Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης ξαναχτυπά!

Πού θα σταματήσει ο κ. Λαυρέντης Λαυρεντιάδης; Χημικά σκευάσματα, φάρμακα, τρόφιμα, μεταφορές, media, ποδόσφαιρο και τώρα, με την εξαγορά της ιστορικής καβαλιώτικης «Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων», λιπάσματα και παραγωγή ηλεκτρισμού!

Προφανώς για τον Αιγαλεώτη επιχειρηματία, ο… ουρανός είναι το όριο! Αλλωστε, ο κ. Λαυρεντιάδης είχε δείξει τη στόφα του εδώ και 20 χρόνια περίπου, τότε που στα 19 του αναγκαζόταν να σηκώσει το βάρος του κενού που άφηνε ο πρόωρος χαμός του πατέρα του Βασίλη, ο οποίος κληροδοτούσε στον γιο του τη «Χημική ΑΒΕΕ», με τζίρο που δεν ξεπερνούσε τότε τα σημερινά 2 εκατ. ευρώ.

Πατώντας πάνω στην καλή σχέση που η «Χημική» είχε δομήσει με την τότε «Esso», τη μετέπειτα ΕΚΟ, ο κ. Λαυρεντιάδης εκμεταλλεύτηκε όλες τις συγκυρίες που του παρουσιάστηκαν στην επιχειρηματική του πορεία, έχοντας πλάι του τη μητέρα του, την αδελφή του αλλά και κάποιους από τους συνεργάτες του πατέρα του. Και, βέβαια, όντας μπολιασμένος με το επιχειρηματικό μικρόβιο το οποίο έφτανε ακόμη πιο πίσω, στον Μικρασιάτη εργολάβο παππού του.

Μία τέτοια ευκαιρία λ.χ. ήταν η αποχώρηση της «Henkel» από την Ελλάδα, στα τέλη της 10ετίας του ’90. Η εταιρεία λέγεται πλέον «Νεοχημική» και ο κ. Λαυρεντιάδης εξαγοράζει το εργοστάσιο της «Hoechst» στην Αυλίδα και εν συνεχεία εκείνο της «Henkel» στην Αταλάντη. Οι εξαγορές αυτές τον φέρνουν σε θέση προμηθευτή όλων των μεγάλων πολυεθνικών, για τις οποίες παρήγαγε φασόν απορρυπαντικά και χημικά.

Χ.Α. και επέκταση

Με την είσοδο της νέας δεκαετίας η «Νεοχημική» διεύρυνε τις δραστηριότητές της στη Βόρεια Ελλάδα προετοιμάζοντας την είσοδό της στις βαλκανικές αγορές. Ιδρύει νέες θυγατρικές, ακόμη και στον τομέα των μεταφορών, ενώ το 2003 εκμεταλλεύεται μία ακόμη ευκαιρία: το τέλος της πτώσης στις χρηματιστηριακές αγορές, καθώς περνά το κατώφλι της τότε Σοφοκλέους τον Μάρτιο, εκείνες τις ημέρες που ο γενικός δείκτης είχε φτάσει στα χαμηλά επίπεδα των 1.400 μονάδων.

Εναν χρόνο μετά, η εταιρεία διαθέτει πια παρουσία σε Σερβία, Κύπρο, Βουλγαρία και Ρουμανία. Γνωστές, δε, ελληνικές εταιρείες, όπως η «Veterin» που δραστηριοποιείται στον κλάδο των κτηνιατρικών φαρμάκων, η φαρμακοβιομηχανία «Γερολυμάτος» και η εταιρεία βιολογικών τροφίμων ΕΒΙΚ προστίθενται στο χαρτοφυλάκιό του.

Ο κ. Λαυρεντιάδης κάνει ιδιαίτερα επιτυχημένες κινήσεις στο Χρηματιστήριο και πέρσι, τέτοια περίπου εποχή, πουλά το ποσοστό που είχε στη «Νεοχημική» στην Carlyle Group, έναντι περίπου 750 εκατ. ευρώ. Εχει πια στήσει τη φαρμακευτική «Alapis», η οποία πλέον έχει φτάσει να αξίζει στο ελληνικό χρηματιστήριο περί τα 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ και της οποίας κατέχει περί το 22%, έχοντας πουλήσει μεγάλα ποσοστά σε ξένους θεσμικούς επενδυτές και μη συμμετέχοντας πλέον στη διοίκησή της.

H τελευταία κίνησή του είναι αυτή της εξαγοράς της ΒΦΛ, μέσω του επενδυτικού fund Lamda Partners, έναντι συνολικά 86 εκατ. ευρώ. Η Lamda αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις και τα δάνεια της εταιρείας προς τις τράπεζες, τη ΔΕΠΑ (προμηθευτής της μονάδας με φυσικό αέριο), τα Ταμεία και τις ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες ίσως ξεπερνούν τα 150 εκατ. ευρώ.

Λιπάσματα και ηλεκτρισμός

Το ενδιαφέρον του επιχειρηματία για τη ΒΦΛ, η οποία είχε ιδρυθεί στα μέσα της δεκαετίας του ’60 από την Εμπορική Τράπεζα, χρονολογείται από τα τέλη της 10ετίας του ’90, όταν η «Νεοχημική» επεδίωκε να διευρύνει τις δραστηριότητές της στην εμπορία λιπασμάτων και των πρώτων υλών για την παραγωγή τους.

Τώρα ο κ. Λαυρεντιάδης παίρνει τη ΒΦΛ από την Εθνική (15,8%), την Εμπορική (33,2%), τη ΔΕΠΑ (33,1%), την Alpha Bank (7,8%) και από άλλους μικρομετόχους με σημαντικά δάνεια και σωρευμένες ζημιές που ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ, αλλά και σε μία συγκυρία που θέλει να υπάρχουν προσδοκίες για ανάκαμψη των τιμών των λιπασμάτων. Οι τελευταίες έχουν μεσούσης της κρίσης υποχωρήσει στα 150 ευρώ τον τόνο και λογικά θα ακολουθήσουν τη διαφαινόμενη ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας με «φόντο» και το ότι είχαν φτάσει τα 500 ευρώ πέρσι.

Στον όμιλο εκτιμούν ότι η μονάδα της Καβάλας μέσα από μία σειρά επενδύσεων μπορεί να καταστεί ανταγωνιστική, λόγω και του κανονισμού REACH που μπλοκάρει την εισαγωγή φθηνών λιπασμάτων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αλλά ο κ. Λαυρεντιάδης έχει ως κίνητρο τόσο τις λιμενικές εγκαταστάσεις της εταιρείας όσο και τη συμμετοχή σε κοινοπραξία - η ΒΦΛ έχει το 15%, το 51% ελέγχεται από την ιταλική «Edison», ενώ συμμετέχει και η HE&D, συμφερόντων κυρίως της «Ελληνικής Τεχνοδομικής», η οποία έχει άδεια παραγωγής ηλεκτρισμού μέσω της κατασκευής μονάδας ισχύος 440 μεγαβάτ και η οποία θα χρησιμοποιεί φυσικό αέριο.

Στις δε εγκαταστάσεις της Καβάλας, η ΔΕΠΑ έχει το δικαίωμα να κατασκευάσει, μέσω του ΔΕΣΦΑ, θυγατρικής της, τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), σε μία εξέλιξη η οποία προφανώς θα αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο και σε γεωστρατηγικό επίπεδο τη σημασία του συγκροτήματος της Νέας Καρβάλης, μια και η χώρα μας έχει συμφωνήσει να τροφοδοτεί με αέριο και χώρες όπως η Βουλγαρία.