ΔΝΤ για Ιταλία: Ενδεχόμενη οικονομική κρίση στη χώρα θα προκαλούσε παγκόσμιο σοκ

Η εκδήλωση οικονομικής κρίσης στην Ιταλία θα αποτελούσε άσχημη εξέλιξη και για την παγκόσμια οικονομία, προειδοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην τακτική αξιολόγηση της ιταλικής οικονομίας.

Η κυβέρνηση συνεργασίας στη Ρώμη κλυδωνίζεται εν μέσω των απειλών των υποστηρικτών του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι να παραιτηθούν μαζικά από τις έδρες τους στο κοινοβούλιο, εάν ο ηγέτης της ιταλικής δεξιάς αποπεμφθεί από την γερουσία, μετά την αμετάκλητη καταδίκη του από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της Ιταλίας για φορολογική απάτη.

«Οι εντάσεις ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους είναι εμφανείς και αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την οικονομική προοπτική», επισημαίνει το ΔΝΤ.

Οι συνέπειες μιας κυβερνητικής κρίσης θα μπορούσαν να είναι σοβαρές ακυρώνοντας την προώθηση απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, μειώνοντας την εμπιστοσύνη των αγορών και ωθώντας την Ιταλία σε μια αυτοτροφοδοτούμενη ανισορροπία και μια παρατεταμένη στασιμότητα όσον αφορά την οικονομική της ανάπτυξη, ανέφερε το Ταμείο.

«Μια μεγάλη αναταραχή στην Ιταλία θα προκαλούσε ένα σημαντικό περιφερειακό ή παγκόσμιο σοκ», τονίζει.

Το ΔΝΤ εξήρε την ιταλική κυβέρνηση για τις προσπάθειές της να ανατάξει τα δημοσιονομικά της ωστόσο προέβλεψε ότι το έλλειμμα της χώρας θα αυξηθεί στο 3,2% του ΑΕΠ της, ξεπερνώντας το όριο του 3% που έχει θεσπίσει η ΕΕ, εκτός εάν επιβληθούν νέες περικοπές δαπανών ή αυξήσεις φόρων.

Στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέκλεισε την πιθανότητα να δώσει στην Ιταλία περισσότερο χρόνο για την επίτευξη των δημοσιονομικών της στόχων, όπως έπραξε στην περίπτωση της Γαλλίας και της Ισπανίας, λόγω του υψηλού δημοσίου χρέους της Ιταλίας, το οποίο υπερβαίνει το 130% του ΑΕΠ της.

Πάντως σύμφωνα με το Ταμείο αναμένει ότι η οικονομία της Ιταλίας θα συρρικνωθεί κατά 1,8% φέτος και θα αναπτυχθεί κατά 0,7% το 2014, ενώ θα παραμείνει σε βραδύ ρυθμό ανάπτυξης έως το 2018 εάν δεν προωθηθούν «ισχυρές μεταρρυθμίσεις».

Το ΔΝΤ προτείνει, μεταξύ άλλων, την μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, την περαιτέρω περιστολή των δημοσίων δαπανών, την αύξηση των φόρων για τους πλουσιότερους και την μείωση του φόρου μισθωτών υπηρεσιών και της φορολογίας επί των κεφαλαίων ώστε να ενθαρρυνθεί η επιχειρηματικότητα, καθώς και να διευκολυνθούν οι τράπεζες να απαλλαγούν από τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους ώστε να δώσουν περισσότερες πιστώσεις στις επιχειρήσεις.