Ανοιχτές οι πληγές ένα χρόνο μετά την πετρελαιοκηλίδα

"Ακόμα και αν μου δώσουν 500 εκατομμύρια δολάρια δεν θα είναι αρκετά", δηλώνει ο Ντιν Μπλανσαρντ ένας από τους αλιείς στον Κόλπο του Μεξικού που επλήγησαν από την πετρελαιοκηλίδα, την χειρότερη στην ιστορία των ΗΠΑ, οι επιπτώσεις της οποίας παραμένουν ορατές ένα χρόνο μετά.

Στις 20 Απριλίου 2010, η πλατφόρμα άντλησης Deepwater Horizon, της βρετανικής πετρελαϊκής εταιρίας BP, μέσω της οποίας εκμεταλλευόταν την πετρελαιοπηγή Μακόντο σε βάθος 1.500 μέτρων, εξερράγη ανοικτά της Νέας Ορλεάνης με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 11 άνθρωποι.

Μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες, η πετρελαιοπηγή σφραγίστηκε τρεις μήνες αργότερα. Η καταστροφή, εντούτοις, που προκλήθηκε στο διάστημα αυτό από τη συνεχή διαρροή πετρελαίου είναι ανυπολόγιστη.

Πριν από την καταστροφή, ο Μπλανσαρντ ψάρευε τουλάχιστον 200 κιλά γαρίδες την ημέρα στον λιμάνι του Γκραντ Αϊλ στη Λουιζιάνα. "Δεν είναι θέμα χρημάτων, είναι όλη μου η ζωή. Μου τα πήρε όλα, όλα όσα αγαπούσα", τονίζει.

Τουλάχιστον 130.000 άνθρωποι έχουν καταθέσει αγωγές ζητώντας αποζημιώσεις από την BP. Η βρετανική εταιρία δέχτηκε την περασμένη χρονιά τη δημιουργία ειδικού λογαριασμού στον οποίο θα τοποθετήσει συνολικά 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Ήδη καταβλήθηκαν τα πρώτα τρία δισεκατομμύρια για τις αποζημιώσεις.

Τουλάχιστον τέσσερα εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου χύθηκαν στα νερά του κόλπου, μολύνοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτών και τις ιδιαίτερα ευαίσθητες βαλτώδεις περιοχές του αμερικανικού Νότου, αναγκάζοντας τις αρχές να απαγορεύσουν την αλιεία στο ένα τρίτο των υδάτων στην περιοχή.

Το χειρότερο τελικά αποφεύχθηκε χάρη στους ευνοϊκούς ανέμους και στη χρήση 7,6 εκατομμυρίων λίτρων διαλυτικών ουσιών που κράτησαν μακριά από τις ακτές το μεγαλύτερο τμήμα της πετρελαιοκηλίδας.

Οι ζημιές παραμένουν τεράστιες και τα συνεργεία διάσωσης συνεχίζουν να εργάζονται για να καθαρίσουν τις ακτές, ενώ οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην πανίδα του Κόλπου του Μεξικού από τις τεράστιες ποσότητες υδρογονανθράκων δεν έχουν ακόμα καθοριστεί.

"Το θέμα είναι αν σώζοντας κάτι βραχυπρόθεσμα, βρεθούμε μπροστά σε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα μακροπρόθεσμα", τόνισε ο Λάρι Μακίνεϊ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Κόλπο του Μεξικού στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Α&Μ .