Δώρον άδωρον για τους πολλούς η ρύθμιση για τα δάνεια

Η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την κοινοτική για το «άνοιγμα των συνόρων» για τα τραπεζικά προϊόντα καταναλωτικής πίστης, που ανακοίνωσε ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης (βλ. εδώ http://www.protothema.gr/content.php?id=39382 το ρεπορτάζ που μετέδωσε χτες το protothema.gr)  έρχεται σε μια εποχή που η καταναλωτική πίστη είναι «κλινικά νεκρή» και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις δεν προβλέπεται ταχεία ανάκαμψη.

Η ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας, που θα επιτρέπει τη χορήγηση δανείων και πιστωτικών καρτών σε ιδιώτες στο πλαίσιο της λιανικής τραπεζικής, την εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης της καταναλωτικής πίστης θα μπορούσε να ασκήσει πιέσεις στις ελληνικές τράπεζες, από τον εξωτερικό ανταγωνισμό.

«Σήμερα τα δεδομένα έχουν αλλάξει», εξηγεί στέλεχος μεγάλης τράπεζας με σημαντική παρουσία στην καταναλωτική πίστη. Τα δάνεια που θα μπορούν να χορηγούνται προς ιδιώτες απευθείας από τράπεζες εγκατεστημένες στο εξωτερικό, είναι τα πολύ μικρά προσωπικά ή καταναλωτικά δάνεια ή καταναλωτικά δάνεια με παραστατικά και πιστωτικές κάρτες.

Η αγορά αυτή, από την κρίση και μετά έχει επιβραδυνθεί σημαντικά για δύο λόγους.

Αφενός, οι ίδιοι οι καταναλωτές έχουν αυτοπεριοριστεί σε μεγάλο βαθμό και αποφεύγουν την περαιτέρω έκθεσή τους σε δανεισμό ειδικά αυτής της κατηγορίας και, αφετέρου οι τράπεζες αποφεύγουν την πιστωτική επέκταση στη λιανική λόγω του υψηλού βαθμού επικινδυνότητας των δανείων αυτών, με εξαίρεση τα πιο «ασφαλή» στεγαστικά δάνεια λόγω των εμπράγματων εξασφαλίσεων από τα ίδια τα ακίνητα.

Στελέχη της τραπεζικής αγοράς εξηγούν ότι ακόμη και τη χρυσή εποχή της τραπεζικής ανάπτυξης την «τα καλά χρόνια της κραιπάλης» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, η συγκεκριμένη απελευθέρωση ελάχιστα προνόμια και δυνατότητες θα παρείχε στην πραγματικότητα για τον Ελληνα καταναλωτή.

Συγκεκριμένα, επισημαίνουν οτι το μείζον πρόβλημα σήμερα αλλά και παλαιότερα, στις χορηγήσεις δανείων είναι η αξιόπιστη και αντικειμενική αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του πελάτη. Η απόσταση από την έδρα του πελάτη δυσχεραίνει την αξιολόγησή του. «Εδώ, οι ξένες τράπεζες, όπως και οι ελληνικές άλλωστε, δεν δίνουν δάνεια στις χώρες τους, θα αρχίσουν να χορηγούν δάνεια και κάρτες στην Ελλάδα;» επισημαίνει στέλεχος πολύ μεγάλης τράπεζας, εξηγώντας οτι στην παρούσα φάση οι τράπεζες έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στον περιορισμό των κινδύνων που αναλαμβάνουν.

«Θεωρητικά σωστό, πρακτικά χωρίς αντίκρυσμα» αναφέρει εκπρόπωπος καταναλωτικής οργάνωσης συμφωνώντας επί της ουσίας με τις παρατηρήσεις των τραπεζιτών.

Ακριβότερες οι κάρτες στο εξωτερικό

Παράλληλα, υπογραμμίζουν από τις τράπεζες, δεν υφίσταται πλεονέκτημα ευνοϊκότερης τιμολόγησης, παράγοντας που θα μπορούσε συνητικά να προσελκύσει τους έλληνες καταναλωτές. Τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών τραπεζών είναι ακριβότερα ή αντίστοιχα με τα ελληνικά.

Η όποια διαφορά ενδεχομένως παρατηρηθεί στην τιμολόγηση δανείων θα εξανεμισθεί, εκτιμούν, από την αντικειμενική δυσκολία αξιολόγησης του πελάτη εξ αποστάσεως, συμπληρώνουν τονίζοντας με έμφαση πως καμμία τράπεζα πουθενά στον κόσμο δεν δίνει σήμερα δάνειο της τάξεως των 40, 50 ή 70.000 ευρώ χωρίς ελέγχους και εξασφαλίσεις, θυμίζοντας πώς ανάλογες υποχρεώσεις απέναντι στις εγχώριες εποπτικές αρχές έχουν όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες, που σημαίνει πως κι εκείνες περνούν από ακτινογραφία τους πελάτες τους.

Θυμίζουν επίσης, οτι τα προηγούμενα τρίμηνα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες παρουσίαζαν αρνητικούς ρυθμούς χορηγήσεων, εν αντιθέσει με τις ελληνικές οι οποίες παρά την επιβράδυνση εξακολουθούσαν να χορηγούν πιστώσεις ακόμη και στην καρδιά της κρίσης.

Σε αντίθεση με την καταναλωτική πίστη, οι επιχειρήσεις διαθέτουν μεγαλύτερη ευχέρεια δανεισμού από το εξωτερικό ή τουλάχισοτν διέθεταν πριν την κρίση και μάλιστα με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους.

Αυτό πράγματι είχε δημιουργήσει πίεση στην ελληνική αγορά επιχειρηματικών χρηματοδοτήσεων, γεγονός που οδήγησε σε δραστικές μειώσεις των επιτοκίων  με αποτέλεσμα οι μεγάλες επιχειρήσεις πριν από 2-3 χρόνια να δανείζονται με spread μισής μονάδας ή το ανώτερο μέχρι 0,80 κατάσταση όμως την οποία η κρίση ανέτρεψε πλήρως και μέχρι σήμερα η ροή χρηματοδότησης από ξένες τράπεζες δεν έχει ομαλοποιηθεί.