Παν. Μπουσμπουρέλης

Αυτή είναι άλλωστε και η κοινή συνισταμένη όλων των βασικών φορέων του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, που συνδέει τις αναμενόμενες ωφέλειες από τον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργούνται σε ετήσια βάση με αναπτυξιακές και κοινωνικές προοπτικές.

Ανεξάρτητα από τις επισημάνσεις που έχει κάνει το ΔΝΤ για τις αποκλίσεις στην πορεία των στόχων, αλλά και τις προϋποθέσεις αποτελεσματικής διαχείρισης μέσα από μια πολιτική με υφεσιακές επιπτώσεις που ακόμα δεν μπορούν να προσμετρηθούν, το πρώτο ζήτημα που έχει μπροστά του ο πρωθυπουργός είναι τα κόκκινα δάνεια.

Ανερχόμενα στα 100 δισ., είναι η βραδυφλεγής βόμβα που ακόμα κανείς δεν έχει τολμήσει να απασφαλίσει. Ενας σκόπελος με σημασία και προεκτάσεις οικονομικές, κοινωνικές, αλλά και σε πολύ μεγάλο βαθμό πολιτικές. Ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί προσωπικά ότι θα κάνει κάθε προσπάθεια να προστατεύσει τους δανειολήπτες από εξελίξεις που θα τους φέρουν εκεί που μέχρι τώρα δεν έφτασαν. Δηλαδή στην ομηρία όσων αγοράσουν τα δάνεια, ενώ την ίδια ώρα το τοπίο για την προστασία από τους πλειστηριασμούς παραμένει θολό σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο.
Ο ίδιος αναφέρθηκε και στην τελευταία του ομιλία στη Βουλή στη φιλοσοφία της αριστερής κυβέρνησης, που δεν θέλει να αφήσει τον κόσμο να μετακινείται από συνοικία σε συνοικία και από περιοχή σε περιοχή αν χάσει το σπίτι του. Αυτό το πλαίσιο λοιπόν που θα συμφωνηθεί θεσμικά με τους εταίρους-πιστωτές στο επόμενο διάστημα θα ανοίξει ένα νέο τεράστιο αλισβερίσι μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών, το οποίο θα μετρήσει στην κοινωνία.

Την ίδια ώρα, αν οι διοικήσεις των τραπεζών δεν μπορέσουν να διαχειριστούν αποτελεσματικά την κατάσταση και με κριτήριο τη γενικότερη ωφέλεια για την οικονομία, θα δυναμιτίσουν τους στόχους και θα οδηγήσουν σε χαώδεις καταστάσεις με επώδυνα τιμήματα. Εφόσον ο πρωθυπουργός χρησιμοποιεί πια όρους αγοράς στις προγραμματικές του ομιλίες και ο κ. Δραγασάκης έθεσε ως στόχο την επιστροφή στις αγορές στην αρχή του 2017, θα πρέπει να σταθμίσει ποιοι μπορούν να διαχειριστούν το πρόβλημα των κόκκινων δανείων και ποιοι γνωρίζουν την κατάσταση. Η αγορά ομολόγων δείχνει ότι έχει αρχίσει να βλέπει περισσότερο αισιόδοξα την προοπτική της οικονομίας. Kι αυτό καταγράφηκε ακόμα και στην έκθεση της Capital Economics με ημερομηνία 7 Οκτωβρίου, που αφήνει περιθώρια για καλύτερο έλεγχο της κατάστασης στην Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά, όμως, θα πρέπει να συνυπολογίζει κανείς και την πλήρη αποτυχία των ξενόφερτων διοικήσεων στην Εμπορική και τη Γενική, όπου η αδυναμία τους να συνεννοηθούν και να διαχειριστούν τους δανειολήπτες έπνιξαν τα κεφάλαιά τους. Θα προσέθετα επίσης ότι η έξοδος των τραπεζών στις αγορές συντελέστηκε από το 2014 και αν τα απαιτητικά ξένα κεφάλαια δεν τις είχαν κάνει φύλλο και φτερό, δεν θα είχαν βάλει τα λεφτά τους. Εδώ προκύπτει και ένα άλλο θέμα που αφορά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή οι ξένοι που έβαλαν λεφτά το 2014, και μιλάμε για 10 δισ., δεν θα πρέπει να τα μηδενίσουν το 2015 εξαιτίας της πολιτικής αλλαγής που συντελέστηκε στην Ελλάδα. Αυτό θα πλήξει μελλοντικά την αξιοπιστία για προσέλκυση επενδύσεων στις οποίες στοχεύουμε.

Οσον αφορά στους επιχειρηματίες, η αφορμή της σύλληψης Λιακουνάκου για μια ματιά στην εικόνα των εταιρειών του δείχνει τα εξής: η Axon Holdings εμφανίζει αρνητική θέση, της λείπουν κεφάλαια 179 εκατ. ευρώ, ενώ τα δάνειά της ανέρχονται σε 346 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα της Euromedica, όπου βεβαίως υπάρχει το επιχείρημα από την πλευρά του μετόχου ότι του οφείλει το Δημόσιο. Είναι όμως εικόνα αυτή ή οι τράπεζες θα πρέπει να αναλάβουν με όποιον τρόπο δοθεί η δυνατότητα μέσα από τα κόκκινα δάνεια να αρχίσουν να καθαρίζουν το τοπίο; Με την προϋπόθεση ότι θα γίνει κάθε προσπάθεια να διασωθούν οι θέσεις εργασίας αλλά και να πληρώνονται στην ώρα τους οι εργαζόμενοι.