Θάνος Ζήσης - Ναδίνα Τζιάτζιου: Οperatical - Ο τενόρος & η σοπράνο της μοντέρνας όπερας

Η όπερα είναι γνωστή για τις επικές ιστορίες αγάπης που μιλάνε για αδελφές ψυχές, απαγορευμένους έρωτες, για όνειρα που γίνονται αληθινά ή καταλήγουν σε τραγωδίες. Η όπερα έχει όλες τις πλευρές της καρδιάς καλυμμένες. Ως εκπρόσωποί της, ο Θάνος Ζήσης και η Ναδίνα Τζιάτζιου θα μπορούσαν να είναι ο «Τριστάνος και η Ιζόλδη», η Μιμί και ο Ροδόλφο στη «Λα Μποέμ», ακόμα και ο Αλφρέντο και η Βιολέτα στην «Τραβιάτα», αν και το δικό τους love story μπορεί να εμπνεύσει ένα ολοκαίνουριο έργο. Το ταλέντο τους είναι αξιοθαύμαστο, οι συγκυρίες που τους έφεραν μαζί καταλυτικές και η καλλιτεχνική τους υπόσταση απολύτως ταιριαστή.

Οι Operatical μοιάζουν να έχουν βγει από την Αναγέννηση και θα μπορούσαν να ανήκουν στην «Καμεράτα» του Μπάρντι, είναι όμως τόσο σύγχρονοι και βεριστές και χωρίς οπερατικούς ντιβισμούς φέρνουν έναν ήχο ταιριαστό με την εποχή μας. Στις μεγαλύτερες πηγές έμπευσής τους, πλάι στους Ροσίνι, Μπελίνι και Ντονιτσέτι, βάζουν και τους Μίμη Πλέσσα, Τζένη Βάνου και Pink Martini. Οι δυο τους τόλμησαν μια ξεχωριστή καλλιτεχνική σύμπραξη στην όπερα και μιλούν στο «Gala» για τη μουσική, την παράξενη γνωριμία τους και το νέο τους τραγούδι «Χώρα μακρινή».

Ο έρωτας μετά την κρίση

Ο γιατρός Χουβενάλ Ουρμπίνο καταφέρνει να παντρευτεί την -αρνούμενη τις παθιασμένες προτάσεις του Φλορεντίνο Αρίσα- νεαρή Φερμίνα. Ο αθεράπευτα ρομαντικός Φλορεντίνο αναζητά παρηγοριά στην αγκαλιά πολλών άλλων γυναικών, καμία όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη Φερμίνα στην καρδιά του. Πιστός στον όρκο του ότι θα την αγαπάει για πάντα, ζει για την ημέρα που εκείνη θα απελευθερωθεί από τα δεσμά της. Οταν, μισό αιώνα αργότερα, ο σύζυγος της Φερμίνα σκοτώνεται προσπαθώντας να κατεβάσει τον παπαγάλο του από ένα δέντρο μάνγκο, ο Φλορεντίνο αρπάζει την ευκαιρία και μετά από 51 χρόνια, 9 μήνες και 4 ημέρες, της καταθέτει και πάλι την αιώνια αγάπη του. Αυτή είναι η ιστορία του αριστουργήματος του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες «Ερωτας στα χρόνια της χολέρας», ένα έργο διαχρονικό για τον έρωτα, τη ζωή, τον θάνατο. Η ιστορία της Ναδίνας και του Θάνου δεν υπήρξε τραγική, αλλά έχει αρκετά στοιχεία που ταιριάζουν με το κλασικό μυθιστόρημα.

Οι δυο τους γνωρίστηκαν στον θάλαμο ενός νοσοκομείου, όταν η Ναδίνα μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας είδε στα μάτια του θεράποντα ιατρού της τον έρωτα και την ελπίδα. «Κάποια στιγμή στο παρελθόν ένα πρόβλημα υγείας με καθήλωσε στο νοσοκομείο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ενας από τους θεράποντες ιατρούς μου ήταν και ο Θάνος και ενώ βρισκόμουν σε απόγνωση βρήκα μια νέα ελπίδα. Τον ερωτεύτηκα αμέσως κι εκείνος στάθηκε βράχος δίπλα μου καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης της υγείας μου. Ηταν ένα δυνατό μήνυμα από το σύμπαν, πως μέσα από τις δυσκολίες, πάντα υπάρχει κάτι καλό. Εγώ βρήκα τον σύντροφο της ζωής μου», αποκαλύπτει η Ναδίνα για τη γνωριμία με τον σύζυγο και συμπορευτή της Θάνο.

Ο Θάνος Ζήσης είναι γιατρός ΩΡΛ, με εξειδίκευση στη φωνιατρική και με σπουδές στο κλασικό τραγούδι και η Ναδίνα Τζιάτζιου έχει σπουδάσει κλασική σύνθεση και τραγούδι, ενώ παράλληλα είναι καθηγήτρια μουσικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εκείνη, ρομαντική φύση με έμφυτη τάση στο τραγούδι και τις κλασικές σπουδές αλλά και με πατέρα μουσικό, γρήγορα κατάλαβε πως η τέχνη των ήχων είναι κάτι οργανικό στη ζωή της. Λατρεύει τα κινηματογραφικά soundtracks και το μεγάλο της όνειρο είναι να γράψει μουσική για μια ταινία όπως εκείνες οι ασπρόμαυρες του Χόλιγουντ που έβλεπε τις Παρασκευές μαζί με την οικογένειά της και πλημμύριζε συναισθήματα, σαν το σάουντρακ του «Τελευταίου των Μοϊκανών», που είναι το αγαπημένο της.

Οι μελωδίες του Βαγγέλη Παπαθανασίου, το «Παράπονο» της Τζένης Βάνου και η μειλίχια φωνή του Γιάννη Βογιατζή είναι το τρίπτυχο της έμπνευσής της. Εκείνος είναι διαφορετικός. Στιβαρός και ψύχραιμος -λόγω της ιατρικής ίσως-, από μικρός τραγουδούσε στο σπίτι του και επεδίωκε να βρίσκεται σε μουσικές ομάδες ως φοιτητής. Μεγάλωσε ακούγοντας ελληνική έντεχνη μουσική, ροκ και πολύ χέβι μέταλ. Ο δίσκος σε ποίηση Ν. Καββαδία «Σταυρός του Νότου» παίζει ακόμα στο πικ απ του και η κλασική οπερατική παιδεία ήρθε όταν σπούδασε στο ωδείο αφού ολοκλήρωσε το σχολείο. Η τέχνη ακουμπά και στην ιατρική του καριέρα, καθώς με τη μουσικοϊατρική του ιδιότητα προπονεί και κουράρει τραγουδιστές στην τοποθέτηση της φωνής τους. Τόσο διαφορετικοί και ταυτόχρονα τόσο όμοιοι, το ίδιο κάρμα στην ίδια σκηνή. Μετά από δέκα χρόνια γάμου, δύο χρόνια καλλιτεχνικής συνεργασίας και δύο αγοράκια που απέκτησαν εν τω μεταξύ, η ευτυχία είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.

Η νέα όπερα

Οραμα των Operatical είναι να δημιουργήσουν ένα μουσικό ταξίδι με πρωτότυπες συνθέσεις, γραμμένες σε διαφορετικές γλώσσες, και να προσεγγίσουν ερμηνευτικά μ’ έναν ιδιαίτερο και σύγχρονο μουσικοθεατρικό τρόπο διαφορετικές μουσικές κουλτούρες και είδη μουσικής. «Θέλουμε να κάνουμε την όπερα προσιτή και πιο ποπ. Να ενσωματώσουμε αυτό το είδος μουσικής σε άλλα και να δημιουργηθεί ένα αποτέλεσμα μοναδικό και σύγχρονο. Σαν τον Παβαρότι, τον Μποτσέλι και τη Σάπλιν, θέλουμε να γίνουμε πρωτοπόροι και να συστήσουμε ένα νέο μουσικό είδος. Η ελληνική μουσική κουλτούρα έχει τόσο πολλά να δώσει και μπορεί να γίνει ένα αμάλγαμα για τραγούδια που θα συγκινήσουν τον κόσμο. Αξίζει στην όπερα περισσότερο κοινό και νέες ιδέες, ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα λαϊκό είδος θεάματος και όχι προορισμένο για την ελίτ. Το μόνο που αλλάζει είναι η φωνητική τοποθέτηση, τόσο απλά».

Ποιοι Ελληνες καλλιτέχνες είναι τα πρότυπά τους; Με ποιους θα ήθελαν να συνεργαστούν; «Ο Γιάννης Πάριος είναι τεράστιος καλλιτέχνης με απέραντες εκτάσεις φωνής, μπορεί πραγματικά να τραγουδήσει ό,τι επιθυμεί. Ο Μάριος Φραγκούλης είναι αξεπέραστος, ο μουσικός Θάνος Παπαδέλης είναι σοφός και ο Μίμης Πλέσσας είναι ένας διακαής καλλιτεχνικός πόθος μας». Κάθε τους τραγούδι είναι διαφορετικό, κάθε κλιπ ένα παραμύθι, κάθε τους εμφάνιση μια μεταμόρφωση. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η δημιουργική τους έμπνευση; «Είμαστε ένα πρωτότυπο και μοντέρνο οπερατικό ντουέτο. Ενα μουσικοθεατρικό σχήμα με προεκτάσεις που θέλουμε συνεχώς να ανακαλύπτουμε. Χορεύουμε, συνθέτουμε, γράφουμε, τραγουδάμε, έχουμε την καλλιτεχνική επιτήρηση των παραστάσεών μας. Θέλουμε να κάνουμε διασκευές σε δημοφιλή ελληνικά τραγούδια, ίσως γράψουμε και μια όπερα ή ένα μιούζικαλ. Ποιος ξέρει;».



Μετά την εντυπωσιακή εμφάνισή τους στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τη Μουσική Φιλαρμονική Μαρκοπούλου, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου και συνθέτη Αντώνη Καρατζίκη, ταξίδεψαν το κοινό σε μία και μοναδική εμφάνιση για τη συναυλία «Θερινός κινηματογράφος» με ένα μουσικό πρόγραμμα εμπνευσμένο από το παγκόσμιο αλλά και το ελληνικό σινεμά, ενώ το νέο τραγούδι των Operatical «Χώρα μακρινή» ακολουθεί τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους «Desire», «Pasión», «Μαργαριτάρι του βυθού», «L' amour» και «La Verita». Μια μαγική σύνθεση, με ρετρό και έθνικ στοιχεία, τόσο ζωηρό και μαζί αισθαντικό. Tο τέλειο μουσικό χαλί για τα βράδια του Αυγούστου που ξεμακραίνει επικίνδυνα και τους νέους έρωτες που γεννήθηκαν μέσα στο καλοκαίρι.