Κόντρα στη νομολογία του ΣτΕ οι διατάξεις του νόμου για τις ΑΠΕ

Διατάξεις που αντίκεινται στο σύνταγμα και τις αποφάσεις του ΣτΕ χαρακτηρίζει ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και πρώην Πρόεδρος του Ε’ τμήματος του ΣτΕ κ. Μιχάλης Δεκλερής, τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ που προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Ο κ. Δεκλερής χαρακτηρίζει την επιβολή των ανεμογεννητριών οικολογικό έγκλημα και επισημαίνει ότι «το μέλλον για τα δάση, τη θάλασσα και τα νησιά θα είναι ζοφερό εάν δεν αντιδράσουμε».

Οι δηλώσεις του Προέδρου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος, είναι ευθέως αντίθετες με τη βούληση του ΥΠΕΚΑ αλλά και της κυβέρνησης που υποστηρίζει με ζήλο την πράσινη ενέργεια παντού. Οι απόψεις του κ. Δεκλερή εκφράστηκαν κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε σε συνεργασία με περιβαλλοντικές οργανώσεις εν όψει της συζήτησης του νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ στη βουλή.

Όπως είπε «το σχέδιο νόμου προκειμένου να ενεργοποιήσει τις επενδύσεις, ανάγει τις ΑΠΕ και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής σε στόχο προτεραιότητας για να δικαιολογήσει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών παντού», παρά το γεγονός ότι το Σύνταγμα προστατεύει τα οικοσυστήματα.  

Στοιχεία και απόψεις ειδικών από την Ευρώπη που υποστηρίζουν ότι η τεχνολογία των ανεμογεννητριών είναι αναποτελεσματική στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, παρουσίασε ο πρόεδρος του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων κ. Αλέξανδρος Μαβής.

«Στην περίπτωση της χώρας μας νομίζουμε ότι με  τη μονοδιάστατη έμφαση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ (κυρίως αιολικά πάρκα) θα μειώσουμε τις εκπομπές CO2, τη στιγμή που οι μεγαλύτερες πηγές εκπομπών όπως η καύση των δασών, οι χωματερές, η κατάχρηση του ιδιωτικού αυτοκινήτου, η ενεργειακή σπατάλη των κτιρίων και η ζήτηση ενέργειας, έχουν αφεθεί στην τύχη τους».

Τονίζεται ότι σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ανεμογεννητριών  αποκρύπτονται συστηματικά από τη κοινή γνώμη στοιχεία όπως ότι λειτουργούν με πραγματική απόδοση 30%, παράγουν ασταθές ρεύμα που προκαλεί ανισορροπία στο σύστημα και απαιτούνται τεράστιες επενδύσεις για την ενσωμάτωση του παραγόμενου ρεύματος και την επέκταση των δικτύων.

Αναφέρεται επίσης ότι υπερτιμάται η αξία των αιολικών σταθμών αν και την ίδια στιγμή υποεκτιμώνται οι επιπτώσεις που έχει η εγκατάσταση και η λειτουργία τους στους τελευταίους θύλακες της βιοπικοιλότητας.

Δεν δίνεται καμιά σημασία επίσης σε μια σειρά άλλων επιπτώσεων όπως, η μείωση της τουριστικής ελκυστικότητας των νησιών και των βουνών, η υποτίμηση της αξίας της γης, η μείωση της ποιότητας του περιβάλλοντος που απολαμβάνουν οι ντόπιοι και οι πυρκαγιές που ξεσπούν από τις γραμμές μεταφοράς.