Ο Ντόνεφ δουλεύει πολύ με χαρτί και μελάνι, χρησιμοποιώντας χαρτιά απο παλιές εφημερίδες, βιβλία, εγκυκλοπαίδιες και περιοδικά, πάνω στα οποία ζωγραφιζει με μελάνι και μαρκαδοράκι πολύπλοκους μικρόκοσμους.
Είχαμε πρωτοδεί τη δουλειά του Ντόνεφ το 2009 στην διοργάνωση Remap2 και από τότε είχαμε παρατηρήσει την ιδιαιτερότητα των έργων του.
Ο Ντόνεφ μετατρέπεται σε συλλέκτη, ψάχνοντας σε βιβλιοπωλεία, παλαιοπωλεία και παζάρια σπάνια συγγράμματα. Εγκυκλοπαίδιες, αλμανάκ, εικονογραφημένες εκδόσεις, ό,τι βρεθεί στα χέρια του και του κεντρίσει το ενδιαφέρον, πρόκειται να γίνει η πλατφόρμα πάνω στην οποία θα στηθεί το έργο του.
Ύστερα από μια προσεκτική διαλογή του υλικού του, ο Ντόνεφ αποσπά ολόκληρες σελίδες από τα βιβλία, τις αναπροσαρμόζει και τις κολλάει επάνω στον καμβά. Οι σελίδες παύουν να εξυπηρετούν τις ανάγκες της αλληλουχίας του βιβλίου και δημιουργούν την βάση για το έργο του καλλιτέχνη.
Στη συνέχεια ο Ντόνεφ χρησιμοποιώντας σινική μελάνη και πένα, ξεκινά να σχεδιάζει εμπλουτίζοντας τις εικόνες και τα περιθώρια στις σελίδες, εξελίσσοντάς τες σε πιο σύνθετες αναπαραστάσεις. Συχνά εμπνέεται από μία λεπτομέρεια που υπάρχει ήδη στην εικονογράφηση και από αυτήν ξεκινά ένα πολύπλοκο σχέδιο σε μία πορεία που θυμίζει αυτόματη γραφή.
Η επιλογή της σινικής μελάνης δεν είναι τυχαία καθώς στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν για το τύπωμα των βιβλίων. Ο Ντόνεφ χρησιμοποιεί το έντυπο μέσο σα βάση για την προσωπική του αφήγηση, η οποία είτε συνεχίζει είτε εντείνει ή αλλάζει τις ήδη υπάρχουσες φόρμες. Με το να καθιστά μη αναγνώσιμο το περιεχόμενο της σελίδας, αφαιρεί την κύρια ιδιότητα του βιβλίου και εξυψώνει το περιεχόμενο του μεταλάσσοντάς το σε τέχνη.
