Αυτός ο διαχωρισμός Αθηνας Επαρχίας ,η ομηρία των πελατών στην επαρχία ,καθώς και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών ,βγαίνει από κάποια στατιστικά ? Είμαι δικηγόρος Σάμου και ειλικρινά δεν παρατήρησα στα χρόνια που δικηγορώ αυτή την ευτέλεια στην συμπεριφορά των συναδέλφων μου έναντι της υπόθεσης ή έναντι του πελάτη. Αντίθετα συνανατράφηκα συναδέλφους με ήθος και ευγένεια που ΠΑΛΕΨΑΝ στην ακριτική Σάμο με δικαστές πρωτοδιόριστους και περαστικούς , με τον νόμο ,ακόμη και με τα μποφόρ (γνωρίζεις συνάδελφε ότι για να δικάσεις στην Ικαρία μπορεί τους μήνες Οκτώβριο ,Νοέμβριο, Μάρτιο να αποκλειστείς και 4 μέρες ή και μια εβδομάδαμε λογω καιρού ? και μην ξεχνας η αμοιβή δεν προσαυξάνεται για την επι πλέον διαμονή) για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των διαδίκων . Λυπάμαι γι αυτήν την αντίληψη που διατυπώνεις συνάδελφε. Η κοινή αντιμετώπιση από τους συναδέλφους ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ των προβλημάτων που προκύπτουν από το νέο νομοσχέδιο είναι ο μόνος τρόπος για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα ,να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια αυτού του επαγγέλματος που διαχειρίζεται και προασπίζει την οντότητα του ανθρώπου ως πνευματικό πλάσμα με δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Δυστυχώς το ανωτέρω σχόλιο (ΜΡ), μόνο ως προπαγάνδα μπορεί να εκληφθεί. Ο ανωτέρω σχολιαστής είναι πρακτικώς αδύνατον να γνωρίζει και να μπορεί να αξιολογήσει ταυτόχρονα και εμπεριστατωμένα την ποιότητα των προσφερόμενων νομικών υπηρεσιών από την μία της Αθήνας και από την άλλη της περιφέρειας. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πρόσφατα σκάνδαλα στον χώρο της Δικαιοσύνης αφορούσαν σχεδόν αποκλειστικά την Αθήνα και όχι την περιφέρεια, όπου ο πειθαρχικός έλεγχος των Δικηγόρων από τους Συλλόγους τους είναι πιο ευχερής και για τον λόγο αυτό πιο έντονος. Πειθαρχικός έλεγχος μάλιστα, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα παράλογα του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, καθίσταται με τις προωθούμενες διατάξεις αδύνατος.
Οι δικηγόροι της Αθήνας, αντιλαμβανόμενοι το όφελος από το άνοιγμα του επαγγέλματος δεν απέχουν. Απέχουν αυτοί που κρατούν ομήρους τους πελάτες τους, με υψηλές αμοιβές και χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες, δηλ. αρκετοί δικηγόροι στην περιφέρεια. Τώρα για ποιό λόγο έγινε κατάληψη και από δικηγόρους Αθηνών στον ΔΣΑ ούτε αυτοί που συμμετείχαν δεν μπορούν να το εξηγήσουν, εκτός αν αντιδρούν για να αντιδρούν.
Πρέπει ΕΛΕΥΘΕΡΑ να ασκείται η δικηγορία ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ και από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟ. Ελεύθερη να είναι και η σύσταση δικηγορικών εταιριών σε όσες έδρες πρωτοδικείων θέλουν οι δικηγόροι υπό μορφή παραρτημάτων. Έστω και εάν αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή η διάταξη, που επιτρέπει τούτο, ΔΕΝ νομίζω ότι μπορεί να ισχύσει η απαγόρευση μετά από ΠΡΟΣΦΥΓΗ στα δικαστήρια καθ΄ ότι θέτει όρους που απαγορεύουν την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας διά της χωρίς περιορισμούς άσκησης του επαγγέλματος του δικηγόρου, αλλά και (κυρίως) ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ μεταξύ δικηγόρων φυσικών προσώπων και επαγγελματικών εταιριών αυτών, όπου διερευνάται ανεπίτρεπτα στο σε ποιό πρωτοδικείο είναι διορισμένα τα μέλη που απαρτίζουν την εν λόγω δικηγορική εταιρία. Τούτο μάλιστα είναι και ΑΝΤΙΘΕΤΟ με το γενικότερο πνεύμα και ratio του εν λόγω νόμου περί απελευθέρωσης του επαγγέλματος του δικηγόρου εις το να ασκεί ΟΛΕΣ τις υπηρεσίες του σε οποιοδήποτε πρωτοδικείο. Αν μάλιστα προστεθεί ο λόγος ότι εμποδίζεται η αποδοτικότητα της δικηγορικής εταιρίας από το να περιορίζεται στο να διαλαμβάνει μέλη μόνο του οικείου δικηγορικού συλλόγου και όχι π.χ διδάκτορες Νομικής δικηγόρους, η προσφυγή θα έχει πολλές ελπίδες να γίνει δεκτή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΧΑΛΙΝΩΤΗ και παντού, δεύτε απολαύσωμεν.