Βοήθεια στα φτωχά νοικοκυριά!

«Απαραίτητο σε πρώτη φάση είναι να ανακουφιστούν από τις επιπτώσεις της πετρελαϊκής κρίσης τα πιο ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας. Προτεραιότητα έχει η στοχευμένη ανακούφιση των οικονομικά ασθενέστερων. Στην Ελλάδα, αυτό πρέπει και μπορεί να γίνει με στοχευμένες παρεμβάσεις και με τρόπους που δεν θα θέσουν εκτός τροχιάς τις δημοσιονομικές προοπτικές. Και θα χρειαστεί γενναία προσπάθεια από όλους, επιχειρήσεις και νοικοκυριά, για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε οδυνηρά σφάλματα του παρελθόντος»...

Οι φράσεις αυτές ανήκουν στο νέο Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γιώργο Προβόπουλο και διατυπώθηκαν με σαφώς δραματικό αλλά και ρεαλιστικό τόνο στην διάρκεια της συνεδρίασης του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ, στην συνεδρίαση του οποίου ήταν καλεσμένος την Δευτέρα το απόγευμα ο Διοικητής.

Δραματικός ο τόνος, αφού ο κ. Προβόπουλος έφτασε να μνημονεύσει ακόμη και τον πληθωρισμό του 33% που είχε η χώρα μας το 1974, αμέσως μετά την διεθνή πετρελαϊκή κρίση. Μια κρίση που οι οικονομίες χειρίστηκαν με λάθος τρόπο με αποτέλεσμα τα παρεπόμενά της να φτάνουν μέχρι την δεκαετία του ΄90.

Αλλά και ρεαλιστικό γιατί, κοντά στην αναγνώριση ότι θα πρέπει να ενισχυθούν οι οικονομικά ασθενέστεροι υπάρχουν οι παραδοχές ότι αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς να ανατραπούν οι λεπτές ισορροπίες στην οικονομία μας αλλά και ότι ούτε τα νοικοκυριά ούτε οι επιχειρήσεις μπορούν τελικά να ανακτήσουν το χαμένο εισόδημα.

Τα λάθη που κόστισαν

«Τα σφάλματα που διαπράχθηκαν την εποχή που βρισκόμασταν αντιμέτωποι με τα περιστατικά των δύο πρώτων πετρελαϊκών κρίσεων (δηλαδή η χαλάρωση, στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, της δημοσιονομικής, της νομισματικής και της εισοδηματικής πολιτικής), δεν πρέπει να επαναληφθούν. Να υπενθυμίσω, για όσους δεν τα έζησαν ή τα ξεχνούν, ότι ο πληθωρισμός είχε ξεπεράσει το 33% στις αρχές του 1974 και παρέμεινε διψήφιος στα είκοσι χρόνια που ακολούθησαν (έως το 1994). Και, στην περίοδο εκείνη, το δημοσιονομικό έλλειμμα έφθασε και αυτό σε διψήφιο ποσοστό του ΑΕΠ. Και τα χρέη, που συνέχισαν έκτοτε να σωρεύονται, θα χρειαστεί ακόμη πολύς καιρός για να εξοφληθούν. Και τα επιτόκια των χορηγήσεων, που στην εποχή της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης ήταν διοικητικώς καθοριζόμενα, εκτοξεύθηκαν στην περίοδο της σταδιακής απελευθέρωσής τους (1984-1993) και άγγιξαν το 30% (συγκεκριμένα, τα επιτόκια των βραχυπρόθεσμων χορηγήσεων προς τις επιχειρήσεις κυμάνθηκαν μεταξύ 27,5% και 29,5% στο διάστημα 1990-1994). Αυτά ας μην τα λησμονούμε, όταν αποφασίζουμε πώς πρέπει να δράσουμε και να αντιδράσουμε σήμερα», τόνισε χαρακτηριστικά ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος

Όπερ έστι μεθερμηνευόμενον, τα νοικοκυριά θα πρέπει να συνηθίσουν σε μία μακρά περίοδο λιτότητας. Κατά τον κ. Προβόπουλο «, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι μη ανακτήσιμες απώλειες αγοραστικής δύναμης, τις οποίες συνεπάγεται η άνοδος των διεθνών τιμών του πετρελαίου και των άλλων βασικών εμπορευμάτων, μπορούν – σε βάθος χρόνου – να αναπληρωθούν πραγματικά μόνο με παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες, κυρίως  των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων, οι οποίες θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα και τις δυνάμεις του ανταγωνισμού σε όλες τις αγορές».

Πάντως, η έκκληση για λιτότητα συνοδεύεται και από ενθαρρυντικά στοιχεία… Τις πρώτες μέρες μετά την πρόσφατη αύξηση επιτοκίων της ΕΚΤ, οι ενδείξεις από τις πιστωτικές αγορές ήταν ότι η ανοδική τάση των πληθωριστικών προσδοκιών ανακόπηκε. Και οι ενδείξεις της περασμένης εβδομάδας ήταν ότι έχουν αρχίσει να υποχωρούν. Αυτά είναι ενθαρρυντικά σημάδια, που ωστόσο δεν πρέπει να οδηγήσουν σε εφησυχασμό.

Επιπλέον, οι ρυθμοί ανάπτυξης, που δεν αποκλείεται να αναθεωρηθούν προς τα κάτω, θα παραμείνουν σίγουρα θετικοί το 2008 και θα είναι της τάξεως του 1,7-1,8% στη ζώνη του ευρώ και του 3,4-3,5% στην Ελλάδα.

Τα θεμελιώδη των οικονομιών παραμένουν θετικά, μας λέει ο κ. Προβόπουλος. Χρειάζεται ψυχραιμία … στο σφίξιμο του ζωναριού και υπομονή!