«Μαλλιά κουβάρια» και αδιέξοδο στην ακτοπλοΐα

«Όταν συνταξιούχοι και μισθωτοί παίρνουν μηδέν αυξήσεις, δεν είναι δυνατόν κάποιοι να εκβιάζουν, να απειλούν και να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν σήμερα». Τη δήλωση αυτή έκανε ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Γιάννης Διαμαντίδης, με αφορμή τα φραστικά επεισόδια και την ένταση που δημιουργήθηκε το μεσημέρι στη συνάντηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας με την Ένωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας:  
   
«Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που δημιούργησαν σήμερα αυτά τα προβλήματα. Να γίνει κατανοητό. Θα πρέπει να συζητήσουν… να μάθουν να συζητάνε. Δυστυχώς δεν το έχουν καταφέρει ακόμη… Και είναι η ώρα να το κάνουν. Και εγώ σαν υπουργός τους καλώ σε μια επιτροπή κοινή μεταξύ τους, για τα θέματα που τους απασχολούν κι αν θέλετε και με τη συνδρομή του υπουργείου, να συζητήσουν και να βρουν τις ενδεδειγμένες λύσεις. Δεν μπορεί να είναι αντίθετοι ο ένας με τον άλλον. Υπάρχουν θέματα κοινά τα οποία τους ενώνουν, τους ενώνει η θάλασσα» τόνισε.

Και προσέθεσε: «Όπως είναι γνωστό, ανέλαβα πρωτοβουλία για την εκτόνωση της κρίσης μεταξύ της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας και της Ένωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας.  Δυστυχώς οι δυο πλευρές δεν μπόρεσαν ούτε καν να συζητήσουν μεταξύ τους.  Προτείνω να συγκροτηθεί άμεσα μια επιτροπή μεταξύ των δυο πλευρών και να συζητήσουν όλα τα θέματα που τους αφορούν.  Ελπίζω να γίνει άμεσα αποδεκτή».

Για την απεργία ο Γιάννης Διαμαντίδης τόνισε: «Η απεργία είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων. Όποιος θέλει να κάνει απεργία, ας την κάνει. Θα πάρει και την ευθύνη όμως να δικαιολογήσει στον ελληνικό λαό, στους πολίτες, στους νησιώτες μας, γιατί κάνει μια τέτοια απεργία»

Νωρίτερα, στα πρόθυρα της…σύρραξης μεταξύ των παρευρισκομένων έφθασε η τριμερής συνάντηση ανάμεσα στον υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων, Γιάννη Διαμαντίδη με την ΠΝΟ και την Ένωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας.

Το θέμα ήταν η εξεύρεση λύσης στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στην ακτοπλοϊα με την μη υπογραφή της ΣΣΕ για το 2010.

Στη δίωρη συνάντηση υπήρξε από την αρχή πλήρης αντιπαράθεση μεταξύ ναυτεργατών και του προεδρείου της Ένωσης με τον υπουργό να μην μπορεί να βάλει τάξη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επιχειρήσει ο Γιάννης Διαμαντίδης να αποχωρήσει δύο φορές αλλά τον σταμάτησε ο γγ της ΠΝΟ Γιάννης Χαλάς.

Τα ναυτεργατικά σωματεία που πρόσκεινται στην αριστερά ήρθαν σε έντονη αντιπαράθεση με τον πρόεδρο της ΕΕΝ, Απόστολο Βεντούρη και ακούστηκαν σκληρά λόγια. Μάλιστα όταν οι ναυτεργάτες επέμεναν στο θέμα της ελληνομάθειας αποκλείοντας του κοινοτικούς ναυτικούς κάποιος τους αποκάλεσε ρατσιστές.

Ο Γ.Διαμαντίδης δεν μπόρεσε να επιβληθεί και αποχώρησε με αποτέλεσμα η συνάντηση να διακοπή απότομα. Το αδιέξοδο παραμένει και από την Τρίτη αρχίζουν οι 24ωρες απεργίες στην Ακτοπλοΐα.

Η ΠΝΟ έχει εξαγγείλει 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες με βασικό αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το 2010 που εκπνέει: «Στην παρούσα χρονική στιγμή όμως, η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων έχει απόλυτη προτεραιότητα για την Ομοσπονδία και τους Έλληνες ναυτεργάτες και αποτελεί ζωτικής σημασίας θέμα και σαν τέτοιο δεν επιδέχεται ουδεμία παραπέρα ολιγωρία από την εργοδοτική πλευρά» επισημαίνει ο γγ της ΠΝΟ, Γιάννη Χαλάς: «Εκκρεμεί η υπογραφή ΣΣΕ για τα Ακτοπλοϊκά-Επιβατηγά Πλοία, Πορθμεία Εσωτερικού, Μεσογειακά Φορτηγά Πλοία και Ακτοπλοϊκά Φορτηγά Πλοία κάτω των 500 κοχ».

Η ΕΕΝ από την πλευρά της δεν θέλει να δώσει αυξήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης: «Απέχουμε σήμερα πολύ από το να ακολουθήσουμε την πολιτική χορηγήσεως 2% ή 1,70% των Σ.Ε.Ε.Ν. και Ε.Ε.Ε. αντίστοιχα, ως μη γνωρίζοντες την πραγματική οικονομική θέση των μελών των ανωτέρων Ενώσεων, εμμένοντας στην θέση μας λόγω των θλιβερών οικονομικών μεγεθών του συνόλου της ακτοπλοϊκής οικογένειας (Ισολογισμοί 1ου -2ου -3ου τριμήνου 2010)» τονίζει ο πρόεδρος της ΕΕΝ, Απόστολος Βεντούρης και προσθέτει:

«Δεν θα επιθυμούσαμε με τις οποιεσδήποτε τυχόν αυξήσεις ΣΣΕ 2010 να υποθηκεύσουμε την οικονομική οντότητα των χιλιάδων μικρομετόχων των εταιρειών μελών μας, όταν οι περισσότεροι από αυτούς είδαν μόνο μειώσεις στον μισθό τους αλλά και στον οικογενειακό οικονομικό προγραμματισμό τους, ενώ κάθε αλόγιστη αύξηση θα μεγάλωνε το χρέος των εταιρειών μας προς τις Τράπεζες, από τις οποίες έχουν επί σειρά ετών δανειοδοτηθεί και στηριχθεί τα μέλη μας».