Δημήτρης Δημόπουλος, ο δημοσιογράφος που θησαυρίζει από τα logistics

Oταν ήταν πιτσιρικάς, ήθελε να κάνει καριέρα σε εφημερίδα. Στην πρώτη του δουλειά κουβαλούσε τις τσάντες των μεγαλοδημοσιογράφων. Αλλαξε εγκαίρως πορεία, ίδρυσε τη «ΔΙΑΣ Α.Ε.» και, όπως όλα δείχνουν, σοφά έπραξε… Oι αποθήκες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η κόπια των αμερικανικών στρατευμάτων, οι χρυσές business με τη γη και ο Αντι Γουόρχολ.Για όσους δεν είναι γνώστες του κλάδου και των δυσκολιών του, ο λαμπερός κόσμος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης φαντάζει η απόλυτη λύση για την ολοκλήρωση ματαιόδοξων αναζητήσεων. Εάν κρίνουμε από τα αρχαία χρόνια, όπου η ομηρική υστεροφημία ήταν το κίνητρο για μια σειρά θαρραλέων πράξεων ή ακόμα και σκληρών πολέμων, το σύγχρονο πεδίο της μάχης ώστε κάποιος να μείνει στην αθανασία δεν είναι άλλο από το τηλεοπτικό γυαλί ή το tabloid σχήμα του χαρτιού των εφημερίδων. Κάποτε ο Andy Warhol μίλησε για τα περίφημα 15 λεπτά δημοσιότητας που όλοι δικαιούνται σε αυτή τη ζωή. Κάποιες περσόνες τύπου Βροχοπούλου παραλίγο να διαψεύσουν τον πρωτοπόρο της pop art και να κάνουν αυτά τα 15 λεπτά τηλεοπτικό αιώνα.

Παρ’ όλα αυτά, να που υπάρχουν και κάποιοι που αρνήθηκαν τις προσταγές της media-biz. Εκείνοι που κατανόησαν ότι η ζωή βρίσκεται αλλού και όχι στα εφήμερα. Τα πρόσκαιρα που πρωταγωνιστούν για μία ή το πολύ δυο εβδομάδες και μετά η αδηφάγος καθημερινότητα τα πετάει στο χρονοντούλαπο.

Ο πρόεδρος και ιδρυτής της μεγαλύτερης ελληνικής καθετοποιημένης εταιρείας logistics, της ΔΙΑΣ Α.Ε., κ. Δημήτρης Δημόπουλος, είναι ένας από αυτούς τους συνειδητοποιημένους ανθρώπους που δεν «μάσησαν». Κι αυτό διότι όταν επιχείρησε να κάνει καριέρα σε εφημερίδες, τελικά είδε τα Μέσα από… μέσα και είπε: «Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω».

«Η επαφή μου με τη δημοσιογραφία ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα, μέσω κάποιας επαφής που είχα με τον Μπότση, ξεκίνησα να εργάζομαι στην εφημερίδα “Ακρόπολη” και κατόπιν στην “Απογευματινή”», μας λέει ο επιχειρηματίας.

Ηταν η ρομαντική μεν εποχή του Τύπου, η οποία όμως προοιωνιζόταν τις αλλαγές που πολύ σύντομα θα συντελούνταν όχι μόνο στον χώρο αλλά και στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Μια εποχή που την κυριαρχία της ενημέρωσης είχε η εφημερίδα - μακράν. Ο κ. Δημόπουλος πάντως δεν έχει να θυμάται και τα καλύτερα από αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «ρομαντική περίοδο της δημοσιογραφίας».

«Επρόκειτο για δύσκολα χρόνια. Για να σταθεί κάποιος στον χώρο έπρεπε να έχει γερό στομάχι και οικονομικές αντοχές. Θυμάμαι μάλιστα ότι, εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, έπρεπε να υπάρχει και μεγάλη υπομονή. Εγώ ως πιτσιρικάς κουβαλούσα τις τσάντες των μεγαλοδημοσιογράφων της εφημερίδας. Αντε να ζήσεις έτσι!».

Διαβλέποντας την καχεξία η οποία τα τότε χρόνια επικρατούσε στους επαγγελματίες του Τύπου, σύντομα ο κ. Δημόπουλος αποχωρεί, προβληματισμένος για το μέλλον του. Χωρίς πολλά οικονομικά περιθώρια, αποφασίζει στις αρχές του ’80 να πιάσει δουλειά σε εντελώς διαφορετικό περιβάλλον. Ακολουθώντας κάποιους συγγενείς του, ξεκινά ως χαμηλόμισθος υπάλληλος για να βρει την τύχη του σε έναν κλάδο που ακόμα και σήμερα ελάχιστοι γνωρίζουν: τα logistics. «Πρόκειται για έναν από τους πιο δυναμικούς κλάδους της εθνικής οικονομίας, με τεράστια ανάπτυξη και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, τον οποίο όμως αγνοεί η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου αλλά, δυστυχώς, και του επίσημου κράτους. Για να φανταστείτε, όταν πριν από λίγο καιρό ανέφερα σε κάποιον κρατικό λειτουργό από το υπουργείο Οικονομικών ότι ασχολούμαι με τα logistics, νόμισε ότι αναφερόμουν σε λογιστικά προγράμματα. Τόσο ανίδεοι είναι ορισμένοι», μας λέει.

Logistics όπως λέμε «λογική»
Κι όμως. Logistics υπήρχαν ακόμα και στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου! «Μα βέβαια. Αυτός ήταν ο πρωτεργάτης. Επάνω στη σωστή εφοδιαστική αλυσίδα που δημιούργησε βάσισε τις κατακτήσεις του. Εξάλλου, στρατός χωρίς εφόδια, όσο καλά γυμνασμένος και να είναι, δεν μπορεί να κερδίσει μια εκστρατεία. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και ο αμερικανικός στρατός τον αντέγραψε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ η λέξη logistics προέρχεται από τη δική μας… λογική», προσθέτει ο επιχειρηματίας.  

Υστερα από μια πολύ δύσκολη αρχή, ο κ. Δημόπουλος καταφέρνει να βρει τον βηματισμό του. Τα media αποτελούσαν παρελθόν και το ενδιαφέρον του στράφηκε εξ ολοκλήρου στις business. Μετά τις αποθήκες των συγγενών του, ανεξαρτητοποιείται. Οργανώνει τη δική του δουλειά. Είναι η χρονική συγκυρία κατά την οποία νιώθει να πατά γερά στα πόδια του, που διέθετε τους οικονομικούς πόρους και κάπως έτσι το 1992 ιδρύει την εταιρεία ΔΙΑΣ Α.Ε. Τότε η αγορά των logistics βρισκόταν σε φάση ωρίμανσης και στην ευρύτερη περιοχή της Ελευσίνας και του Ασπροπύργου ξεκινούσε ένα ράλι επενδύσεων.

Προφητικές αγορές σε Ελευσίνα και Ασπρόπυργο
Σταδιακά, ο κ. Δημόπουλος και οι συνεργάτες του αγοράζουν οικόπεδα στην περιοχή, συνεχίζοντας τη δουλειά τους ως συνεργάτες στο κομμάτι της παροχής υπηρεσιών σε μεγάλες πολυεθνικές αλλά και σε αγοραστές γης, αφού μια θυγατρική του επιχειρηματία ασχολείται αποκλειστικά με το real estate. Είναι η περίοδος που ελάχιστοι έχουν κατανοήσει τη στρατηγική θέση του Θριάσιου Πεδίου (το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στο λιμάνι του Πειραιά και το λιμάνι της Πάτρας) για την αποθήκευση προϊόντων και τη μεταφορά τους στους τελικούς αποδέκτες. Κάπως έτσι ο κ. Δημόπουλος τοποθετήθηκε πολύ καλά και σήμερα εξαργυρώνει αυτή του την επιλογή.

«Δεν είναι όμως όλα καλά», σπεύδει να πει ο επιχειρηματίας. «Η επιλογή των Ιταλών να δημιουργήσουν βάση σε λιμάνι της Αλβανίας θα οδηγήσει σε μαρασμό την Πάτρα», σημειώνει. Παράλληλα, επισημαίνει και τα προβλήματα που υπάρχουν στις υποδομές στη Βόρεια Ελλάδα, όπου και δραστηριοποιείται. «Η Θεσσαλονίκη έχει σβήσει. Τα logistics πηγαίνουν πλέον στην Αθήνα και μέρα με την ημέρα χάνουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια καλή βάση για τα Βαλκάνια. Αντί της Μακεδονίας, οι Βούλγαροι παίρνουν τα σκήπτρα», τονίζει.

Σε ανασταλτικό παράγοντα της δράσης των εταιρειών του κλάδου εξελίσσεται κατά τον κ. Δημόπουλο το ελληνικό κράτος. Η γραφειοκρατία, η έλλειψη θεσμικού πλαισίου και η χρήση ακόμα και νόμων της μεταξικής περιόδου για τις δράσεις επιχειρήσεων του χώρου αποτελούν το σημερινό σκηνικό. «Δεν υπάρχει καμία κρατική μέριμνα. Κάποιες μικρές επιδοτήσεις δόθηκαν στη διάρκεια της πρώτης διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όμως και πάλι η κατάσταση δεν είναι καλή», υπογραμμίζει ο επιχειρηματίας.

«Θέλω δέκα εργάτες και δεν βρίσκω»
Με τον επιχειρηματία βρεθήκαμε την ημέρα της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης για το Ασφαλιστικό. Αν και έχει γνωρίσει από πρώτο χέρι την εργασιακή περιπέτεια, μια και υπήρξε και ο ίδιος κακοπληρωμένος υπάλληλος, ο κ. Δημόπουλος έχει τη δική του άποψη επάνω σε θέματα ανεργίας και απασχόλησης. «Θα πρέπει κάποια φορά να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας και να κάνουμε την αυτοκριτική που πρέπει. Οσο σκληρός και να ακουστώ, θα πω ότι ανεργία δεν υπάρχει. Μόνο τεμπελιά. Αυτή τη στιγμή χρειάζομαι δέκα άτομα και δεν βρίσκω κόσμο. Βλέπετε, η γενιά των χλιδάνεργων είναι μια σκληρή πραγματικότητα», τονίζει. Παράλληλα, καταθέτει και τον δικό του προβληματισμό αναφορικά με την κατάρτιση που παρέχουν τα ελληνικά πανεπιστήμια σε όσους αύριο θα επιδιώξουν να τοποθετηθούν στην αγορά. «Ασχολούμαι ιδιαίτερα με το πανεπιστημιακό αντικείμενο επάνω στη δουλειά μου. Διαβάζοντας λοιπόν αρκετά πανεπιστημιακά συγγράμματα, μετά λύπης διαπιστώνω πως απέχουν σημαντικά από την πραγματικότητα. Κάπως έτσι τα παιδιά βγαίνουν στην αγορά εργασίας και δυσκολεύονται να αποδεχθούν πως άλλα έχουν μάθει κι άλλα τελικά ισχύουν».

Επώνυμοι πελάτες
Η εξειδίκευση της ΔΙΑΣ Α.Ε. είναι να αποθηκεύει, να ξεχωρίζει, να καταμετρά προϊόντα και, σε τελική φάση, να τα διοχετεύει στην αγορά.

Μερικοί από τους πελάτες της είναι εταιρείες όπως οι «Sony», «Multirama», «Hasbro», «Mattel», XEROX, «Microland» κ.ά. Προτεραιότητα δίδεται στις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές και τα είδη υψηλής τεχνολογίας. Μια δεύτερη εταιρεία του ομίλου είναι η «Διαχείριση Α.Ε.», με πελάτες τις PUMA, «Reebok» και ALTEC, στην οποία ο κ. Δημόπουλος κατέχει ποσοστό 40%.

Η Δίας Α.Ε. σε αριθμούς

16.000 τ.μ. εντός της Ελευσίνας, 2.000 τ.μ. στη Θεσσαλονίκη, 3.000 τ.μ. στην Κύπρο είναι οι σύγχρονοι αποθηκευτικοί χώροι της εταιρείας. Πέραν αυτών, προγραμματίζεται επένδυση 6.000 επιπλέον τετραγωνικών μέτρων στον Ασπρόπυργο

160 άτομα είναι το προσωπικό, ενώ η εταιρεία διαθέτει 45 συνεργάτες στα πρακτορεία

50 φορτηγά βρίσκονται στην ιδιοκτησία της εταιρείας

5 εκατ. ευρώ φθάνουν οι επενδύσεις της «Δίας» μόνο για φέτος