Ζητούνται πολιτικοί για άμεση πρόσληψη!

Τι γίνονται οι πολιτικοί όταν... αποστρατεύονται; Προσλαμβάνονται από τον ιδιωτικό τομέα, με παχυλούς μισθούς, προφανώς ευθέως ανάλογους της επιρροής καθενός στη διεθνή πολιτική και επιχειρηματική σκηνή!

Η είδηση της συμφωνίας του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνι Μπλερ με τη μεγάλη αμερικανική επενδυτική τράπεζα JP Morgan παλαιότερα ίσως να ξάφνιαζε πολλούς, κάτι που δεν συμβαίνει τώρα πια, ενδεχομένως επειδή συνηθίσαμε στην ιδέα της επαγγελματικής εμπλοκής των πολιτικών με ιδιωτικές επιχειρήσεις, πολλώ γε μάλλον όταν αυτοί δεν ασχολούνται πλέον ενεργά με την πολιτική. Ή τουλάχιστον ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ να ασχολούνται...

Ο πλέον χαρισματικός Βρετανός πρωθυπουργός των τελευταίων ετών θα αναλάβει ρόλο ανώτερου συμβούλου στην JP Morgan, με ετήσια αμοιβή ένα (1) εκατομμύριο δολάρια. Ψιχία ίσως, αν αναλογιστεί κανείς πως αρκετοί ομόλογοί του, μεταξύ των οποίων κι ένας προκάτοχός του στην Ντάουνινγκ Στριτ, ο συντηρητικός Τζον Μέιτζορ, έχουν προβεί σε παρόμοιες συμφωνίες συνεργασίας με μεγάλες εταιρείες και για πολύ περισσότερα χρήματα! Ο ίδιος ο κύριος Μέιτζορ έχει αναλάβει σύμβουλος στον αμερικανικό χρηματοοικονομικό οργανισμό Carlyle Group από το 1998!

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τα παραδείγματα πολιτικών που μεταπήδησαν με επιτυχία στο «μάνατζμεντ» επιχειρήσεων είναι πολλά. Στις συγκεκριμένες συμφωνίες ισχύει μάλιστα ένας κανόνας απαράβατος: όσο πιο μεγάλη θέση κατείχε ο πρώην πολιτικός, όσο πιο μεγάλη συνεπώς είναι η επιρροή που μπορεί να ασκήσει στα διεθνή φόρα, τόσο μεγαλύτερη και η αποζημίωσή του. Οπότε, άλλο... τιμολόγιο έχουν οι πρώην πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών και άλλο οι «απλοί» υπουργοί!

Η λίστα εντυπωσιάζει: στην κορυφή της ο ένας και μοναδικός Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ο πρώην Γερμανός καγκελάριος τελικά ήταν γεννημένος για μάνατζερ! Πέραν του γεγονότος πως προτού καν ανελιχθεί στην πολιτική σκηνή της χώρας του (συγκεκριμένα προτού εκλεγεί πρωθυπουργός στο κρατίδιο της Κάτω Σαξωνίας) ο κύριος Σρέντερ υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της «Volskwagen», μετά την αποχώρησή του από το τιμόνι του γερμανικού κράτους φρόντισε να αναλάβει (μόλις πέντε εβδομάδες μετά) το τιμόνι της κοινοπραξίας που εκμεταλλεύεται τον λεγόμενο βορειοευρωπαϊκό αγωγό πετρελαίου και φυσικού αερίου. Προσοχή εδώ: 25 ημέρες προτού παραιτηθεί από την Καγκελαρία και συγκεκριμένα στις 24 Φεβρουαρίου 2005, η γερμανική κυβέρνηση ενέκρινε τη χρηματοδότηση ύψους 1 δισ. ευρώ, των εργασιών κατασκευής του Nord Stream project, του αγωγού δηλαδή που θα φέρει ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη Βαλτική Θάλασσα. Πρώτα εκταμίευσε τα λεφτά ο σύντροφος Γκέρχαρντ και κατόπιν ανέλαβε -με κάθε επισημότητα- τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας που διαχειρίζεται το project, της «Nord Stream AG», θυγατρικής της ρωσικής «Gazprom». Τη θέση αυτή μάλιστα την κατέχει μέχρι σήμερα!

Στα χνάρια του κι ένας υπουργός του, συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ο αξιότιμος κύριος Γιόσκα Φίσερ ο οποίος μπορεί μεν να αποχώρησε εδώ και τρία χρόνια από την ενεργό πολιτική, αλλά εξακολουθεί να εργάζεται ως σύμβουλος στον ασφαλιστικό κολοσσό «Allianz».

Το έτερο μεγάλο deal το έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Μαρία Αθνάρ, ο οποίος αρχικά εργάστηκε ως σύμβουλος στο επενδυτικό fund Centaurus Capital, αργότερα έγινε μέλος της διοικούσας επιτροπής των European Business Awards και εσχάτως έγινε εξέχον μέλος του διοικητικού συμβουλίου της αυτοκρατορίας του άρχοντα των ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοκ. Ο κύριος Αθνάρ είναι πλέον μέλος του Δ.Σ. της «News Corporation».

Και αν νομίζετε πως οι Ευρωπαίοι είναι αυτοί που σκέφτηκαν και υλοποίησαν αυτή τη συνεργασία πολιτικής, πολιτικών και επιχειρήσεων, κάνετε λάθος! Οι Αμερικανοί το κατέχουν το άθλημα εδώ και δεκαετίες.

Πρώτος φέρεται να μεταπήδησε από την πολιτική στις business ο Τζίμι Κάρτερ, ο οποίος ίδρυσε έναν φιλανθρωπικό οργανισμό και περιδιάβαινε τον πλανήτη μιλώντας όπου τον καλούσαν αντί αδρής αμοιβής.

Τον δρόμο αυτό διάλεξε και ο Μπιλ Κλίντον ο οποίος -πέραν της φιλανθρωπικής και οικολογικής του δράσης- ηγείται του Clinton Foundation, επομένως διαχειρίζεται δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Μπορεί επίσης να τιμήσει με την παρουσία του κι έναν σύντομο χαιρετισμό σε κάθε είδους εκδήλωση, αρκεί να του προπληρώσετε 11.000 δολάρια! Για να μην μιλήσουμε για τον κύριο Αλ Γκορ.

Παλαιότεροι υποψήφιοι ένοικοι του Λευκού Οίκου τα καταφέρνουν ακόμη μια χαρά: ο Τζον Κέρι, για παράδειγμα, έχει πάμπολλες συνεργασίες με ιδιωτικές εταιρείες. Και μπορεί να μην ξέρουμε επισήμως με ποιες, αλλά γνωρίζουμε το τιμολόγιό του. Ο κύριος Κέρι δήλωσε πέρσι αμοιβές ύψους 6,75 εκατ. δολαρίων από συνεργασίες με χρηματοπιστωτικές και επενδυτικές εταιρείες, 1,3 εκατ. δολαρίων από φαρμακευτικές εταιρείες και 1,6 εκατ. δολαρίων από εταιρείες του αμυντικού τομέα!

Ο Τζον Εντουαρντς ακόμη και σήμερα διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών. Σε περίπτωση αποτυχίας του όμως δεν θα πεινάσει! Σε αμιγώς επαγγελματικό επίπεδο ο μίστερ Εντουαρντς πληρώνεται αδρά για να προσφέρει τις επενδυτικές του συμβουλές στους πελάτες της «Fortress Investment Group LLC». Και στον... ελεύθερο χρόνο του διατηρεί και μια εταιρεία hedge-fund consulting, η οποία μάλιστα απασχολεί περισσότερους από 12 διαχειριστές και αναλυτές!

Κάπως έτσι γεννήθηκε και η «Giuliani Capital Advisors LLC». Η εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων του δαιμόνιου Ρούντι Τζουλιάνι, μια εταιρεία που στην ουσία λειτούργησε ως εταιρεία συμμετοχών κάτω από την ομπρέλα της οποίας «στεγάστηκαν» οι υπόλοιπες οικονομικές και επιχειρηματικές ανησυχίες του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης και νυν υποψηφίου για την προεδρία των ΗΠΑ: η εταιρεία «Giuliani Partners LLP», η οποία ιδρύθηκε το 2001 και είχε ως αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, διάσωσης και άμεσης επέμβασης σε περιστατικά κρίσεων (ενσωματώνοντας όλη την πείρα του κυρίου Τζουλιάνι από τη διαχείριση της κρίσης της 11ης Σεπτεμβρίου)۬ ομοίως και η εταιρεία «Bracewell & Giuliani», μια μεγάλη νομική φίρμα με πελάτες μεγάλους ενεργειακούς (πετρελαϊκούς) ομίλους! Και τέλος η θυγατρική -επενδυτική και χρηματιστηριακή- της μεγάλης αναλογιστικής εταιρείας «Ernst & Young LLP», την οποία ο κύριος Τζουλιάνι εξαγόρασε στις αρχές του 2004.