Σπύρος Γκουτζάνης

Αρχικά είναι η δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου κας Βούλτεψη στο Αθηναικό Πρακτορείο που ως εκ της θέσεώς της έχει ιδιαίτερη σημασία. Στην ερώτηση λοιπόν περί συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ απαντά: «Δεν είναι μία παρούσα συζήτηση, είναι μία συζήτηση που θα μπορούσε να γίνει μετά από καιρό, αλλά όχι "πάμε να κυβερνήσουμε μαζί κι ο ένας κοιτά στην Ανατολή κι ο άλλος στη Δύση, δηλαδή, δεν μπορεί ο ένας να λέει "συνεργάζομαι μόνο με τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ" κι ο άλλος να λέει, "έλα φίλε να συνεργασθούμε"... Θα υπάρχει μία συμφωνημένη βάση, ένα πλαίσιο, για το πώς θα κινηθεί η χώρα στα θέματα του χρέους, του δανεισμού της, της ανάπτυξης, των ιδιωτικοποιήσεων, εάν θα είναι στην Ευρώπη, εάν δεν θα είναι....Είναι κρίσιμο αυτό. Ετσι όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, δεν μπορεί να γίνει τίποτα».

Η κα Βούλτεψη χρησιμοποίησε 102 λέξεις για να ανοίξει το θέμα της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο στόχος της ήταν να αποκλείσει το ενδεχόμενο αυτό θα αρκούσαν τέσσερις μόλις λέξεις: “δεν υπάρχει θέμα συνεργασίας”. Αν αν κινείτο στην γραμμή του πρωθυπουργού θα πρόσθετε: “η κυβέρνηση έχει ακόμη δύο χρόνια μπροστά της”.

Το ίδιο θέμα άνοιξε και ο υπουργός Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος με συνέντευξή του στην Real News. Στην σαφέστατη ερώτηση της συναδέλφου Χριστίνας Κοραή: “Η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη λύση για τη σταθερότητα; Αποκλείετε «μεγάλο συνασπισμό;” ο κ. Αβραμόπουλος απάντησε: “Η πολιτική σταθερότητα και η ανάπτυξη περνούν μέσα από όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις. Μέσα στην προοπτική αυτή, και εφόσον ο λαός δεν θα έδινε την αυτοδυναμία σε ένα κόμμα, όλες οι επιλογές είναι θεμιτές. Κάτω βέβαια από όρους ειλικρινούς συνεργασίας και κατανόησης, με κοινό παρανομαστή το συμφέρον της Ελλάδος. Κανένας δεν περισσεύει σε μια τέτοια προσπάθεια, όταν τοποθετείται εντός συνταγματικού τόξου”.  Αφού έπεσε το τηλεφώνημα από το Μέγαρο Μαξίμου ο κ. Αβραμόπουλος διέψευσε τον εαυτό του και έβγαλες τρελλούς όλους του Έλληνες ισχυριζόμενος με νεότερες δηλώσεις του ότι δεν αναφερόταν σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ: “Η απάντησή μου αφορούσε στο απώτερο μέλλον. Με τα σημερινά δεδομένα, η Βουλή μπορεί και πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Το ξεκαθάρισα χθες και το έχω πει και σε παλαιότερη συνέντευξή μου. Στο ενδεχόμενο, όπως μου τέθηκε, δηλαδή τι θα συμβεί στην περίπτωση που δεν εκλεγεί Πρόεδρος, προσφύγουμε σε εκλογές και δεν προκύψει αυτοδυναμία, απάντησα το αυτονόητο. Ότι θα πρέπει να επιδιωχθεί συναίνεση από όλα τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου, προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος”. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...

Διαβάζοντας τις δηλώσεις του κ. Αβραμόπουλου και της κας Βούλτεψη νομίζει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού και η ΝΔ βάζει όρους προκειμένου αυτή να συγκροτηθεί. Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δεν βάζουν θέμα συνεργασίας με τη ΝΔ.

Αλλά και η ηγεσία της ΝΔ θεωρεί ότι δεν υπάρχει κανένα -αλλά απόλύτως κανένα- περιθώριο συνεργασίας με τους “λαικιστές και ευρωσκεπτικιστές του ΣΥΡΙΖΑ”. Για την ηγεσία της ΝΔ δεν τίθεται και θέμα πρόωρων εκλογών αφού κατά την εκτίμησή της θα βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Επιπλέον είναι σαφές ότι μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει κοινό σημείο. Για παράδειγμα η ΝΔ δρομολογεί την ιδιωτικοποίηση των πάντων ακόμη και των ακτών, του ηλεκτρικού και του νερού ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ το αρνείται κατηγορηματικά όπως και πολλά άλλα που υπόσχεται ότι θα ακυρώσει. Τί εννοούν λοιπόν οι κ.κ. Βούλτεψη και Αβραμόπουλος, ότι θα πρέπει η ΝΔ να προσαρμοστεί στο πρόγαμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν ότι θα είναι πρώτο κόμμα μετά τις εκλογές; Γιατί αν είναι η ΝΔ πρώτο κόμμα θα μπορεί να κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ ή με το Ποτάμι ή με δυνάμεις πιο ευέλικτες σε τέτοια θέματα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το μόνο ερώτημα από τις δηλώσεις των στελεχών της ΝΔ περί μεγάλου συνασπισμού είναι ποιά συμφέροντα εξυπηρετούν ανοίγοντας ένα τέτοιο θέμα;