Ρεντράδο – Φερνάντες: Γιατί “χώρισε” το πανίσχυρο ζευγάρι της Αργεντινής

Εκείνος, οικονομολόγος-businessman, γοητευτικός, ένας από τους «100 τοπ πολιτικούς της νέας χιλιετίας» που έγινε κεντρικός τραπεζίτης της χώρας. Εκείνη, σύζυγος του πρώην προέδρου, πρόεδρος τώρα η ίδια, όμορφη και «σιδηρά», που χαίρει της εκτιμήσεως όλων των Λατινοαμερικανών ομολόγων της. Είχαν πολλά κοινά – τόσα που να σχολιάζονται από τον Τύπο. Ωσότου εκείνη απαίτησε 6,7 δισ. δολάρια από τα αποθεματικά για να πληρωθεί το δημόσιο χρέος…

Η οικονομική και νομισματική κρίση που αντιμετωπίζει ουσιαστικά εδώ και πάνω από μια δεκαετία η Αργεντινή έχει αναδείξει πολλούς πρωταγωνιστές.
Το τελευταίο επεισόδιο αφορά τον ισχυρό άνδρα της οικονομίας. Οχι κάποιον υπουργό, αλλά τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας, Μαρτίν Ρεντράδο. Για την ακρίβεια αυτόν και την ίδια την πρόεδρο της Αργεντινής, κυρία Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ.

Ο σενιόρ Ρεντράδο είναι ένας από τους πιο διάσημους οικονομολόγους της Λατινικής Αμερικής.

Γεννημένος το 1961 στο Μπουένος Άιρες, σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας της Αργεντινής και αμέσως έφυγε για τις ΗΠΑ όπου αρχικά δούλεψε στο επιτελείο του γνωστού οικονομολόγου – επενδυτή Jeffrey Sachs. Παράλληλα απέκτησε μάστερ στη Δημόσια Διοίκηση από το πανεπιστήμιο του Harvard και κατόπιν στρατολογήθηκε από την Salomon Brothers. Εκεί εργάστηκε ως σύμβουλος στις ιδιωτικοποιήσεις και μετοχοποιήσεις της British Airways, της British Gas και της γαλλικής Compagnie Financière de Suez. Εκείνη την περίοδο έκανε και μερικές πολύ ενδιαφέρουσες «γνωριμίες», όπως αυτή του δισεκατομμυριούχου Μεξικανού επενδυτή Κάρλος Σλιμ Χελού, τον οποίο και «συμβούλευσε» στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών του Μεξικού, της Telmex, που σήμερα αποτελεί τη ναυαρχίδα των επιχειρήσεων του Μεξικανού Κροίσου.

Το 1985 ο τότε πρόεδρος της Βολιβίας Βιτόρ Πας τού πρότεινε να αναλάβει το έργο της αναδιάρθρωσης της ευρισκόμενης σε βαθιά ύφεση βολιβιανής οικονομίας.  Υστερα από αυτές τις περιηγήσεις επέστρεψε στην πατρίδα του το 1991, όταν και διορίστηκε πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Την ίδια χρονιά ο τότε πρόεδρος Κάρλος Μένεμ προχώρησε σε ευρεία ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιρειών και ο κύριος Ρεντράδο βρέθηκε επικεφαλής του χρηματιστηρίου. Διαφώνησε στη συνέχεια με τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης και εν τέλει επέστρεψε στις ΗΠΑ το 1994.

Ένα χρόνο μετά, επέστρεψε σε κυβερνητικό πόστο ως γραμματέας του υπουργείου Βιομηχανίας και Ανάπτυξης, κατόπιν έγινε μέλος της διοικούσας συνταγματικής επιτροπής του κράτους και τελικά αναδείχθηκε, το 1995, ως ένας από τους «100 τοπ πολιτικούς της νέας χιλιετίας» από το περιοδικό Time.

Το 1997 διαφώνησε εκ νέου με τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, παραιτήθηκε και ίδρυσε την εταιρεία επενδύσεων Trident Capital.

Επιστροφή στην κυβέρνηση ξανά το 2002 όταν έγινε υπουργός Εμπορίου και τελικά, με επιλογή του τότε προέδρου Νέστορ Κίρχνερ διορίστηκε πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Αργεντινής, στις 24 Σεπτεμβρίου του 2004. Αμέσως εισηγήθηκε την υποτίμηση του πέσο προκειμένου να αυξηθούν τα αποθεματικά της χώρας στα 50 δισ. δολάρια.

Τελικά, η θητεία του ανανεώθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2007, από την πρόεδρο της χώρας Κριστίνα Φερνάντες Κίχνερ, σύζυγο και διάδοχο του προέδρου που τον είχε αρχικώς επιλέξει ως υπεύθυνο για τη νομισματική πολιτική της χώρας.

Η οποία απαίτησε από τον σενιόρ Ρεντράδο να χρησιμοποιήσει μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας για την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Διέταξε λοιπόν, στα τέλη Δεκεμβρίου του 2009, την κεντρική τράπεζα να εκταμιεύσει 6,7 δισ. δολάρια από τα αποθεματικά της. Ο κύριος Ρεντράδο αρνήθηκε να προσυπογράψει την εκταμίευση, αρνήθηκε καν να δεχθεί παρέμβαση στο έργο του. Η αντίδραση της «προδωμένης» προέδρου της χώρας ήταν άμεση. Στις 7 Ιανουαρίου 2010 με διαταγή της ο Μάρτιν Ρεντράδο καθαιρέθηκε των καθηκόντων του και ο υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής Αμάντο Μπουντού ανακοίνωνε την αντικατάστασή του από τον υποδιοικητή της τράπεζας Μάριο Μπλέχερ. Τίποτε από αυτά δεν έγινε. Καθότι παρενέβη το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αργεντινής που απεφάνθη πως μόνο αρμόδιο για την απομάκρυνση του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας είναι το Κογκρέσο της χώρας!

Στο ενδιάμεσο ξέσπασε πολιτική καταιγίδα. Οι Γερουσιαστές της Αντιπολίτευσης κατηγόρησαν την κυρία Φερνάντες για επίδειξη αυθαιρεσίας, καίτοι στην πλειονότητά τους συμφωνούν μαζί της αναφορικά με την χρησιμοποίηση των αποθεματικών της χώρας για την αποπληρωμή των χρεών της!

Καθήκοντα προσωρινού προέδρου της Τράπεζας ασκούσε στο μεταξύ ο Αντιπρόεδρος Μιγκέλ Ανχελ Πέσκε αλλά για λίγο, αφού ο Μάρτιν Ρεδράδο, δηλώνοντας δικαιωμένος από το δικαστήριο, επανέκαμψε στα ηνία της τράπεζας αρνούμενος να συμμορφωθεί με τα «θέλω» της προέδρου Φερνάντες, δηλώνοντας ότι θα περιμένει την απόφαση του Κογκρέσου. Η κυρία Φερνάντες προσέφυγε εκ νέου στο Συνταγματικό Δικαστήριο ζητώντας την αποπομπή του. Ούτε αυτή έγινε δεκτή, την ίδια στιγμή που η Αντιπολίτευση ζητούσε αλλαγή στο καθεστώς αυτονομίας και αυτοδιοίκητου που απολαμβάνει η Κεντρική Τράπεζα.

Η υπόθεση και η ρήξη μεταξύ προέδρου και τράπεζας χρόνιζε έως την περασμένη Κυριακή. Όταν ο κύριος Ρεντράδο «διευκόλυνε» την κατάσταση υποβάλλοντας ο ίδιος την παραίτησή του. Μόνο που ούτε τώρα λύθηκε τελικά το ζήτημα.

Αυτή τη φορά ήταν η ίδια η πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες η οποία αρνήθηκε να κάνει δεκτή την παραίτησή του παραπέμποντάς την στο Κογκρέσο!

“Ταίριαζαν και συμφωνούσαν σε όλα”

Ο κύριος Ρεντράδο μέχρι πρότινος ήταν ίσως ο πιο στενός συνεργάτης της προέδρου Κριστίνα Φερνάντες.

Ήταν αυτός που είχε υπογράψει το οικονομικό της πρόγραμμα, αυτός που στήριξε και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος την επιλογή της ίδιας για τη διαδοχή του πρώην προέδρου και συζύγου της Νέστορ Κίρχνερ όταν ακούγονταν φωνές διαμαρτυρίας που μιλούσαν για νεποτισμό και εν τέλει αυτός χάρασσε νομισματική και οικονομική πολιτική.

Το γεγονός ότι ηλικιακά η πρόεδρος και ο τραπεζίτης δεν απέχουν παρά μια δεκαετία, αλλά και η φυσική γοητεία που εκπέμπουν και οι δυό τους βοήθησε στη συνεργασία τους, αφού ιδέες, αντιλήψεις, παραστάσεις και γενικότερα ο τρόπος ζωής τους συνέπιπτε σε πολλά, αν όχι σε όλα. Κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο και από τα μέσα ενημέρωσης της χώρας...

Όλα έβαιναν καλώς και ανέφελα στη σχέση των δύο μέχρις ότου η χρηματοπιστωτική κρίση έσφιξε το βρόχο των εξωτερικών δανείων και χρεών στην κυβέρνηση της κυρίας Φερνάντες. Η οποία «τον παραίτησε». Εκείνος δεν έφυγε αλλά τώρα παραιτείται αλλά εκείνη δεν δέχεται την παραίτηση! Η μόνη κερδισμένη από αυτή την κόντρα είναι η νομισματική κρίση της Αργεντινής, η οποία καλά κρατεί

To who is who του Προέδρου

# Η κυρία Κριστίνα Ελίζαμπετ Φερνάντες ντε Κίρχνερ γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 1953.

# Παντρεμένη με τον πρώην πρόεδρο της Αργεντινής Νέστορ Κίρχνερ βρέθηκε στο ύπατο πολιτικό και πολιτειακό αξίωμα της χώρας της από τα τέλη του 2007, έχοντας προηγουμένως επικρατήσει στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2007 με ποσοστό 45,3% των ψήφων, με διαφορά πάνω από 22 ποσοστιαίες μονάδες από τον δεύτερο συνυποψήφιό της, διαφορά που είναι μακράν η μεγαλύτερη σε προεδρικές εκλογές από το 1983, όταν και αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία στη χώρα.

# Προτού διαβεί την πόρτα του προεδρικού μεγάρου, αρχικά ως η Πρώτη Κυρία της χώρας και κατόπιν ως Πρόεδρος της Αργεντινής, η κυρία Φερνάντες είχε εκλεγεί Γερουσιαστής στην περιφέρεια του Μπουένος Άιρες.

# Θεωρείται εξαιρετικά προικισμένη στις διπλωματικές επαφές. Σε κάθε περίπτωση χαίρει της εκτιμήσεως των ομολόγων της όλης της Λατινικής Αμερικής και όχι μόνο για την πολιτική της ...