Δώστε μας πετρέλαιο, πάρτε αυτοκίνητα!

Το παν στην ζωή είναι να θέτει κανείς στόχους. Κατά προτίμηση εφικτούς! Όπερ σημαίνει πως για τον Αμερικανό πρόεδρο το να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους ομολόγους του της Βενεζουέλας ή της Κούβας είναι προφανώς ένας στόχος εκτός πάσης λογικής και πραγματικότητας.

Εκτός κι αν αυτός ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ο Μπάρακ Ομπάμα, ο άνθρωπος που κατάφερε να κάνει εφικτό αυτό που μόλις πριν από μια δεκαετία θα φάνταζε απίθανο: να γίνει ο πρώτος Αφροαμερικανός ένοικος του Λευκού Οίκου.

Την μεθεπόμενη Τρίτη ο Μπάρακ Ομπάμα θα ορκισθεί 44^ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Θα διαδεχθεί τον Τζορτζ Μπους στο τιμόνι της χώρας που ορισμένοι πολιτικοί ηγέτες, μεταξύ αυτών ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβεζ, θεωρούν ως τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό τους.

Και μοιάζει να έχει ένα σχέδιο στο μυαλό του, ένα σχέδιο που περιλαμβάνει δραματικές αλλαγές στον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων της και εν τέλει στην … «κατηγοριοποίηση» εχθρών και φίλων. Με τον Ούγκο Τσάβεζ και την Βενεζουέλα να ΜΗΝ περιλαμβάνονται εφεξής στα «μαύρα κατάστιχα» των ΗΠΑ ..!

Η είδηση μπορεί να προκαλεί έκπληξη όμως είναι πέρα για πέρα αληθινή. Στελέχη της νέας κυβέρνησης Μπάρακ Ομπάμα φέρονται να έχουν ήδη επικοινωνήσει με υψηλόβαθμους αξιωματούχους της κυβέρνησης Τσάβεζ με στόχο την εξεύρεση μιας ημερομηνίας κατά την οποία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν επαφές μεταξύ αντιπροσωπειών των δύο χωρών αρχικά και σε δεύτερη φάση να προγραμματισθεί ακόμα και μια κατ΄ιδίαν συνάντηση των δύο προέδρων!

Κάτι που εφόσον τελικώς συμβεί αφενός μεν δεν θα έχει προηγούμενο, αφετέρου δε θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στις σχέσεις των ΗΠΑ με χώρες της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής με τις οποίες τα τελευταία χρόνια η Ουάσινγκτον έχει πρακτικά διακόψει κάθε δίαυλο επικοινωνίας εκτός από τις τυπικές εμπορικές σχέσεις.

Εκεί δηλαδή που το δούναι και λαβείν είναι αναγκαίο, τόσο για τις ΗΠΑ που εισάγουν πετρέλαιο, ενεργειακά προϊόντα και δευτερευόντως αγροτικά προϊόντα, όσο και για τη Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία, τη Νικαράγουα, ακόμα και την Κούβα, οι οποίες εισάγουν από τις ΗΠΑ μια σειρά βασικών βιομηχανικών προϊόντων.

Κι εδώ ο Ομπάμα πιστεύει πως έχει βρει πεδίον δόξης!

Η προσέγγισή του στηρίζεται στην αρχή του αμοιβαίου συμφέροντος! Οι ΗΠΑ είναι ο βασικός καταναλωτής του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Βενεζουέλας, με πάνω από ένα εκατομμύριο βαρέλια εισαγωγές ημερησίως. Αντιστρόφως η Βενεζουέλα εισάγει από τις ΗΠΑ ρούχα, βιομηχανικά προϊόντα και αυτοκίνητα. Πως είπατε; Ναι, αυτοκίνητα.

Ο Ομπάμα λοιπόν χρειάζεται να διασφαλίσει την απρόσκοπτη τροφοδοσία της χώρας του με φτηνό πετρέλαιο. Ο Τσάβεζ χρειάζεται οχήματα και προϊόντα βαριάς βιομηχανίας. Ο νεοεκλεγμένος Αμερικανός πρόεδρος λοιπόν σκέφτεται σοβαρά να προτείνει στον ομόλογό του της Βενεζουέλας μια πρακτική και συμφέρουσα ανταλλαγή!

Έτσι όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Μα πιο πολύ ο ίδιος ο Ομπάμα ο οποίος με μια κίνηση θα εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια, θα ανοίξει μια νέα αγορά για τις ταλανιζόμενες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες (καλύτερα να πουλάνε αμάξια στη Λατινική Αμερική, έστω σχεδόν σε τιμές κόστους, παρά να κλείσουν!) και το κυριότερο θα επιχειρήσει μέσω της προσέγγισης του πλέον ένθερμου πολέμιου των ΗΠΑ να χτίσει γέφυρες με τους υπόλοιπους λατινοαμερικανούς «αριστερούς» ηγέτες.

Μπορεί άραγε να το επιτύχει; Εάν πιστέψει κανείς τα όσα έλεγε προ της εκλογής Ομπάμα ο Ούγκο Τσάβεζ, οι δύο άνδρες δεν αποκλείεται τελικώς να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι. Από’ κει και μετά όλα είναι πιθανά…