Έβαλαν φέσι 12 εκατ. € στα media και επέστρεψαν στις βίλες τους

Κάποιοι άλλοι, όντες πιο κοινωνικά «ανήσυχοι», πέρασαν στη συγγραφή και την υψηλή διανόηση. Αλλοι, δε, έπιασαν στασίδι στα τηλεοπτικά πάνελ, προετοιμάζοντας τη μελλοντική πολιτική τους καριέρα στον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς. Ο λόγος για τους «μπαταχτσήδες» της εγχώριας διαφήμισης. 

Τους επιχειρηματίες εκείνους που από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα βάζουν λουκέτα στις επιχειρήσεις τους ή σπεύδουν να τις βάλουν στο άρθρο 99, αποσκοπώντας στη σωτηρία των προσωπικών τους (πολύ μεγάλων) περιουσιών και στην καταλήστευση των υπαλλήλων τους, του κράτους και των συνεργατών τους στην αγορά. 

Αυτούς που μαζί με την κατάρρευση της «Ελευθεροτυπίας» δημιούργησαν ένα ασφυκτικό για το μέλλον των media σκηνικό. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, κάποιοι έχουν και το θράσος -ενώ οφείλουν εκατομμύρια- να δημιουργούν νέα, αφανή διαφημιστικά σχήματα μετακυλώντας πελάτες και δουλειές, την ίδια ώρα που χρωστάνε σε όποιον μιλάει ελληνικά. 

Ολα αυτά τα κάνουν από την ησυχία των επαύλεων που κατέχουν στην Αθήνα, συνεχίζοντας να ζουν με τον ίδιο πολυτελή τρόπο και δίχως να έχουν απολέσει ούτε ένα ευρώ από τις μεγάλες προσωπικές τους περιουσίες. Περιουσίες για τις οποίες το σωστό είναι το ΣΔΟΕ και κάποιος συνειδητοποιημένος εισαγγελέας να ψάξουν τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκαν. 

Η MASS ΚΑΙ ΟΙ «ΤΟΞΙΚΕΣ» ΕΠΙΤΑΓΕΣ

Η είδηση αναμενόμενη, αν και καθόλου χριστουγεννιάτικη. Η MASS Athens πτώχευσε, αφήνοντας εκκρεμότητες πάνω από 2,5 εκατ. ευρώ στην αγορά, ποσό πάνω από εκείνο που οφείλει λόγω των «τοξικών» επιταγών του ALTER. Για όσους παρακολουθούν τον κλάδο της διαφήμισης, ήδη από το καλοκαίρι το πρόβλημα ήταν ορατό. Τότε, μπροστά στα εκατομμύρια χρεών της γνωστής διαφημιστικής εταιρείας και τις απειλές όσων είχαν να λαμβάνουν από τον όμιλο πως θα διαδήλωναν μπροστά στα γραφεία του στον Πειραιά, ο εφοπλιστής που φερόταν ως χρηματοδότης και «από πίσω» της εταιρείας, κ. Θεόδωρος Βενιάμης, έσπευσε να δηλώσει πως «ουδεμία μετοχική ή άλλου είδους σχέση είχα με τη MASS». 

Ολως περιέργως, όμως, εδώ και τόσα χρόνια που το όνομά του ακουγόταν στην πιάτσα της επικοινωνίας και της διαφήμισης, ποτέ ο κ. Βενιάμης δεν αισθάνθηκε την ανάγκη αυτής της διάψευσης. Τότε που η MASS κέρδιζε τον έναν κρατικό διαγωνισμό πίσω από τον άλλο, τότε που ετοιμάζονταν μεγάλα deals στον τόπο -όπως η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής-, τότε που η εταιρεία ήταν σφιχταγκαλιασμένη με την καραμανλική Ν.Δ., τον κ. Θόδωρο Ρουσόπουλο και τον κ. Μιχάλη Λιάπη. 

Κι όμως, τα πράγματα δεν ήταν έτσι από την αρχή. Η MASS βρισκόταν στον διαφημιστικό χώρο από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν τη δημιούργησε ένας φιλόδοξος άνθρωπος: ο κ. Τάσος Πηλός. Στα πρώτα χρόνια δραστηριοποίησής της, μάλιστα, πολλοί ήταν εκείνοι που τη συνέδεαν με το ΠΑΣΟΚ. Οι δουλειές συνεχίστηκαν και στην περίοδο Σημίτη, όμως υπήρχαν μεγάλες δυσκολίες και πραγματοποιήθηκε εταιρική αλλαγή. 

Το 2000 η εταιρεία επανασυστήνεται υπό το σχήμα του Comm Group. Κάτι λοιπόν οι δυσκολίες στα τέλη του ’90, κάτι η ανάγκη αλλαγής πλεύσης, σύντομα ο κ. Πηλός προσέγγισε τη Ν.Δ. Κομβικό ρόλο στην οβιδιακή μεταμόρφωση του ομίλου του έπαιξε η είσοδος στο άρμα της MASS του γνωστού μάνατζερ κ. Νικόλα Μπενόπουλου. Ενός ανθρώπου που μετά τη δημιουργία της κεντροδεξιάς «City Press» με τον κ. Γιώργο Κύρτσο, βρήκε λιμάνι στην εταιρεία του κ. Πηλού. Τότε ξεκίνησε η πορεία της εταιρείας προς την κορυφή. Ηταν η περίοδος κυριαρχίας της Ν.Δ. 

Εκείνη την περίοδο η MASS κέρδισε δεκάδες κρατικά spec, φέρνοντας εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της, δημιουργώντας όμως παράλληλα και τον -λογικό και αναμενόμενο- φθόνο των ανταγωνιστών της. Κι αυτό διότι για τους γνώστες της αγοράς κάποιοι διαφημιστικοί διαγωνισμοί θεωρούνταν πλέον ταμπού. «Οταν η MASS συμμετείχε, δεν υπήρχε νόημα να καταθέσεις προσφορά», μας είπε εξέχων διαφημιστής. 

Πώς όμως η εταιρεία αυτή έφτασε να ελέγχει μονοπωλιακά σχεδόν ολόκληρα υπουργεία, όπως για παράδειγμα το υπουργείο Μεταφορών την περίοδο του κ. Λιάπη ή το Ανάπτυξης στα χρόνια των κυρίων Δημήτρη Σιούφα και Γιάννη Παπαθανασίου; Ο κ. Μπενόπουλος δεν ήταν κάποιο τυχαίο πρόσωπο. 

Ενεργός πολιτικά στον χώρο της Κεντροδεξιάς, ο ίδιος υπήρξε η ψυχή της εταιρείας και ο άνθρωπος που έμπαινε μπροστά στα δύσκολα, λόγω και των προσωπικών σχέσεων με το σύστημα Καραμανλή. Ο αδελφός του κ. Γιάννος Μπενόπουλος στα χρόνια της Ν.Δ. διετέλεσε γενικός γραμματέας Εμπορίου και κατόπιν πρόεδρος της Ολυμπιακής Αεροπορίας, λίγο πριν από το κρίσιμο διάστημα ιδιωτικοποίησής της. 

Σε αυτήν τελικά συμμετείχε ο όμιλος Marfin, ένα σχήμα με το οποίο ο δημιουργός της MASS διατηρούσε άψογες σχέσεις και βάσει των γνωριμιών του εκεί συνδέθηκε με τον εφοπλιστή κ. Βενιάμη. Μάλιστα, σε μια περίοδο «τραπεζιτικού ιδεασμού» του, ο διαφημιστής κ. Πηλός έφτασε να δουλέψει ως γενικός διευθυντής στη Marfin Bank. Ο κ. Βενιάμης, βέβαια, από το καλοκαίρι ουσιαστικά διαρρέει ότι δεν υπήρξε μέτοχος και πως τα μόνα που τον ενδιαφέρουν είναι το shipping, οι δύο εταιρείες του, η προεδρία στους Ελληνες Εφοπλιστές και στο Lloyd’s Register’s Hellenic Advisory Committee. Ενας επιχειρηματίας που φλέρταρε λόγω της σχέσης του με τον κ. Βγενόπουλο μέχρι και με την προεδρία της ομάδας του ΠΑΟ.

Λέει, λοιπόν, ο επιχειρηματικός μύθος πως ο πατέρας του Λευτέρης έλεγε στον κ. Βενιάμη ότι με το μόνο που θα πρέπει να ασχοληθεί θα έπρεπε να είναι η ναυτιλία και τον είχε σχεδόν διατάξει να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Κι επειδή οι παλιοί ήταν σοφοί, να που ο καραβοκύρης Λευτέρης Βενιάμης δικαιώθηκε. Αλλά από την ανάποδη, καθώς ο γιος του σε πολλά gala στο παρελθόν αναφερόταν σε πολλά από τα κατορθώματα της MASS. Τώρα τι έχει, άραγε, αλλάξει;

Σήμερα, η ναυτιλιακή εταιρεία του κ. Βενιάμη είναι leader στην αγορά των φορτηγών πλοίων. Διαθέτει έναν στόλο 28 καραβιών χωρητικότητας άνω των 2 εκατ. τόνων, ενώ κόντρα στην οικονομική κρίση πρόσφατα παρήγγειλε άλλα δύο φορτηγά των 76.000 dwt από τα ναυπηγεία Jiangsu Rongsheng. Πριν από έναν χρόνο περίπου η εταιρεία του Golden Union συνήψε συμβάσεις συνεργασίας που αφορούν στην κατασκευή πλοίων και τη ναύλωσή τους με τον κινέζικο κολοσσό της Cosco. Ο κ. Βενιάμης διατηρεί συμμετοχές σε πολλές εταιρείες και φυσικά ένα 5% περίπου στη Marfin. 

Σε ό,τι αφορά την κατάληξη της MASS, έκπληξη προκαλεί το γεγονός πως μια εταιρεία με μόλις 25 άτομα προσωπικό, έχοντας διαχειριστεί εκατομμύρια ευρώ πελατών της, πτώχευσε. Αραγε κάποια από τα χρήματα που κέρδισε τόσα χρόνια να πήγαν στους προσωπικούς λογαριασμούς του κ. Πηλού, ο οποίος εξακολουθεί να ζει με άνεση; Μήπως θα έπρεπε κάποιος αρμόδιος εισαγγελέας να ψάξει τους ατομικούς του λογαριασμούς και να βρει κατά πόσο το status της ζωής του συνδυάζεται με την εταιρική πτώχευση; 

Επίσης, μεγάλη έρευνα θα πρέπει να γίνει και για τον τρόπο που τόσα χρόνια η MASS κατόρθωνε να κερδίζει κρατικούς διαγωνισμούς με μεγάλα ποσά, ακόμα κι όταν δεν είχε δώσει τις καλύτερες προσφορές. Είχαν γίνει άραγε απευθείας αναθέσεις υπέρ της εταιρείας στα χρόνια της Ν.Δ. στα υπουργεία Ανάπτυξης και Μεταφορών; Παράλληλα, ο έλεγχος θα πρέπει να αφορά και τους πολιτικούς προϊσταμένους των υπουργείων, καθώς και τους διευθυντές των υπουργείων που χειρίστηκαν αυτούς τους διαγωνισμούς. 

Ηδη πάντως από το καλοκαίρι βρίσκονταν στον αέρα επιταγές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ της διαφημιστικής εταιρείας προς τα ΜΜΕ. Εδώ και μερικούς μήνες στις τράπεζες εμφανίζονταν αξιόγραφα τα οποία δεν είχαν αντίκρισμα και η MASS ουσιαστικά υπολειτουργούσε. 

Το ALTER χρωστά στην εταιρεία 45 εκατομμύρια από επιστροφές και αμφίβολες παραγωγές, που επίσης θα πρέπει να διερευνηθούν. Αλλοι πάλι μιλάνε και για ανοίγματα που υπήρξαν «κατά την προσπάθεια ανάληψης των κρατικών δουλειών στα χρόνια της Ν.Δ.». 

Ο «αριστερούλης» Κακουλίδης με τις πολιτικές φιλοδοξίες και τις «γαλάζιες» φιλίες 

Σε μια συνέντευξη που έδωσε τον Μάιο ο κ. Γιάννης Κακουλίδης τόνισε εμφατικά: «Με εξοργίζουν εκείνοι που δεν εξοργίζονται». Σπάνια μια φράση γίνεται τόσο επίκαιρη και προφητική γι’ αυτόν που τη λέει. Κι αυτό διότι τα χρέη της εταιρείας UpSet!, η οποία βρίσκεται σε ένα περίεργο καθεστώς επιχειρηματικής ύπνωσης, ομολογουμένως πέτυχαν τον σκοπό τους: να εξοργιστούν τελικά αρκετοί. Βέβαια, ο κ. Κακουλίδης δεν είναι πολύ χαρούμενος.

Κι αυτό διότι η οργή στρέφεται εναντίον του, μια και εκείνος υπήρξε ο δημιουργός των χρεών μέσω της εταιρείας που δημιούργησε. Κι αυτό διότι η UpSet! των περίεργων συναλλαγών του ALTER βρέθηκε με επιταγές 34 εκατ. ευρώ 

Με «μαύρο μολύβι» επιχειρούν να διαγράψουν τα χρωστούμενα

Πέρα από τα «κανόνια» και τα φέσια στην αγορά, οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης των τοξικών επιταγών του ALTER αποφάσισαν να διαγράψουν -σε πείσμα των κορόιδων (media, διαφημιζόμενοι)- την πραγματικότητα και να ασχοληθούν με την επόμενη μέρα των μπίζνες. 

Ετσι, στήθηκαν με τις ευλογίες ή και με πρωτοβουλία και τη συμμετοχή τους, κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών εναλλακτικά σχήματα-υποκατάστατα προκειμένου να μη χαθούν οι πελάτες και να συνεχίσει... σόι το βασίλειο!

Ας ξεκινήσουμε από τους Γάλλους της Publicis που ανέλαβαν να διαχειριστούν τις τύχες της διαφημιστικής Leo Burnett Athens μετά το ηχηρό «κανόνι» της και την εκδίωξη του κ. Πέτρου Βενέτη, στον οποίο φορτώθηκαν τα πάντα και η μεταξύ τους διαμάχη θα κρατήσει χρόνια στις αίθουσες των δικαστηρίων. Οι Γάλλοι φίλοι μας, λοιπόν, μπορεί να μην μπήκαν καν στο κόπο να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στα media και σε άλλες εταιρείες, προμηθευτές ή και συνεργάτες τους στην αγορά, αλλά δίχως χρονοτριβή και δίχως εν πολλοίς να τηρηθούν τα προσχήματα έστω της δεοντολογίας προχώρησαν σε μια «μεταγραφή»:

 έφεραν στην Ελλάδα το brand name Black Pencil -«μπράντα» από το χαρτοφυλάκιο της «μαμάς»- στο ίδιο ΑΦΜ με την ήδη λειτουργούσα Publicis προκειμένου να εξυπηρετηθούν σχέσεις με πολυεθνικούς πελάτες, που για λόγους «σύγκρουσης συμφερόντων» δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη εταιρείες με συναφή και ανταγωνιστικά προϊόντα. 

Το σχέδιο φαίνεται να περπάτησε, όχι πάντως χωρίς απώλειες, και σε αυτό φαίνεται πως σε έναν βαθμό συνέβαλε και η έγκαιρη ίδρυση και λειτουργία μιας νέας εταιρείας από γνωστά στην αγορά υψηλόβαθμα στελέχη της Leo Burnett που δεν βαρύνονται με τις ευθύνες της διοίκησης Βενέτη, ούτε με συμμετοχή στις διαμόρφωση των επιλογών της. Η εταιρεία λέγεται The Newtons και είναι πίσω από τα βιντεάκια του «Αγαπούλα» που παίζεται στις τηλεοράσεις.

Το «μαύρο μολύβι», όμως, είχε και άλλους μιμητές. Για παράδειγμα, η νεοσύστατη Soho Square, στην οποία εμφανίζονται να συμμετέχουν και να έχουν αναλάβει υψηλές ευθύνες δύο στελέχη της UpSet, δηλαδή η κυρία Γιόλα Γύφτουλα (αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλος στις καλές μέρες της εταιρείας), αλλά και η θυγατέρα του ιδρυτή, προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας κ. Γιάννη Κακουλίδη, η κυρία Δήμητρα Κακουλίδη. Το σχέδιο και σε αυτή την περίπτωση δεν είναι διαφορετικό από την επιδίωξη της μεταφοράς πελατών και τη συνέχιση -έστω και με άλλους όρους- της ίδια της μπίζνας.

Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση της Mass Athens δεν στήθηκε καινούριο υποκατάστατο σχήμα, αλλά αξιοποιήθηκε η άλλοτε κραταιά Comm Group, η επικεφαλής ενός σχήματος συμμετοχών σε διαφημιστικές και άλλες εται­ρείες του οπτικοακουστικού τομέα και της επικοινωνίας - δημοσίων σχέσεων που ήταν και εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών. 

Κάποτε δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν η μητρική της Mass και είχε συμμετοχές σε πολύ γνωστές εταιρείες, οι οποίοι και σήμερα συνεχίζουν την πορεία τους ως ανεξάρτητες, όπως η Leon & Partners, η Stefi κ.ά. Μετά την «επανασύσταση» της Mass, η Comm Group περιορίστηκε στον χώρο των δημοσίων σχέσεων και της επικοινωνίας - ένας από τους γνωστότερους πελάτες της είναι το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, ενώ πρόσφατα ήταν και η εταιρεία που «έτρεξε» επικοινωνιακά το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών του ΕΚΕΒΙ. Οπως αναφέρουν στελέχη της διαφημιστικής αγοράς, οι όποιες δουλειές της Mass «τρέχουν» σήμερα υπό την... αιγίδα και το ΑΦΜ της Comm Group. 

Εβαλαν φέσι 12 εκατ. € στα media και επεστρεψαν στις βίλες τους

 Βέβαια, οι σχέσεις Κακουλίδη και συστήματος ALTER θα πρέπει να πούμε πως υπήρξαν πάντοτε πολύ στενές. Κι αυτό επειδή πολλά από τα βιβλία του διαφημίζονταν στον σταθμό, ενώ και η παρουσία του σε πολιτικές κυρίως εκπομπές του σταθμού στο Περιστέρι ήταν παραπάνω από συχνές. Μέχρι στιγμής η εταιρεία- που βρίσκεται στη λεωφόρο Κηφισίας- παραμένει ερμητικά κλειστή. Κανείς δεν απαντά στα τηλέφωνα, αλλά και κανένας δεν έχει ενημερώσει τους συνεργάτες της στην αγορά περί πτωχεύσεως ή εισαγωγής στο άρθρο 99. Κάποια στελέχη του κ. Κακουλίδη, κατά μερικούς, ή ο ίδιος, κατ’ άλλους, δημιουργούν ένα εναλλακτικό διαφημιστικό σχήμα: την εταιρεία Soho Square. 

Και ενώ η UpSet! χρωστά ιλιγγιώδη ποσά, το νέο σχήμα φέρεται να έχει πάρει πελάτες του παλιού ομίλου! Με την κοινή λογική, εάν μια τέτοια ενέργεια δεν είναι παρανομία σε βάρος όσων συνεργάστηκαν με την καταρρέουσα εταιρεία του κ. Κακουλίδη, τότε λοιπόν τι είναι; Παρ’ όλα αυτά, ο 

κ. Κακουλίδης ετοιμάζει και το επόμενό του βήμα, υπό την ασφάλεια βέβαια της προσωπικής περιουσίας. Πιο συγκεκριμένα, το τελευταίο διάστημα ο ευαίσθητος δημοκράτης και πάγιος αγωνιστής της Αριστεράς έχει ενεργοποιηθεί με τη Δημοκρατική Αριστερά του κ. Φώτη Κουβέλη και ετοιμάζεται να κατέλθει ως υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Πειραιά. Μια περιοχή στην οποία μπορεί να γεννήθηκε, αλλά δεν διαμένει πλέον, καθώς εδώ και χρόνια ζει στα βόρεια προάστια - και συγκεκριμένα στην Πεντέλη. 

Πάντως, ο «αριστερούλης», όπως συνήθιζαν να τον φωνάζουν οι ανταγωνιστές του στην αγορά για την comme il faut κριτική του στην αστική τάξη, ως γνήσιος επιχειρηματίας δεν είχε κανένα ιδεολογικό κώλυμα όταν η εταιρεία του λάμβανε μέρος σε κρατικούς διαφημιστικούς διαγωνισμούς, όταν εργολαβικά έπαιρνε δουλειές από την «επάρατο» Δεξιά κατά τα χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ. -όπως για παράδειγμα την περίοδο υπουργίας του κ. Κωστή Χατζηδάκη-, ούτε φυσικά είχε και έχει πρόβλημα να συνομιλεί τακτικότατα με την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη. Τόσο σήμερα που πήρε τον ξεχωριστό πολιτικό της δρόμο όσο και όταν ήταν στα μέσα και τα έξω στα χρόνια της «γαλάζιας» διακυβέρνησης. 

Το «στρίβειν αλά γαλλικά» της Publicis και οι καταγγελίες κατά του Πέτρου Βενέτη 

Η μετοχική βάση της Leo Burnett δεν έχει σχέση με τη μίζερη πραγματικότητα της ελληνικής αγοράς. Ο αποκλειστικός μέτοχος της εταιρείας είναι ένας πολυεθνικός γίγαντας γαλλικής καταγωγής, ο όμιλος Publicis. Πρόκειται για τον τρίτο σε μέγεθος όμιλο επικοινωνίας στον κόσμο, με δραστηριότητες σε 104 χώρες, με πάνω από 40.000 επαγγελματίες στις τάξεις του και με τις μετοχές του εισηγμένες στο παρισινό Euronext. Κι όμως, αυτός ο κολοσσός, αντί να πληρώσει τα σπασμένα των πεπραγμένων των Ελλήνων εκπροσώπων του στην Ελλάδα, προτίμησε την «ατίμωση» της κατάθεσης αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 99 «περί προστασίας της εταιρείας από τους οφειλέτες της». 

Δηλαδή, τι θέλανε να μας πουν οι Γάλλοι; Πως δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη της ελληνικής θυγατρικής τους προς τα ΜΜΕ και το Δημόσιο, άρα -παρά την παρουσία τους και υπερκερδοφόρο δράση τους σε τόσες χώρες του πλανήτη- θα έπρεπε η ευρισκόμενη σε οικονομική δίνη Ελλάδα να πληρώσει το «μάρμαρο» της δικής τους αβλεψίας. Τις δοσοληψίες δηλαδή του διευθύνοντος τη Leo Burnett κ. Πέτρου Βενέτη με το ALTER δεν θα πρέπει να τις πληρώσουν οι Γάλλοι, αλλά δεκάδες επιχειρήσεις που είχαν την ατυχία να συνεργαστούν μαζί του, καθώς και το ήδη επιβαρημένο ελληνικό κράτος. 

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Γάλλοι αντάλλαξαν πυρά με τον τέως συνεργάτη τους κ. Βενέτη, μέσω του γνωστού περιοδικού της διαφήμισης «Adbusiness». Παράλληλα, οι Γάλλοι για ένα εσωτερικό τους πρόβλημα δεν πληρώνουν και επιλέγουν να ακολουθήσουν τη δικαστική οδό κατά του κ. Βενέτη. 

Η εταιρεία εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία υπέβαλε έγκληση εναντίον του για απιστία, ενώ επιφυλάσσεται να στραφεί δικαστικά εναντίον οποιουδήποτε τρίτου ενεπλάκη στην υπόθεση. Στην ανακοίνωσή της η πολυεθνική αναφέρει: «Οπως ήδη ανακοινώθηκε στις 8 Ιουλίου, η Leo Burnett υπέβαλε αίτηση ζητώντας από το Δικαστήριο το άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής για την Εταιρεία σύμφωνα με τα Αρθρα 99-106 του Πτωχευτικού Κώδικα. Η απόφαση αυτή λήφθηκε ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του ALTER να εξοφλήσει τις επιταγές που είχαν εκδοθεί σε διαταγή της εταιρείας. Περαιτέρω έρευνα ανέδειξε ότι η διοίκηση της εταιρείας έχει εμπλακεί σε ορισμένες μη εξουσιοδοτημένες και παράνομες πρακτικές. Ως αποτέλεσμα, το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας απομάκρυνε τον κ. Πέτρο Βενέτη από τη θέση του γενικού διευθυντή της Εταιρείας με άμεση ισχύ και υπέβαλε έγκληση εναντίον του για απιστία».

Πάντως, μέχρι στιγμής ο 68χρονος διαφημιστής κ. Βενέτης ζει άνετα στο σπίτι του στην παραλιακή λεωφόρο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάζει κι ένα ακόμα βιβλίο μετά τα γνωστά «Αφού μεγάλωσες, καλά να πάθεις», «Αιτία διαζυγίου», «Ονειρο είναι, θα ξυπνήσω». Κι ας άφησε με τις πράξεις του 120 υπαλλήλους στον δρόμο, κι ας έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε δεκάδες εγχώρια media. 

Σύμφωνα, πάντως, με έγκυρες πληροφορίες, ενώ η άλλοτε κορυφαία διαφημιστική εταιρεία Leo Burnett το 2010 βρισκόταν στο break even με τιμολογημένα έσοδα 1 εκατ. ευρώ πάνω από τις υποχρεώσεις της, η σύνδεση του ομίλου με τον ευρισκόμενο επίσης σε δυσχερή θέση τηλεοπτικό σταθμό του Μπουρναζίου δημιούργησε άνοιγμα της τάξεως των 24 εκατ. ευρώ, άνοιγμα που σήμερα έπνιξε τη Leo Burnett. 

Σφυρίζουν αδιάφορα για τα διαφημιστικά χρέη των έργων τους

Ηταν (και είναι) διαχειριστές του δημόσιου χρήματος και επί πολιτικής παντοδυναμίας τους μοίραζαν αφειδώς προεκλογικά στα media της χώρας διαφημίσεις για ευνόητους λόγους. Θήτευσαν σε υπουργεία που διέθεταν κονδύλια για την προβολή τους έργου τους, πλην όμως την ώρα της πληρωμής τα υπουργεία τους αρνούνται να εξοφλήσουν.

Πρόκειται για τους κυρίους Αρη Σπηλιωτόπουλο και Κώστα Μαρκόπουλο, πρώην υπουργούς Τουρισμού, και τον κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη, πρώην υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών.

Τα υπουργεία που έχουν θητεύσει οι εν λόγω πολιτικοί προϊστάμενοι έχουν «φεσώσει» την αγορά των media με ένα ποσό της τάξεως των 12 εκατ. ευρώ και τώρα ποιούν την νήσσαν λες και το κράτος δεν έχει συνέχεια επειδή άλλαξε η κυβέρνηση και από «γαλάζια» έγινε «πράσινη». 

Το σημερινό κράτος, λοιπόν, αρνείται να πληρώσει τις διαφημιστικές για τις καταχωρήσεις που έγιναν πριν από τρία χρόνια, κι αυτές με τη σειρά τους δεν πληρώνουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία ανηφορίζουν τον δικό τους Γολγοθά τους. Και κανείς δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να λύσει αυτή τη χρονίζουσα συμβολαιοποιημένη υποχρέωση, όταν ακόμα και τούτες τις δύσκολες δημοσιονομικά ώρες κατασπαταλώνται εκατομμύρια για άχρηστες και ανεπίκαιρες δράσεις του Δημοσίου.

Από την άλλη, ο νυν υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλος Γερουλάνος αρνείται να πληρώσει τις υποχρεώσεις που δημιούργησαν οι προκάτοχοί του ωσάν σε μια επιχείρηση όπου αναλαμβάνει νέα διοίκηση να σβήνονται οι υποχρεώσεις και τα παλιά χρέη της ατιμωρητί.