Νέα σύμβαση εργασίας με λιτότητας ενός χρόνου και …βλέπουμε

Πρωτοτύπησε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών και, ενώ συνήθως είναι τα συνδικάτα που καταγγέλλουν τις συμβάσεις εργασίας, ήταν αυτός που κάλεσε το μεσημέρι της Τετάρτης τους προέδρους των κοινωνικών εταίρων σε διάλογο.

Ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος θεωρεί ότι δεν πρέπει να χαθεί χρόνος σε διαπραγματεύσεις μακράς διαρκείας, ενώ είναι σαφές ότι επιδιώκει την υπογραφή μονοετούς σύμβασης εργασίας «για το εθνικά κρίσιμα 2010», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

Και, προφανώς, τόσο η επιδιωκόμενη διάρκεια όσο και οι διατυπώσεις της πρόσκλησης του τύπου «οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης στην οικονομία αποτελούν πρόκληση ευθύνης για τους κοινωνικούς εταίρους» ή «το 2010 προαλείφεται ακόμη πιο δυσοίωνο για όλους.  Η ύφεση θα συνεχισθεί, το χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα θα παραμείνουν δυσβάσταχτα.  Οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν περαιτέρω μείωση της ζήτησης, σε συνδυασμό με χρηματοδοτική στενότητα και αυξημένο χρηματοοικονομικό κόστος», δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για τις προθέσεις του ΣΕΒ: λιτότητα για έναν χρόνο και βλέπουμε…

Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται κατά λέξη ότι «ρόσκληση σε διάλογο με στόχο την άμεση υπογραφή μίας νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας για το εθνικά κρίσιμο 2010, απέστειλε σήμερα ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος προς τους προέδρους των κοινωνικών εταίρων, επισημαίνοντας ότι οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης στην οικονομία αποτελούν πρόκληση ευθύνης για τους κοινωνικούς εταίρους. Η συνυπογραφή, τώρα, μίας ρεαλιστικής και υπεύθυνης Συλλογικής Σύμβασης θα ισοδυναμεί με ένα πραγματικό κοινωνικό συμβόλαιο με τεράστια οφέλη για την εθνική οικονομία και την κοινωνική συνοχή».

Το πλήρες κείμενο της επιστολής προς ΓΣΕΕ, ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ έχει ως εξής:

«Το 2009 ήταν μία επώδυνη χρονιά για την ελληνική οικονομία και κοινωνία.  Εκατοντάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά, η ιδιωτική οικονομία δέχτηκε και δέχεται σκληρά πλήγματα, η δημόσια έφτασε στα όρια της χρεοκοπίας.

Το 2010 προαλείφεται ακόμη πιο δυσοίωνο για όλους.  Η ύφεση θα συνεχισθεί, το χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα θα παραμείνουν δυσβάσταχτα.  Οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν περαιτέρω μείωση της ζήτησης, σε συνδυασμό με χρηματοδοτική στενότητα και αυξημένο χρηματοοικονομικό κόστος.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, οι δυνάμεις της εργασίας – εργοδότες και εργαζόμενοι – καλούνται αυτονόητα να εισφέρουν στην οικονομική σταθερότητα και στην επάνοδο σε συνθήκες κοινωνικής ασφάλειας και οικονομικής ανάπτυξης.

Το πρώτο και σημαντικό εργαλείο κοινής μας ευθύνης είναι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Σας προσκαλούμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε άμεσα τον διάλογο για μία νέα ΕΓΣΣΕ που θα ισχύσει για το εθνικά κρίσιμο έτος 2010.  Μία ρεαλιστική και υπεύθυνη συμφωνία που θα ανακοινωθεί πριν από τα Χριστούγεννα, συνεπάγεται τεράστια οφέλη για την εθνική οικονομία και την κοινωνική συνοχή:

• Θα επιτρέψει στους κοινωνικούς εταίρους να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση της ανεργίας με κοινές αποφάσεις μέτρων – ανάχωμα στην αύξησή της.

• Θα καταδείξει την ωριμότητα και συνυπευθυνότητα των κοινωνικών εταίρων, αποτυπώνοντας τη βούλησή τους να συμβάλουν καθοριστικά στην προσπάθεια εθνικής ανόρθωσης.
• Θα δώσει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα καλύτερου και ασφαλέστερου οικονομικού σχεδιασμού για το 2010, με ευεργετικές συνέπειες για την απασχόληση.

• Θα ενισχύσει την προσπάθεια της χώρας να αποκαταστήσει την εθνική αξιοπιστία έναντι των Ευρωπαίων εταίρων μας και των διεθνών χρηματαγορών, περιορίζοντας τον κίνδυνο της περαιτέρω υποβάθμισης της πιστοληπτικής μας ικανότητας και της αύξησης του κόστους δανεισμού μας –που είναι ήδη δυσβάστακτο.

Αντίθετα, μία παρατεταμένη – πεντάμηνη όπως συνηθίζεται – διαπραγμάτευση κατά τη διάρκεια του 2010, θα παρατείνει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, με αρνητικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις, τους εργαζόμενους και την οικονομία συνολικά.

Οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος, εναποθέτουν αυξημένες ευθύνες στους κοινωνικούς εταίρους, στις παραγωγικές δυνάμεις. Η συνυπογραφή, τώρα, μίας νέας Συλλογικής Σύμβασης για το 2010, θα ισοδυναμεί με ένα πραγματικό κοινωνικό συμβόλαιο, το οποίο έμπρακτα θα εκφράζει την κοινή μας βούληση να ανταποκριθούμε στην πρόκληση ευθύνης και να εισφέρουμε στην αντιμετώπιση των διαχρονικών παθογενειών που κρατάνε τη χώρα μας πίσω.  Από εμάς, και μόνο από εμάς, εξαρτάται πράγματι να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων.»