Για …slow track κατηγορούν το Ρέππα οι εργολάβοι

Slow track χαρακτηρίζουν οι κατασκευαστές τις ρυθμίσεις που δρομολογεί το υπουργείο Υποδομών για τα δημόσια έργα, εξαπολύοντας φαρμακερά βέλη κατά της ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών. «Στο fast track όταν μια αίτηση δεν εγκριθεί σε προκαθορισμένο χρόνο θεωρείται αποδεκτή ενώ στο ΥΠΟΜΕΔΙ εάν δεν εγκριθεί μέσα σε τρεις μήνες απορρίπτεται» ισχυρίζονται οι τεχνικές εταιρείες.

Ήδη το σχέδιο νόμου για το νέο σύστημα ανάθεσης έργων έχει υποστεί τη βάσανο της Τρόικας, με αποτέλεσμα η πολυδιαφημισμένη Ανεξάρτητη Αρχή να «κουρεύεται» εξαιτίας της υποχρέωσης που απορρέει από το μνημόνιο να συσταθεί μία κεντρική ανεξάρτητη αρχή που θα αναλάβει τον έλεγχο όλων των κρατικών προμηθειών.

Επικρίσεις συναντά επίσης η καθυστέρηση στα θέματα διαφάνειας καθώς παρά τις εξαγγελίες του υπουργείου για ηλεκτρονική ενημέρωση των στοιχείων της ταυτότητας των έργων, η μόνη πρόοδος που έχει γίνει είναι από την «Διαύγεια» στο υπουργείο Εσωτερικών.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις περσινές εξαγγελίες του ΥΠΟΜΕΔΙ για ένα αξιόπιστο σύστημα αναθέσεων με έμφαση στην διαφάνεια, ο Σύνδεσμος Ανώνυμων Τεχνικών Εταιρειών (ΣΑΤΕ), υποστηρίζει ότι οι συντάκτες του νομοσχεδίου «ζουν σε άλλη χώρα», καλλιεργούν την αδράνεια και την χρηματοδοτική ασφυξία του κλάδου και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε χρεοκοπία τις τεχνικές εταιρείες.

Από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, το υπουργείο διαμηνύει για την ολοκλήρωση της ρύθμισης όμως ακόμη και σήμερα το σχέδιο νόμου δεν έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση και όλα δείχνουν ότι μετατίθεται για το νέο έτος.

«Ο διάλογος έχει πάρει στραβό δρόμο με κίνδυνο αυτά που θα γίνουν να είναι χειρότερα από αυτά που πρέπει να διορθωθούν» αναφέρει ο Πρόεδρος του ΣΑΤΕ κ. Γιώργος Βλάχος, ο οποίος υποστηρίζει ότι ακόμη και το ΕΣΠΑ που είναι η μεγαλύτερη επενδυτική ευκαιρία για την χώρα παρά τις δεσμεύσεις του μνημονίου, έχει κολλήσει.

Οι εργοληπτικές οργανώσεις κατηγορούν το υπουργείο για έπαρση και η αλαζονεία που εμποδίζει να βρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις ακόμη και σε απλά ζητήματα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση του στο θέμα των πλαστών εγγυητικών επιστολών.

Το ΥΠΟΜΕΔΙ, επιτρέπει στις εταιρείες που έχουν εντοπιστεί για «πέτσινες» εγγυητικές να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς ενώ η εγκύκλιος που έχει αποστείλει στις περιφέρειες για έλεγχο προκαλεί τέτοια γραφειοκρατία που έχει μπλοκάρει όλο το σύστημα παραγωγής έργων.

Την ίδια στιγμή, τα έργα δουλεύονται κάτω του κόστους, μόνο και μόνο για να αποφύγουν οι τεχνικές εταιρείες να μην κατεβάσουν ρολά. Αξιοσημείωτο είναι ότι στον ΟΣΚ κατασκευάζονται με 400 ευρώ το τ.μ όταν ένα στοιχειώδες κατασκευαστικό έργο κοστίζει 800 ευρώ το τ.μ.            

Υπολογίζεται ότι τα τελευταία δύο χρόνια από τις 712 εγγεγραμμένες εταιρείες στους επίσημους καταλόγους του υπουργείου, έχουν απομείνει 571 και από αυτές περίπου οι μισές δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε έργα γιατί δεν διαθέτουν ενημερότητα πτυχίου.

Σύμφωνα με τον κ. Βλάχο, το δημόσιο οφείλει στις κατασκευαστικές εταιρείες περίπου το 1,5 έως 2 δισ. ευρώ, τη στιγμή που απαιτεί να πληρώνουν φόρους, ΦΠΑ και ασφαλιστικές εισφορές.

Για τον λόγο αυτόν, ο ΣΑΤΕ έχει ζητήσει από το υπουργείο Οικονομικών στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο να υπάρξει πρόβλεψη για αναστολή της καταβολής ΦΠΑ για ανεξόφλητα τιμολόγια εκτελεσμένων έργων του δημοσίου.