στην κατάληψή του Κέντρου.