Ο δεκάλογος του καλού συζύγου

-Τι δεικνύουν οι αργυροί ή οι χρυσοί γάμοι;
-Την καρτερικότητα των συζύγων!

1. Μη φιλονικής ποτέ μετά της συζύγου σου, ακόμη και αν αυτή σε προκαλεί προς τούτο. Άκουέ την μόνον και αποφάσιζε μετά δικαιοσύνης άνευ αδυναμίας, αλλά και μετά περισσής τρυφερότητος.

2. Υπόμενε τας ελαφρότητας της συζύγου σου, μη επιτρέψης όμως να εξιχθώσιν αυταί εις υπερβολήν.

3. Δίδε εις την σύζυγόν σου τα χρήματα, τα οποία αναγκαιούσιν εις αυτήν δια τα έξοδα, αναλόγως των μέσων τα οποία διαθέτεις, αλλ’ άνευ δυσκολιών και φιλαργυρίας. Μη επιτρέπης, όμως, να εξοδεύωνται περισσότερα του δέοντος.

4. Επίβλεπε όπως η οικία σου και αι αμφιέσεις της, ευρίσκονται εν αρμονία προς την κοινωνικήν σου θέσιν.

5. Μη της επιτρέπης να έχη πολύ στενάς και εγκαρδίους φίλας, αι οποίαι να υπεισδύσωσιν εν τη κατοικία σου ή εις την οικίαν των οποίων να μεταβαίνη συχνότατα η σύζυγός σου. Και συ, εξ άλλου, μη εισάγεις εις τον οίκον σου τους επιστήθιους φίλους σου.

6. Αι γυναίκες, κατά κανόνα, μισούνε τας εφημερίδας και τα σοβαρά βιβλία. Συ, όμως, διατήρησον το δικαίωμα της αναγνώσεως των εφημερίδων σου, κατά την ώραν του γεύματος και εις την κλίνην σου.

7 .Έχε ένα και μόνον κοιτώνα. Η κοινή συμβίωσις θα αναγκάση την σύζυγόν σου να αισθανθή ότι δεν είνε τόσον ανεξάρτητος, όσο θα ήτο εν ετέρα περιστάσει και ότι η τύχη της έχει εντελώς συνδεθή μετά της ιδικής σου.

8. Συμπεριφέρσου προς αυτήν πάντοτε μετ’ αγάπης και ευγενείας και συμβουλεύου αυτήν πάντοτε εις πάσαν οικογενειακήν υπόθεσιν. Μη της αποκρύπτης τα εκ της ζωής σου, δια να έχης το δικαίωμα ν’ απαιτής παρ’ αυτής το ίδιον.

9. Άφινε την σύζυγόν σου κυρίαρχον εις την εσωτερικήν διοίκησιν της οικίας σου, πάντοτε όμως υπό την προστασίαν σου.

10. Σέβου τον πεθερόν σου και την… πεθεράν σου, όπως η σύζυγός σου οφείλει να σέβηται τους γονείς σου. Εις τον οίκον σου, όμως, τα πάντα θα κανονίζονται από συμφώνου μόνον μετά της συζύγου σου».

Κάθε απόκλιση από τα παραπάνω οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε καταστάσεις, όπως αυτή που ακολουθεί:
«Ο καλός νοικοκύρης από τα ψώνια του φαίνεται.

Αυτά λέει η θεωρία. Στη πράξη όμως δεν προλαβαίνει να μπει στο σπίτι του φορτωμένος και αρχίζ

ουν οι κεραυνοί!!
-Πάλι τα ίδια! Βαρέθηκα πια να μαγειρεύω!

-Μη μαγειρεύεις!
-Και τι θα φάς;;


(Μια καλή νοικοκυρά δεν τρώει ποτέ ως γνωστόν!!)
-Μα δεν ευρήκα τίποτε άλλο!
-Ας μην εψώνιζες τότε.
-Και τι θα τρώγαμε;

(Βασικά εδώ η καλύτερη κίνηση για τον καλό νοικοκύρη δεν είναι να δικαιολογηθεί αλλά να φύγει όσο το δυνατόν συντομότερα….)
-Έχω και δουλειά γυναίκα!
-Και ποιος σε κρατάει;
-Φεύγω….-(Δεν προλαβαίνει να κάνει μερικά βήματα ως την πόρτα)
-Και τι θα φάμε; Επιμένει η συμβία.
-Να ψωνίζεις μόνη σου άλλη φορά.
-Καλά. Άφησέ μου λεφτά!
-Δεν έχω. Ότι είχα το ψώνισα!!
-Ποτέ σου!!!

(Πάντα σ’ αυτούς τους διαλόγους η αποφώνηση είναι γυναικεία υπόθεση!!)

(«ΣΚΡΙΠ», 1911)
Θωμάς Σιταράς, Συγγραφέας-Αθηναιογράφος, FB: Σιταράς Θωμάς
Τα βιβλία του για την Παλιά Αθήνα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Για περισσότερα
https://minoas.gr/product/i-istoria-tis-diafimisis/