“Ακτοπλόοι, ξεχάστε τις αυξήσεις στα εισιτήρια”...

«Η κερδοφορία του κλάδου βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας εξαετίας, ενώ οι προοπτικές ανάκαμψης καθίστανται ιδιαίτερα δύσκολες δεδομένης της πορείας της ελληνικής οικονομίας»

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η ετήσια έρευνα της εταιρείας συμβούλων ΧRTC, η οποία ειδικά σε σχέση με τα εισιτήρια επισημαίνει ότι δεν θα πρέπει να διανοούνται καν οι εταιρείες να προβαίνουν σε αυξήσεις!

«Είναι αδύνατον πλέον για τον μέσο χρήστη των ακτοπλοϊκών πλοίων (επιβάτη, μεταφορέα κ.λπ.) να ακολουθήσει περαιτέρω αυξήσεις ή ακόμα και διατήρηση των σημερινών ναύλων όταν ο προσωπικός πλούτος του συρρικνώνεται. Ήδη το καλοκαίρι που διανύουμε η πτώση της κίνησης αγγίζει το 20% και το χειρότερο είναι ότι η αγορά χάνει τα κύρια χαρακτηριστικά της τελευταίας 8ετίας που ήταν η διεύρυνση της εποχικότητας αλλά και η συχνή χρήση των ακτοπλοϊκών συνδέσεων από τους χρήστες. Ο κύριος ανταγωνιστής, εξάλλου, της ακτοπλοΐας, το αεροπλάνο συμμορφώθηκε με τους κανόνες της ύφεσης και έλαβε και την “άφεση αμαρτιών” του ρυθμιστή ρυθμίζοντας τα όρια του ανταγωνισμού», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έρευνα.        

Η εταιρεία συμβούλων επισημαίνει επίσης:

«Είναι  γεγονός ότι η περίοδος ανάπτυξης  της ελληνικής ακτοπλοΐας έχει λήξει. Ο κλάδος βαδίζει εντός ναρκοπεδίου γιατί πολύ απλά τα επιχειρηματικά σχέδια του παρελθόντος βασίστηκαν σε μια σταθερή ανάπτυξη, η οποία όμως τερματίστηκε λόγω των δυσμενών εξελίξεων στη διεθνή οικονομία.  

Ετσι, ήταν απολύτως φυσικό οι αδύνατοι παίκτες και οι κακοδιαχειριστές να εγκαταλείψουν την αγορά και ο αναλυτής απλώς καλείται να αναλύσει τις αφορμές της πτώσης τους πέραν των αιτίων που τους οδήγησαν να φτάσουν στην πλήρη πτώχευση. Τα αίτια για τη δυσμενή οικονομική κατάσταση που έχει βρεθεί ο κλάδος της ακτοπλοϊκής αγοράς είναι γνωστά. Οι μεταφορές υπάρχουν και ανθούν μόνο όταν υπάρχει ζήτηση κι όταν αυτή περιοριστεί σε μια υγιή αγορά υπάρχουν θύματα και ζημίες. Αυτό που απασχολεί πλέον όλα τα μέρη της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων του κράτους, των εταιρειών, των χρηστών, των χρηματοδοτών και των επενδυτών είναι οι αντιδράσεις των διαφόρων φορέων στην περίοδο της κρίσης» και προσθέτει;  

Καταστροφή, αν…

«Σίγουρα  την περίοδο που διανύουμε  η περαιτέρω οικονομική αφαίμαξη του κλάδου θα τον οδηγήσει σε πλήρη  καταστροφή με άμεσο κίνδυνο την  κατάρρευση του δικτύου θαλάσσιων  μεταφορών της χώρας.  

Απεναντίας, η διερεύνηση της μείωσης του κόστους διαχείρισης των ακτοπλοϊκών πλοίων συνίσταται έτσι ώστε να πειστούν τόσο οι τράπεζες όσο και οι επενδυτές για τη βιωσιμότητα των εναπομεινασών εταιρειών. Οι πρακτικές της συνδικαλιστικής πίεσης που ταλανίζουν τον κλάδο επί σειρά δεκαετιών πρέπει να αλλάξουν και να προσεγγίσουν το θέμα όχι από τα πόσα μπορούν να κερδηθούν αλλά για το για πόσο θα μπορεί να υπάρχει σίγουρη εργασία για τους πολλούς.  

Οι αρτηριοσκληρύνσεις της εσωστρεφούς στρατηγικής για εργασία των ναυτικών και της διαχρονικής διατήρησης απαρχαιωμένων εργασιακών απολαβών πρέπει να δώσει ουσιαστικά τη θέση της σε μια επιθετική στρατηγική που θα εξασφαλίσει την ανάπτυξη του κλάδου όχι μόνο μέσα στη μικρή θάλασσα του Αιγαίου αλλά γενικότερα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης όπως παραδοσιακά γινόταν στο παρελθόν. Παράλληλα, είναι σημαντικό μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία να παταχθούν οι αναχρονιστικές μέθοδοι περιορισμού της κερδοφορίας μέσω έμμεσων κρατήσεων και εισπρακτικών μεθόδων που απλώς διογκώνουν το πρόβλημα και απειλούν τη βιωσιμότητα της ακτοπλοϊκής αγοράς».