Νύχτες εθελοντικής πυροφύλαξης στην Πάρνηθα

Κάθε βράδυ κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, τους μήνες από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο, ομάδες εθελοντών δασοπυροπροστασίας ανεβαίνουν στα πυροφυλάκια της Πάρνηθας με σκοπό τον έγκαιρο εντοπισμό τυχόν εστιών πυρκαγιάς.

Οι εθελοντές, με συνοδεία έμπειρων, εκπαιδευμένων πυροφυλάκων, πρέπει να κάνουν μια δίωρη βάρδια και παρατήρηση με τα κιάλια των περιοχών που εποπτεύουν τα πυροφυλάκια και να ενημερώσουν τις αρμόδιες υπηρεσίες εάν εντοπίσουν εστίες που θα μπορούσαν να απειλήσουν το αλώβητο από την πυρκαγιά του 2007 δασικό κομμάτι, αλλά και τις καμένες περιοχές που ξαναπρασινίζουν.

Δύο ώρες από το χρόνο μας αρκούν για να προστατεύσουμε την Πάρνηθα, λέει ο ΕΔΑΣΑ, το σωματείο Εθελοντών Δασοπυροπροστασίας Αττικής, που ιδρύθηκε το 1987 με σκοπό την κινητοποίηση των κατοίκων στην εθελοντική δασοπυροφύλαξη, δασοπυρόσβεση και αναδάσωση των βουνών της Αττικής.

Σε συνδυασμό με τους άλλους φορείς που είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια των δασών, την Πυροσβεστική και τη Δασική υπηρεσία, η συνεισφορά του ΕΔΑΣΑ είναι πολύ σημαντική.

Έντεκα πυρκαγιές εντόπισαν οι εθελοντές του ΕΔΑΣΑ τον περασμένο χρόνο. Είναι αυτονόητο ότι το έγκαιρο σήμα προς την πυροσβεστική είναι ασύλληπτα κρίσιμο.

Όποιος έχει δει μια φωτιά να κατατρώει ένα βουνό μέσα σε δευτερόλεπτα μπορεί να καταλάβει.

«Το σημαντικότερο κομμάτι της καταπολέμησης των πυρκαγιών είναι η πρόληψη», τονίζει η Συντονίστρια Πυροφυλάξεων του ΕΔΑΣΑ, Δήμητρα Στάθη.

«Ειδικά τώρα που οι κρατικοί πόροι είναι λιγοστοί, ο ρόλος των εθελοντών γίνεται κρισιμότερος και κάθε ζευγάρι μάτια είναι πολύτιμο. Τα τελευταία χρόνια διατηρούμε τουλάχιστον ένα πυροφυλάκιο στελεχωμένο κάθε βράδυ και θέλουμε να συνεχίσουμε έτσι».

Στο πυροφυλάκιο του ΕΔΑΣΑ της Σκίπιζας, στη Βορειοδυτική πλευρά της Πάρνηθας, οι βάρδιες ξεκινάνε. Καθένας αναλαμβάνει δύο ώρες τις οποίες βρίσκεται μόνος με το σιωπηλό τοπίο, ένα ζευγάρι κιάλια και την προσοχή σε εγρήγορση όσο γίνεται περισσότερο. Η οπτική από την περιμετρική βεράντα

είναι αβίαστη και το ηλιοβασίλεμα απλώνεται σε έναν ορίζοντα σχεδόν κυκλικό, όπου διαγράφεται όλη η κεντρική και νότια Εύβοια, η Χαλκίδα, η πεδιάδα των Οινοφύτων ακόμα και η Πελοπόννησος στα νοτιοδυτικά. Ανάμεσά τους, ο σκούρος, πυκνός Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας και η πόλη.

Η νύχτα προχωρεί. Το κρύο παραπέμπει σε χειμωνιάτικη βραδιά και όχι σε αττική καλοκαιρινή νύχτα. Ο άνεμος φυσάει και το δάσος μυρίζει υπέροχα.

Οι εθελοντές "σκανάρουν" προσεκτικά το τοπίο. Κάθε μικρή ύποπτη κίτρινη κουκίδα παρατηρείται εξονυχιστικά με τα κιάλια, μέχρι να πιστοποιηθεί ο χαρακτήρας της.

Σιωπή επικρατεί στις καμένες πλαγιές. Τα φαντάσματα του δάσους που υπήρξε βρίσκονται εκεί, αλλά τίποτα δεν θροΐζει, όλα είναι απονεκρωμένα.

Σταχτί το χρώμα στις πλαγιές αυτές, η ψυχή πιάνεται στην όψη τους. Η μνήμη του καλοκαιριού που λαμπάδιαζε το βουνό για μέρες μπροστά στα μάτια όλης της πόλης δεν φεύγει ποτέ. Η μεγαλύτερη έκταση του δρυμού καλυπτόταν από δάση κεφαλληνιακής ελάτης.

Η καταστροφή από τη φωτιά αποτέφρωσε το 60% του πυρήνα του δρυμού και το 1/3 της συνολικής του έκτασης. Αιωνόβια κομμάτια του, εκπληκτικής ομορφιάς, απονεκρώθηκαν. Όμως, μέσα στις συστάδες των ζωντανών ελάτων, νεαρά δένδρα υψώνουν το φουσκωτό μικρό τους ανάστημα. Ένα τεράστιο έργο έχει γίνει από εθελοντικές

ομάδες, κρατικούς φορείς και οργανώσεις. Ο ΕΔΑΣΑ έκανε σποροσυλλογή της κεφαλληνιακής ελάτης από τα άκαυτα σημεία του ελατοδάσους της Πάρνηθας, βοηθώντας τις αρμόδιες αρχές στην αναδάσωση. Οι «μικρές» ώρες πριν την ανατολή κυλούν και όταν το φως εισβάλλει και φωτίσει το δάσος χωρίς καινούργιες απώλειες, οι βάρδιες τελειώνουν.

Σίγουρα θα χρειάζονταν πολλοί εθελοντές σε όλη την Ελλάδα για την στελέχωση του μηχανισμού έγκαιρης ειδοποίησης.

Τις επικίνδυνες καλοκαιρινές μέρες η συμμετοχή όλων μας ίσως θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη, ενώ το συναίσθημα ότι προσφέραμε, θα ήταν η μεγάλη ανταμοιβή μας.

Περισσότερες πληροφορίες www.edasa.gr