Χ.Α.: Όταν οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται τις εταιρείες τους

Σε αχρηστία έχουν περιέλθει η περίφημη άσκηση δικαιωμάτων προαίρεσης αγοράς μετοχών ( stock οptions)  γιατί αφενός, όπως, θα δούμε δεν ενδιαφέρονται οι δικαιούχοι ( εργαζόμενοι ) και αφετέρου συνήθως τα δικαιώματα ασκούνται είτε από τους ιδιοκτήτες, είτε από τα υψηλότερα στελέχη.

Με άλλα λόγια τα stock options έχουν καταστεί stock… Illusions διότι δεν εκπληρώνουν τον βασικό σκοπό για τον οποίο καθιερώθηκαν, δηλαδή την αύξηση των καθαρών κερδών και την ταυτόχρονη ανταμοιβή όλων όσοι εργάστηκαν γι’ αυτό.

Ανασταλτικός παράγοντας για τη μη συμμετοχή είναι και η  τιμή εξάσκησης που αρκετές φορές έχει οριστεί σε υψηλότερα επίπεδα έναντι της  χρηματιστηριακής τιμής.

Το γεγονός, όμως, της αδιαφορίας επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά προχθές όταν σε μια μεγάλη εισηγμένη (Coca- Cola ) μόλις δυο εργαζόμενοι άσκησαν το δικαίωμα τους – σε σύνολο 155 που είχαν την σχετική ευχέρεια - προκειμένου να λάβουν 5751 μετοχές.

Ενδεικτικό της αδιαφορίας είναι επίσης το γεγονός ότι σε ακόμη μια εισηγμένη στην S&Β τα δυο τελευταία χρόνια χορηγήθηκαν 225.000 δικαιώματα και δεν ασκήθηκε ούτε ένα!

Ειδικότερα, το 2009 δόθηκαν 110 χιλ. δικαιώματα και το 2009 115 χιλ. δικαιώματα. Ακόμα, όμως, και τις χρονιές που συμμετείχε το υπόλοιπο προσωπικό, ο αριθμός του προσωπικού είναι δυσανάλογα μικρός σε σύγκριση με τα όσα άσκησαν ο βασικός μέτοχος και ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. Συγκεκριμένα, το 2006 επί συνόλου 72230 δικαιωμάτων, τα 39 χιλ. ασκήθηκαν από τον κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλο ( εκ των βασικών μετόχων ) και τα 4,6 χιλ από τον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Ευθύμιο Βιδάλη. Την επόμενη χρονιά εφαρμόστηκε επίσης κάτι ανάλογο, αφού σε σύνολο 59660 χιλ δικαιωμάτων τα 21,9 ασκήθηκαν από τον βασικό μέτοχο και οι 5,2 χιλ. ασκήθηκαν από τον διευθύνοντα σύμβουλο. Όπως φαίνεται πέραν των ανθρώπων που συμμετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο, τα υπόλοιπα στελέχη δεν συμμετέχουν προφανώς γιατί δεν πιστεύουν πλέον στις προοπτικές.

Διότι ο λόγος καθιέρωσης των Stock options είναι ένας και μοναδικός : Οι εργαζόμενοι αποκτούν ένα κίνητρο για να αυξήσουν τα καθαρά κέρδη ανά μετοχή της εταιρείας, ώστε να επωφεληθούν  και οι ίδιοι καθώς θα αποκτήσουν τίτλους σε χαμηλότερη τιμή.

Αυτά στην θεωρία, διότι πρακτικά οι μόνοι που συνεχίζουν να πιστεύουν είναι μάλλον οι μέτοχοι οι οποίοι συνεχίζουν να αγοράζουν ακριβότερα τις μετοχές από το ταμπλό…