Με αφορμή τα 20 χρόνια λειτουργείας του Ξενώνα Προσωρινής Διαμονής, η Εταιρία Προστασίας Σπαστικών/ Πόρτα Ανοιχτή βράβευσε την bwin για την πολύπλευρη στήριξη της.
Ο Χρήστος Μποκόρος ζωγραφίζει με τα χρώματα της Ελληνικής Επανάστασης στο Μουσείο Μπενάκη
Ο Χρήστος Μποκόρος ζωγραφίζει με τα χρώματα της Ελληνικής Επανάστασης στο Μουσείο Μπενάκη
Εγκαινιάζεται σήμερα η έκθεσή «1821, η γιορτή» με έργα του που παρουσιάζονται για πρώτη φορά
Το πρωτότυπο αρθρωτό έργο του Χρήστου Μποκόρου με τον τίτλο «1821, η γιορτή» παρουσιάζουν, από την Τετάρτη 19 Μαΐου, το Μουσείο Μπενάκη και η Εταιρία Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού (ΕΚΕΠ). Η έκθεση, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας 1821-2021, αποτέλεσμα της συνεργασίας 15 Ιδρυμάτων και της Εθνικής Τράπεζας για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, φιλοξενείται στο στον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν οι Κωνσταντίνος Παπαχρίστου και Μάνος Δημητρακόπουλος.
«Όταν πρωτάρχισα να δουλεύω γι’ αυτήν την έκθεση είχε κατασταλάξει στον νου μου η ιδέα καθαρή και ολοκληρωμένη –έτσι νόμιζα– αλλά το έργο ούτε αρχή ούτε τέλος έχει, ακόμα γίνεται, κουβάρι μπερδεμένο που όλο λύνεται, άλλη κλωστή τραβάω κι άλλη βγαίνει και όλο κόμπους συναντώ, να πλέκω κομποσκοίνι, ν’ αναμετρώ το έχειν μου με την κοινή μας μοίρα, μα ούτε λογαριασμός σωστός ούτε και άκρη βγαίνει, κυκλοτερό το μπέρδεμα, πάντα σε αρχή με φέρνει, και με το λίγο και με το πολύ, το νόημα ίδιο μένει. Ελευθερία ή Θάνατος... Κι η απόφαση στην κόψη μάς προσμένει... τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή» σημειώνει ο Χρήστος Μποκόρος και προσθέτει: «Πληθαίναν τα πορτραίτα του Σολωμού και του Καραϊσκάκη, πάλευαν μέσα μου ανατροπές και εξεγέρσεις και πού να βρω το ιδανικό εκείνο πρόσωπο που μου ’γνεφε όταν έκλεινα τα μάτια; Γίναν τα έργα με τα χτένια να υφάνουνε το φως και το σκοτάδι, ήρθε μετά και η σκιά των αφανών, έκανα το κόκκινο για το αίμα, μαύρο για το σκοτάδι και χρυσοστιλβωμένο για το φως, στένευε ο χρόνος, ξεράθηκαν και τα δαφνόφυλλα που είχα να βλέπω για να τα ζωγραφίσω στα πανιά, τα ’ριξα εντέλει πάνω τους, τα κόλλησα κι ανέβαινε στο τρίψιμο ένδοξο το άρωμά τους, σαν να μου λέγαν: εδώ είναι που ξεκίνησες, να ’μαστε πάλι στο άρωμα απ’ τα κλαδιά της δάφνης που έκοβες ανθισμένα στ’ Άγραφα, πέρσι την άνοιξη, θυμάσαι; Θυμάμαι... »
Το έργο διαρθρώνεται σε τέσσερις ενότητες: Η Γαλανόλευκη: ο απόηχός της, Η Ιστορία: το φως και το σκοτάδι της, Οι Ήρωες, επιφανείς και αφανείς: ο ίσκιος και το αίμα τους, Η Δόξα μονάχη: ψηλά στην κεφαλή μιας μεγάλης έρημης τράπεζας, Μνήμη δαφνοφόρος, και μπροστά της ένα αρνάκι που μας κοιτάει κατάματα.
Tα έργα δημιουργήθηκαν ειδικά για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό. Είναι φτιαγμένα πάνω σε υφάσματα και ξύλα. Συνιστούν «ξεχείλισμα της ψυχής» του ζωγράφου, είναι ο δικός του φόρος τιμής στο «Κοινό και το Κύριο».Η έκθεση συνοδεύεται από αναλυτικό κατάλογο, ο οποίος θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Παράλληλα, κατά τη διάρκειά της, θα παραχθεί σειρά video με προσκεκλημένους από πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα, οι οποίοι θα επιλέξουν να μιλήσουν για έργο της έκθεσης. Ανάμεσά τους θα είναι οι Μαρία Δεληβορριά, Μαρία Ευθυμίου, Σταύρος Ζουμπουλάκης, Γιάννης Κιουρτσάκης, Κώστας Κουτσουρέλης, Σάββας Μιχαήλ, Νικήτας Σινιοσόγλου και Θεοφάνης Τάσης. Οι ομιλίες θα είναι διαθέσιμες στο BLOD – Bodossaki Lectures on Demand (www.blod.gr) και στο κανάλι του Μουσείου Μπενάκη στο youtube (https://www.youtube.com/user/BenakiMuseum) σε συγκεκριμένες ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν σύντομα.
Ποιος είναι ο Χρήατος Μποκόρος
Ο Χρήστος Μποκόρος γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο. Εκεί έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Έφυγε δεκαεννέα χρονών για να σπουδάσει Νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στην Κομοτηνή (1975-1979). Μετά τις σπουδές του Δικαίου κι ένα μεσοδιάστημα αναποφάσιστου προβληματισμού, βρέθηκε στη Ανώτατη Σχολή των Καλών Τεχνών της Αθήνας (1983-1989). Ζωγράφιζε από παιδί, άρχισε να εκθέτει στη δεκαετία του ’80. Στο εργαστήριο της οδού Καλλιδρομίου, στον λόφο του Στρέφη, έγιναν τα έργα της μαθητείας στο πραγματικό. Τη δεκαετία του ’90 στην οδό Αριστοδήμου, στον Λυκαβηττό, αποπειράται να εικονοποιήσει την κοινή μνήμη και πειρασμούς του αoράτου, το φως και το σκοτάδι. Μετά το 2000 κατεβαίνει στην Καστέλλα όπου ζει και εργάζεται έκτοτε. Το 2004, με το Αδιάβαστο Δάσος, άγγιξε το αγκάθι της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου. Το 2013 παρουσίασε τα στοιχειώδη στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, προτείνοντας μια λιτή ευημερία, μια επανεύρεση του μέτρου στην καθημερινή μας ζωή και το 2016 τις όψεις αδήλων, μια αναδρομική έκθεση έργων της τριαντάχρονης πορείας του. Δύο αιώνες μετά τον ξεσηκωμό του 1821, επανέρχεται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού με τη γιορτή.
Ειδήσεις σήμερα
Κορωνοϊός: Γιατί δεν υπάρχει «αθηναϊκή μετάλλαξη»
Η Εύα Καϊλή στον Δανίκα: «Ο Λοβέρδος εκφράζει πατριωτική και μεταρρυθμιστική γραμμή»
Η Ναόμι Κάμπελ έγινε μητέρα στα 50 της χρόνια
«Όταν πρωτάρχισα να δουλεύω γι’ αυτήν την έκθεση είχε κατασταλάξει στον νου μου η ιδέα καθαρή και ολοκληρωμένη –έτσι νόμιζα– αλλά το έργο ούτε αρχή ούτε τέλος έχει, ακόμα γίνεται, κουβάρι μπερδεμένο που όλο λύνεται, άλλη κλωστή τραβάω κι άλλη βγαίνει και όλο κόμπους συναντώ, να πλέκω κομποσκοίνι, ν’ αναμετρώ το έχειν μου με την κοινή μας μοίρα, μα ούτε λογαριασμός σωστός ούτε και άκρη βγαίνει, κυκλοτερό το μπέρδεμα, πάντα σε αρχή με φέρνει, και με το λίγο και με το πολύ, το νόημα ίδιο μένει. Ελευθερία ή Θάνατος... Κι η απόφαση στην κόψη μάς προσμένει... τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή» σημειώνει ο Χρήστος Μποκόρος και προσθέτει: «Πληθαίναν τα πορτραίτα του Σολωμού και του Καραϊσκάκη, πάλευαν μέσα μου ανατροπές και εξεγέρσεις και πού να βρω το ιδανικό εκείνο πρόσωπο που μου ’γνεφε όταν έκλεινα τα μάτια; Γίναν τα έργα με τα χτένια να υφάνουνε το φως και το σκοτάδι, ήρθε μετά και η σκιά των αφανών, έκανα το κόκκινο για το αίμα, μαύρο για το σκοτάδι και χρυσοστιλβωμένο για το φως, στένευε ο χρόνος, ξεράθηκαν και τα δαφνόφυλλα που είχα να βλέπω για να τα ζωγραφίσω στα πανιά, τα ’ριξα εντέλει πάνω τους, τα κόλλησα κι ανέβαινε στο τρίψιμο ένδοξο το άρωμά τους, σαν να μου λέγαν: εδώ είναι που ξεκίνησες, να ’μαστε πάλι στο άρωμα απ’ τα κλαδιά της δάφνης που έκοβες ανθισμένα στ’ Άγραφα, πέρσι την άνοιξη, θυμάσαι; Θυμάμαι... »
Το έργο διαρθρώνεται σε τέσσερις ενότητες: Η Γαλανόλευκη: ο απόηχός της, Η Ιστορία: το φως και το σκοτάδι της, Οι Ήρωες, επιφανείς και αφανείς: ο ίσκιος και το αίμα τους, Η Δόξα μονάχη: ψηλά στην κεφαλή μιας μεγάλης έρημης τράπεζας, Μνήμη δαφνοφόρος, και μπροστά της ένα αρνάκι που μας κοιτάει κατάματα.
Tα έργα δημιουργήθηκαν ειδικά για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό. Είναι φτιαγμένα πάνω σε υφάσματα και ξύλα. Συνιστούν «ξεχείλισμα της ψυχής» του ζωγράφου, είναι ο δικός του φόρος τιμής στο «Κοινό και το Κύριο».Η έκθεση συνοδεύεται από αναλυτικό κατάλογο, ο οποίος θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Παράλληλα, κατά τη διάρκειά της, θα παραχθεί σειρά video με προσκεκλημένους από πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα, οι οποίοι θα επιλέξουν να μιλήσουν για έργο της έκθεσης. Ανάμεσά τους θα είναι οι Μαρία Δεληβορριά, Μαρία Ευθυμίου, Σταύρος Ζουμπουλάκης, Γιάννης Κιουρτσάκης, Κώστας Κουτσουρέλης, Σάββας Μιχαήλ, Νικήτας Σινιοσόγλου και Θεοφάνης Τάσης. Οι ομιλίες θα είναι διαθέσιμες στο BLOD – Bodossaki Lectures on Demand (www.blod.gr) και στο κανάλι του Μουσείου Μπενάκη στο youtube (https://www.youtube.com/user/BenakiMuseum) σε συγκεκριμένες ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν σύντομα.
Ποιος είναι ο Χρήατος Μποκόρος
Ο Χρήστος Μποκόρος γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο. Εκεί έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Έφυγε δεκαεννέα χρονών για να σπουδάσει Νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στην Κομοτηνή (1975-1979). Μετά τις σπουδές του Δικαίου κι ένα μεσοδιάστημα αναποφάσιστου προβληματισμού, βρέθηκε στη Ανώτατη Σχολή των Καλών Τεχνών της Αθήνας (1983-1989). Ζωγράφιζε από παιδί, άρχισε να εκθέτει στη δεκαετία του ’80. Στο εργαστήριο της οδού Καλλιδρομίου, στον λόφο του Στρέφη, έγιναν τα έργα της μαθητείας στο πραγματικό. Τη δεκαετία του ’90 στην οδό Αριστοδήμου, στον Λυκαβηττό, αποπειράται να εικονοποιήσει την κοινή μνήμη και πειρασμούς του αoράτου, το φως και το σκοτάδι. Μετά το 2000 κατεβαίνει στην Καστέλλα όπου ζει και εργάζεται έκτοτε. Το 2004, με το Αδιάβαστο Δάσος, άγγιξε το αγκάθι της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου. Το 2013 παρουσίασε τα στοιχειώδη στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, προτείνοντας μια λιτή ευημερία, μια επανεύρεση του μέτρου στην καθημερινή μας ζωή και το 2016 τις όψεις αδήλων, μια αναδρομική έκθεση έργων της τριαντάχρονης πορείας του. Δύο αιώνες μετά τον ξεσηκωμό του 1821, επανέρχεται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού με τη γιορτή.
Ειδήσεις σήμερα
Κορωνοϊός: Γιατί δεν υπάρχει «αθηναϊκή μετάλλαξη»
Η Εύα Καϊλή στον Δανίκα: «Ο Λοβέρδος εκφράζει πατριωτική και μεταρρυθμιστική γραμμή»
Η Ναόμι Κάμπελ έγινε μητέρα στα 50 της χρόνια
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα