Χρ. Ι. Στεφανάδης

Ένα παιδί που γελάει συνεχώς. Γελάει και όταν διηγείται την περιπέτειά του . Σε ένα γέλιο όμως, που διακρίνει κάποιος μια σκιά μελαγχολίας όταν περιγράφει την απίστευτη περιπέτεια του μέχρι να φθάσει στην Λέσβο… Ανήλικος , με την οικογένειά του, ξεκίνησε από το μακρινό Ιράν με πορεία προς την Δύση. Έφυγε από ένα κράτος που λειτουργεί με μεσαιωνικά πρότυπα, γιατί ο πατέρας του διαφωνούσε με το θεοκρατικό καθεστώς και προφανώς φοβόταν για την ζωή του… Πέρασαν στην Τουρκία και μετά από περιπετειώδη και επικίνδυνη διαδρομή, έφθασαν στα παράλια της Ιωνίας. Επι τέλους! Απέναντι το νησί της Σαπφούς και του Ελύτη! Η Ελλάδα! Η Ευρώπη της επαγγελίας. Η Ελλάδα , που οι μακρινοί πρόγονοί του προσπάθησαν, μάταια, να καταλάβουν με τα όπλα . Γιατί γνώριζαν ότι με το να καθυποτάξουν το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα , θα “αιχμαλωτίσουν” τον Δυτικό πολιτισμό…

Μπήκαν με την οικογένειά του σε μια βάρκα που χώραγε το πολύ 15 άτομα, αλλά οι δουλέμποροι στοίβαξαν 50!

Οι δουλέμποροι, που ενθαρρύνονται και καλύπτονται από τους γείτονες και ειδικότερα από το βαθύ μιλιταριστικό κράτος , που χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες μέσο πίεσης προς την χώρα μας και προς την Ευρώπη. Η ιστορία όμως δείχνει ,ότι η τιμωρία για αυτούς κάποτε έρχεται. Και μπορεί να αργεί, αλλά νομοτελειακά στο τέλος είναι σκληρή. Όσοι στο παρελθόν χρησιμοποίησαν ομήρους ή ανθρώπινες ασπίδες, τιμωρήθηκαν… Δεν ξέρω αν ή υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής από τους γείτονες υπαγορεύεται από το γονιδιακό τους υπόστρωμα ή έχει διαμορφωθεί από ένα νοσηρό περιβάλλον και μια άθλια παράδοση. . Αυτό που ξέρω είναι, ότι φαίνεται να μην διδάχθηκαν επαρκώς από το παρελθόν. Να μην διδάχθηκαν ,οτι ο σεβασμός στις ανθρώπινες αξίες που δίδαξαν οι πρόγονοί μας και πολύ αργότερα ο Ευρωπαϊκός διαφωτισμός, είναι βασική προϋπόθεση ύπαρξης και συνοχής στον σύγχρονο κόσμο.

…Ταξίδεψε ο Κύρος με την οικογένειά του στο γαλανό Αιγαίο μέχρι τα παράλια της Λέσβου. Εκεί η Ελληνική ακτοφυλακή και η Frontex τους περιμάζεψε. Ήταν από τους τυχερούς. Άλλοι συμπατριώτες τους όμως, δεν είχαν σταθεί τόσο τυχεροί, αφού ο Βοριάς που φύσηξε, όταν προσπάθησαν να περάσουν στην Σάμο, αναποδογύρισε την παραφορτωμένη με ψυχές βάρκα.

Δεν ήξεραν κολύμπι και δεν φόραγαν σωσίβιο. Παρά τις προσπάθειές τους, δεν μπορούσαν να κρατηθούν στην επιφάνεια. Το αλμυρό νερό γέμισε τους πνεύμονες τους. Ήταν νέοι και γεροί οργανισμοί. Δεν πέθαναν αμέσως από ανακοπή. Αλλά βασανιστικά από οξύ πνευμονικό οίδημα.

Πνίγηκαν στο πέλαγος που πνίγηκε και ο Ίκαρος της μυθολογίας, αναζητώντας και αυτός την ελευθερία…

Μετά από είκοσι μέρες, το χειμωνιάτικο κύμα τους έβγαλε σε μια αμμουδιά στην βόρεια Ικαρία. Το ταξίδι για την καλύτερη ζωή κατέληξε σε ένα ερμητικά κλειστό σάκο και στο νεκροτομείο…

…Τον Κύρο τον πήγαν στην Μόρια. Μετα στο Καρά Τεπέ. Σε περιβάλλοντα που οι συνθήκες , όχι μόνο δεν ευνοούσαν την μάθηση, αλλά “συνέθλιβαν” κάθε όνειρο και “αποστέωναν” κάθε ελπίδα για καλύτερη ζωή.

Ο Κύρος όμως, ήθελε, όχι μόνο να ζήσει αλλά και να σπουδάσει! Πρότυπο Λύκειο, πανελλήνιες εξετάσεις, αρίστευση!

…Διάβασα ένα σχόλιο σε άρθρο σχετικά με την επιτυχία του Κύρου. Έγραψε κάποιος ανώνυμος, ότι ο Κύρος αποτελεί ελάχιστη εξαίρεση, σε μια μεγάλη πλειοψηφία μεταναστών κακοποιών που κατακλύζουν την χώρα μας. Ίσως ο ανώνυμος σχολιαστής , να ανήκει στους συμπατριώτες μας , κυρίως νησιώτες, που τα τελευταία χρόνια υπέμειναν πολλά από το μεταναστευτικό κύμα . Σε αυτούς που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος και είδαν τον ζωτικό τους χώρο να συρρικνώνεται. Και που στην απογοήτευση και στην οργή τους, δεν ανταποκρίθηκε όπως θα περίμεναν η πατρίδα κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση.

Θα πρέπει όμως να γνωρίζει ο ανώνυμος σχολιαστής, ότι κατά την διαδρομή της εξέλιξης του ανθρωπίνου είδους, η ομαδικές μεταναστεύσεις, αποτέλεσαν ιστορικό φαινόμενο. Πάντα ο άνθρωπος , οδηγούμενος από το θεμελιώδες ένστικτο της ζωής , αναζητούσε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Και αυτός ο αγώνας της μετανάστευσης, ήταν και είναι ένα πεδίο που λειτούργησε και λειτουργεί η Δαρβίνειος φυσική επιλογή. Σε αυτό το πεδίο της μεταναστευτικής δίνης και εξαθλίωσης, τα ισχυρά γονίδια επικρατούν. Και όχι μόνο επιβιώνουν, αλλά και δημιουργούν και μεγαλουργούν. Είτε βρεθούν στο κολαστήριο της Μόριας , είτε στο Καρά Τεπέ, είτε στο ΚΥΤ της Σάμου…
Και αυτά τα ισχυρά γονίδια, οδήγησαν τον Κύρο , το γελαστό παιδί από το θεοκρατικό Ιράν, στο Αιγαίο του Ομήρου και στην πατρίδα του Οδυσσέα Ελύτη.
Και από εκεί στο Πανεπιστήμιο που φέρνει το όνομα του μεγάλου Σταγειρίτη φιλόσοφου, του Αριστοτέλη.

«Όσοι μετέχουν της Ελληνικής παιδείας είναι Έλληνες…» (Ισοκράτης 436-338 π.Χ.}



Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας