Θάνος Παπαδόπουλος

Συνολικά χαρίζει στους τεμπέληδες της… έρημης κοιλάδας 45 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Γι' αυτό μικροί και μεγάλοι καπιταλιστές που ζουν χωρίς να δουλεύουν χαίρονται και αγάλλονται και δεν αποκλείεται να ψηφίσουν και ΣΥΡΙΖΑ…

Η φοροαπαλλαγή αυτή των 45 εκατομμυρίων είναι απόλυτα άδικη και αντιαναπτυξιακή. Άδικη είναι επειδή οι μερισματούχοι, δηλαδή αυτοί που ζουν από μερίσματα μετοχών θα πληρώνουν μόνο 10% φόρους, όταν μισθωτοί και συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και έμποροι, βιοτέχνες και αγρότες πληρώνουν δύο, τρεις και τέσσερις φορές περισσότερους φόρους. Ιδού οι συντελεστές φορολογίας εισοδήματος μισθωτών, συνταξιούχων, εμπόρων, ελεύθερων επαγγελματιών, βιοτεχνών και αγροτών:

1. Για εισοδήματα από 1 έως 20.000 ευρώ 22% φόρο, δηλαδή δύο φορές και πάνω από τον φόρο των μερισμάτων.

2. Για το τμήμα του εισοδήματος από 20.000 - 30.000 ευρώ 29% φόρο, δηλαδή τρεις φορές πάνω από τον φόρο των μερισμάτων.

3. Για το τμήμα των εισοδημάτων από 30.000 - 40.000 ευρώ φόρο 35% δηλαδή 3,5 φορές πάνω από τον φόρο των μερισμάτων.

4. Για το Τμήμα των εισοδημάτων από 40.000 ευρώ και πάνω 45% φόρο, δηλαδή 4,5 φορές πάνω από το φόρο μερισμάτων.

Να σημειώσουμε εδώ ότι στα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων υπάρχει μια μικρή έκπτωση φόρου, που δεν υπάρχει για τα εισοδήματα των (υπό) "λοιπών φορολογουμένων", οι οποίοι πληρώνουν φόρους από το πρώτο ευρώ. Αυτό γίνεται επειδή οι μισθοί και οι συντάξεις "φορολογούνται στην πηγή" όπως λένε. Δηλαδή οι εργοδότες και τα ασφαλιστικά ταμεία κρατούν προκαταβολικά και κάθε μήνα τους φόρους από τους μισθούς και τις συντάξεις πριν καν αυτοί πληρωθούν στους δικαιούχους. Αυτή η διαδικασία κάνει τη δυνατότητα φοροδιαφυγής ασήμαντη και μηδαμινή.

Από την άλλη, έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, βιοτέχνες, αγρότες, εισοδηματίες και ακίνητα και "λοιποί φορολογούμενοι" πληρώνουν φόρο εισοδήματος από το πρώτο ευρώ χωρίς καμία έκπτωση φόρου. Ο λόγος γι' αυτή τη διάκριση είναι ότι το 70 - 80% των παραπάνω φορολογούμενων φοροδιαφεύγει, όπως αποδεικνύουν όλες οι σχετικές έρευνες, αλλά κι από τα εισοδήματα που δηλώνουν στην Εφορία. Γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, μηχανικοί, βιοτέχνες, εισοδηματίες, αγρότες και υπόλοιποι φορολογούμενοι δηλώνουν ότι ζουν με λιγότερα από 4.500 ευρώ το χρόνο. Έτσι, ενώ ως πλήθος είναι ισάριθμοι με τους μισθωτούς, πληρώνουν μόνο το 1/5 περίπου των φόρων των μισθωτών. Αποτέλεσμα του φορολογικού χάους είναι ένα 20-30 % των "λοιπών φορολογουμένων" να λυγίζουν κάτω από την καταθλιπτική φορολογία και οι υπόλοιποι να ζουν από τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή: 20 + 10 δισ. ευρώ το χρόνο. Μικρότερο συντελεστή φορολογίας έχουν μόνον οι "εργολαβικές εργασίες", που φορολογούνται με 3%!...

Για σύγκριση μόνο με τη φορολογία των μερισμάτων αναφέρω ο ΦΠΑ σε μερικά τρόφιμα (ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά, όσπρια, τομάτες, πατάτες, πορτοκάλια, μήλα κλπ. φορολογούνται με 13%, ενώ όλα τα υπόλοιπα αγαθά φορολογούνται με 23-24%, εκτός από τα φάρμακα. Τόσο πληρώνουμε στα εστιατόρια, στις ταβέρνες, στις καφετέριες, στα ρούχα κλπ. Τέλος οι τόκοι των καταθέσεων φορολογούνται με 15%, ενώ τα κέρδη από τα λαχεία φορολογούνται με 20%...

Δεν είναι μόνον άδικη η μείωση της φορολογίας των μερισμάτων, αλλά είναι και άκρως αντιαναπτυξιακή και ηλίθια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Από αυτά τα 45 εκατομμύρια ευρώ που χαρίζει η κυβέρνηση στους μερισματούχους μόνον ελάχιστα θα επιστρέψουν στην αγορά και στην κατανάλωση. Τα περισσότερα θα γίνουν καταθέσεις και μάλιστα στο εξωτερικό ή θα επανεπενδυθούν σε μετοχές και ομόλογα που και τα νέα μερίσματα θα φορολογούνται πάλι με 10%.

Τι θα ήταν, όμως, μια αναπτυξιακή φορολογική πολιτική που θα βοηθούσε την ανάπτυξη της οικονομίας; Ιδού μερικά μέτρα φορολόγησης που θα έφερναν και επενδύσεις και θα μείωναν τη γιγαντιαία και συντριπτική για τους νέους ανεργία:

1. Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από το 24% και το 29% στο 15% και στο 20%. Επίσης ριζοσπαστική φορολογική πολιτική με μεγάλες φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις που θα επανεπένδυαν ένα μεγάλο ποσοστό των κερδών (γύρω στο 30%) στην καινοτομία, στην ανανέωση εξοπλισμού, σε εξαγωγικές και βιομηχανικές δραστηριότητες ώστε να αυξηθούν οι θέσεις απασχόλησης και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Αυτό θα ήταν ένα πραγματικό αναπτυξιακό φορολογικό μέτρο σε μια χώρα που η ανεργία της μόλις έχει πέσει κάτω από το 20% και οι νέοι της φεύγουν ομαδικά στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά και μια καλύτερη τύχη…

2. Μείωση του συντελεστή 13% του ΦΠΑ για τα λίγα τρόφιμα στο 6% των φαρμάκων και του συντελεστή 23-24% στα υπόλοιπα αγαθά στο 15%. Έτσι τα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που τα συντηρούν θ' ανακουφίζονταν από τη βαριά φορολογία. Αυτά τα χρήματα θα επέστρεφαν σχεδόν στο σύνολό τους στην αγορά και στην κατανάλωση και θα έδιναν την πολύτιμη ρευστότητα στις επιχειρήσεις από την οποία πάσχουν χρόνια τώρα. Ίσως μάλιστα πλήρωναν και κάποια κόκκινα δάνεια στις τράπεζες και καμία δόση από τις ρυθμίσεις της Εφορίας.

Από την άλλη η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της θα ισχυριστούν ότι μια τέτοια μείωση της φορολογίας θα έφερνε κατάρρευση των οικονομικών του κράτους. Αυτό εν μέρει είναι σωστό. Αλλά θα μπορούσε να εξαγγελθεί ένα 5ετές πρόγραμμα μείωσης της φορολογίας σ' αυτά τα ποσοστά, δίνοντας ταυτόχρονα μια γενναία προκαταβολή μείωσης των συντελεστών του ΦΠΑ και της φορολογίας εισοδημάτων κατά 4-5 %. Μια τέτοια εξαγγελία θα έδινε φτερά στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, εφόσον μάλιστα συνδυαζόταν με ένα άγριο κυνηγητό της φοροκλοπής και της φοροδιαφυγής. Αντί γι' αυτά όμως είχε εξαγγείλει ότι θα μειώσει τον συντελεστή 29% κατά 4 μονάδες για φέτος και τελικά άλλαξε την εξαγγελία της στη μείωση κατά 1% το χρόνο φέτος και τα επόμενα τρία χρόνια! Δεν χωρά αμφιβολία ότι πρόκειται για καρικατούρα φορολογικής πολιτικής και ότι η κυβέρνηση επιμένει στη φορομπηχτική της πολιτική. Μάλλον για λόγους… ιδεολογικούς.

Ένα στοιχειώδες σχέδιο ανάπτυξης της οικονομίας, που θα στηριζόταν στο ένα σκέλος σε μια γενναία φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και στο άλλο στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση και στη μείωση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς στο Δημόσιο, θα έφερνε τις πολύτιμες ξένες επενδύσεις και τεχνολογία στη χώρα. Επίσης θα ξεκολλούσε την αύξηση του ΑΕΠ από το χαμερπές 1,4-1,9 % και θα το έστελνε στο 3,5-4%. Αντί γι' αυτά, όμως, η κυβέρνηση προτίμησε να μειώσει τους φόρους των μερισμάτων και να κλείσει το μάτι σ' αυτούς που δεν δουλεύουν. Αλλά αυτή είναι άδικη, αντιαναπτυξιακή και νεοφιλελεύθερη πολιτική μαζικού ρουσφετιού, για λόγους ψηφοθηρικούς. Η κυβέρνηση τώρα μετρά με αγωνία πόσα ψηφαλάκια αγόρασε με 45 εκατομμύρια ευρώ από τους τεμπέληδες…


* Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας