Εφιάλτης 51,5 δισ. ευρώ σε Κράτος και τράπεζες

Στην εξοικονόμηση πόρων και κεφαλαίων που ξεπερνούν το 20% του ελληνικού ΑΕΠ θα πρέπει να στραφεί μέχρι τον Ιούνιο το χρηματοοικονομικό σύστημα της χώρας, καθώς πρέπει να καλυφθούν επειγόντως χρέη από παλαιά αλλά και νέα δάνεια.

Από το παρελθόν έρχονται χρέη 22 δισεκατομμυρίων που έρχονται από ομόλογα που είχαν εκδοθεί το 2000 και το 2005 (δεκαετή και πενταετή αντίστοιχα) τα οποία λήγουν φέτος.  

Για το λόγο αυτό θα πρέπει η κυβέρνηση να μπορέσει να αναχρηματοδοτήσει  με νέα δάνεια (προφανώς αφού …«δεν  υπάρχει σάλιο» στα κρατικά ταμεία) περί τα 11 δισεκατομμύρια ευρώ τον ερχόμενο Απρίλιο και άλλα 11 τον Μάιο.  

Επιπλέον τον Απρίλιο  λήγουν και θα πρέπει να αποπληρωθούν και τα τρίμηνα έντοκα γραμμάτια  με τα οποία το δημόσιο δανείστηκε αυτή την εβδομάδα 1,5 δισεκατομμύριο.

Σχεδόν ταυτόχρονα όμως και οι ελληνικές τράπεζες θα αναζητούν τρόπους χρηματοδότησης για να μπορέσουν να επιστρέψουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέχρι και 28 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία είχαν χρησιμοποιήσει ως διευκόλυνση μετά το ξέσπασμα της κρίσης!

Το τρίμηνο Απριλίου – Ιουνίου αναδεικνύεται ίσως στο κρισιμότερο «κρας-τεστ» για την ελληνική Οικονομία καθώς, υπό συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, θα πρέπει να μπορέσει μέσα σε λίγες εβδομάδες να «κινήσει» τεράστια κεφάλαια που προσεγγίζουν και το 22,5% του ΑΕΠ (αν συνυπολογιστούν και άλλα 3-5 δισ. ευρώ που σύμφωνα με το πρόγραμμα δανεισμού του θα αναζητεί το ελληνικό δημόσιο για να καλύπτει τις «τρέχουσες» ανάγκες του).

Αν και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και  η τράπεζα της Ελλάδος καθησυχάζουν ότι λαμβάνουν κάθε μέριμνα για  να μπορέσει η χώρα και οι τράπεζες να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, τίποτα δεν διασφαλίζει την ομαλότητα.  

Με  υψηλά επιτόκια

Ειδικά το δημόσιο, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα δυσκολευτεί ιδιαίτερα να μπορέσει να βρει δανειστές για να μεταθέσει για άλλα 5 ή 10 χρόνια το βάρος των 22 δισ. ευρώ που «πέφτει» στο δίμηνο Απριλίου και Μαϊου. Αν το καλύψει τελικώς με βραχυπρόθεσμο δανεισμό, θα το βρίσκει πλέον διαρκώς «μπροστά του» -αλλά θα συνοδεύεται και με υψηλά επιτόκια.

Υπό συνθήκες κρίσης, με άνοδο της ανεργίας και «λουκέτα»  στις επιχειρήσεις, οι στόχοι είσπραξης  δημοσίων εσόδων από φόρους και εισφορές τίθενται εν κινδύνω, καθώς προκύπτουν και νέες χρηματοδοτικές ανάγκες όπως επιδόματα σε ανέργους και καταπτώσεις κρατικών εγγυήσεων που έχουν δοθεί σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

Ειδικά οι καταπτώσεις  εγγυήσεων που παρείχε για  δεκαετίες το δημόσιο αποτελούν  «βόμβα» στα δημόσια οικονομικά της χώρας, καθώς μπορεί ανά πάσα στιγμή να προστεθούν στο δημόσιο χρέος, ενώ δεν εμφανίζονταν ποτέ ως τότε στο δημόσιο έλλειμμα. Για το λόγο αυτό άλλωστε, η αύξηση στο δημόσιο χρέος της χώρας ήταν σχεδόν πάντα μεγαλύτερη τα τελευταία χρόνια από το έλλειμμα που εμφάνιζε το ελληνικό Κράτος.

Επιπλέον, αν τελικώς  πέσει έξω η κυβέρνηση στην πρόβλεψη που περιέλαβε στο Πρόγραμμα  Σταθερότητας και το κόστος δανεισμού  δεν είναι μία μονάδα υψηλότερη  από την αύξηση του ΑΕΠ αλλά 2 ή 3, τότε το δημόσιο χρέος (και το κόστος εξυπηρέτησής του) διαρκώς θα αυξάνεται αντί να μειώνεται τους επόμενους μήνες και χρόνια.