Μπλόκα στην ελπίδα

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι την πρώτη δεκαετία του αιώνα που πέρασε 200.000 γεωργοί και εργάτες εγκατέλειψαν τη χώρα. Στο περιβάλλον αυτό, οι πολιτικοί αδυνατούσαν να λύσουν βασικά προβλήματα του αγροτικού κόσμου, εγκλωβισμένοι σε έναν διογκούμενο λαϊκισμό, στείρες αντιπαραθέσεις και ατελείωτη σκανδαλολογία...

Στις 6 του Μάρτη του 1910, ημέρα Σάββατο, εξαθλιωμένοι ακτήμονες απ’ άκρη σ’ άκρη του θεσσαλικού κάμπου ξεκίνησαν για το μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο που θα γινόταν στη Λάρισα. Αίτημά τους ήταν το μοίρασμα των τσιφλικιών σε όλους τους κολίγους. Εμπνευστής των διεκδικήσεών τους ήταν ο Μαρίνος Αντύπας, ο οποίος έλεγε: «Προσπαθώ να φυτέψω τις ιδέες αυτές στην ψυχή των χωρικών για να γίνουν μια μέρα ελεύθεροι… Πιστεύω ότι το δίκιο είναι εκεί που είναι το συμφέρον των πολλών και όχι των λίγων».

Τον Μαρίνο Αντύπα οι τσιφλικάδες αποφάσισαν να τον δολοφονήσουν τρία χρόνια νωρίτερα, στις 8 Μαρτίου του 1907.

Στην πορεία των εξεγερμένων αγροτών προς την πρωτεύουσα της Θεσσαλίας για τη συμμετοχή στο μεγάλο συλλαλητήριο του 1910 δολοφονήθηκαν δύο και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν...
Η είδηση της αιματοχυσίας έφτασε στους συγκεντρωμένους στη Λάρισα. Οι κολίγοι δεν δείλιασαν, αντίθετα εξαγριώθηκαν εναντίον των δολοφόνων. Οι δυνάμεις καταστολής χτύπησαν στο ψαχνό. Χύθηκε και πάλι αίμα, έγινε μάχη σώμα με σώμα και οι αγρότες βγήκαν νικητές. Ο νομάρχης, ο αστυνόμος και ο φρούραρχος βλέποντας πως δεν είναι εύκολη υπόθεση η επιχείρηση καταστολής, ύστερα από πολύωρη μάχη διέταξαν τον στρατό να σταματήσει τα πυρά. Ηταν η αρχή του τέλους της δουλείας των κολίγων. Ο αγώνας τους δεν πήγε χαμένος. Το αγροτικό κίνημα μετά τον θεσσαλικό κάμπο φούντωσε σε όλη την Ελλάδα και λίγα χρόνια αργότερα ο Βενιζέλος δημοσίευσε διάταγμα για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.
Ετσι, με τον τρόπο αυτό ο Ελευθέριος Βενιζέλος διέλυσε τα «μπλόκα» στην ελπίδα των κολίγων για μια καλύτερη ζωή...

Σήμερα

Η καταχνιά της οικονομικής ύφεσης σκεπάζει τη χώρα. Η κατάρρευση της οικονομίας οδηγεί την πατρίδα μας σε διαδοχικά μνημόνια. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν απεγνωσμένα να περιορίσουν τις απαιτήσεις των δανειστών και να ελαφρύνουν τα βαριά οικονομικά μέτρα.
Η πρωτογενής παραγωγή συμπαρασύρεται σε αυτή τη δίνη και το αγροτικό εισόδημα μειώνεται και ελαχιστοποιείται. Παράλληλα αναγγέλλεται δυσμενέστερη φορολογία για τους εργάτες της γης και μείωση των ελαφρύνσεών τους στη διαδικασία της παραγωγής. Σε αυτό το περιβάλλον οι αγρότες ξεκίνησαν μαζικά από τα χωριά τους με τα τρακτέρ και τη σημαία του δίκιου που πιστεύουν ότι έχουν. Εφτασαν στις μεγάλες οδικές αρτηρίες και άρχισαν σταδιακά να δημιουργούν προσκόμματα στην ελεύθερη μετακίνηση. Ζητούν ανάκληση των πάντων.
Στήνουν μπλόκα για να διατηρήσουν το δικαίωμά τους στην ελπίδα, δικαίωμα που, όπως πιστεύουν, απειλείται.

Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, αναγκασμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας και να προστατεύσει το μέλλον μας στην Ευρωζώνη, επιμένει στα δυσβάσταχτα μέτρα. Προβάλλει δικά της στοιχεία που αφορούν υποφορολόγηση και φοροδιαφυγή της μεγάλης αυτής ομάδας του ελληνικού πληθυσμού. Προβάλλει στοιχεία που αφορούν παρανομίες στις επιδοτήσεις. Προσπαθεί να διεγείρει τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Η κυβέρνηση στήνει «μπλόκα» για να προστατεύσει μέσα από οικονομικά μέτρα την ελπίδα για το μέλλον της χώρας, το οποίο πιστεύει ότι απειλείται.

Αλλά με μπλόκα και από τις δύο πλευρές δεν μπορεί να υπάρξουν δίκαιες και αποτελεσματικές λύσεις.

Το μέλλον της πατρίδας απαιτεί την άμεση λύση των μπλόκων.

Και από τους εθνικούς δρόμους και από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Μια λύση που θα προκύψει μέσα από διάλογο.

Για το καλό όλων.

Και των αγροτών και των κυβερνώντων.

Και κυρίως, για το καλό του «ανάδελφου» έθνους μας!...


*Ο κ. Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι καθηγητής Καρδιολογίας