Μιλούν πλέον για άνοδο των επιτοκίων!

Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν στο ότι η διαδικασία ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας, έστω κι αν αργήσει, πάντως θα ξεκινήσει στους προσεχείς μήνες.

Αρκετοί είναι αισιόδοξοι, αναμεσά τους και μεγαλοσχήμονες παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ και ο ίδιος ο πρόεδρος της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας Μπεν Μπερνάνκε, τόσο αισιόδοξοι ώστε να περιγράφουν τον ... Σεπτέμβριο περίπου ως την απαρχή ανοδικής τροχιάς για την παγκόσμια οικονομική σκηνή.

Οι υπόλοιποι θεωρούν πως μέχρι τα μέσα του 2010 η παρούσα κρίση θα μοιάζει ξεπερασμένη. Τότε όμως θα είναι ίσως πολύ αργά για να μετρηθούν οι ... παράπλευρες απώλειες.

Απώλειες που αρκετοί ήδη έχουν καταδείξει. Κατηγορώντας τις εκάστοτε νομισματικές αρχές – τις κεντρικές τράπεζες δηλαδή – πως στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν άμεσα την κρίση τροφοδοτούν την ... επόμενη. Και την τροφοδοτούν με φτηνό χρήμα, με χρήμα χωρίς αντίκρυσμα σε θεμελιώδη μεγέθη της αγοράς, άρα με «καύσιμο» για ένα νέο και ίσως πιο καταστροφικό ντόμινο.

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σενάρια. Με πολλούς να ποντάρουν ήδη στην διαγραφόμενη ως βεβαία αύξηση των επιτοκίων από τις τράπεζες Ευρώπης και Αμερικής. Αρχής γενομένης από αυτόν που έχει και τα περισσότερα περιθώρια να «σφίξει» και πάλι τα λουριά χωρίς να διακινδυνεύσει μιαν ανάσχεση της προσπάθειας σταθεροποίησης των αγορών και της οικονομίας.

Ο λόγος για τον επικεφαλής της Μπεν Μπερνάνκε ο οποίος όσο εύκολα (;) και τολμηρά κατέβασε το κόστος χρήματος στο ιστορικό επίπεδο του 0,25%, άλλο τόσο τολμηρός δείχνει να ξεκινήσει πρώτος το χορό της ανόδου, όταν φυσικά κρίνει πως οι συνθήκες το επιτρέπουν. Και πότε είναι αυτό; Μα λίγο πριν αρχίσει να καταγράφεται και επισήμως (στατιστικά δηλαδή) η έστω δειλή και αχνή ανάκαμψη. Αλλά μην ξεχνάτε πως είπαμε ότι ο μίστερ Μπεν είναι αισιόδοξος και την ανάκαμψη ήδη τη βλέπει να κοντοζυγώνει ...

Από την άλλη πλευρά ο επικεφαλής της ΕΚΤ μόλις την περασμένη Πέμπτη δήλωνε σιβυλλικά πως τα επιτόκια «ίσως να μην είναι στο χαμηλότερο επίπεδό τους». Ποιος όμως θα στοιχημάτιζε πως η άκρως συντηρητική στην προσέγγιση των όποιων κρίσεων ΕΚΤ θα τολμούσε να συνεχίσει την πολιτική του «φτηνού» χρήματος;

Μάλλον ουδείς. Και εάν τελικώς οι αισιόδοξοι αποδειχθούν σωστοί και η ανάκαμψη είναι προ των πυλών..;