Πολιτικό leasing

Κανείς δεν περίμενε ότι το πλαίσιο για το leasing – χρηματοδοτική μίσθωση στα ελληνικά- , ένα πλαίσιο που ισχύει από το 1986 θα έβρισκε τέτοιας ευρείας εφαρμογής στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Στο σημείο αυτό ας υπενθυμίσουμε το τι είναι το leasing. Με απλά λόγια- όπως κανείς μπορεί να διαβάσει στο διαδίκτυο, σε sites εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης- «είναι ο πιο έξυπνος και εξελιγμένος τρόπος για να έχετε π.χ αυτοκίνητο! Εσείς πληρώνετε ένα σταθερό μηνιαίο μίσθωμα για να χρησιμοποιείτε το όχημα, ενώ η ιδιοκτησία - αλλά και τα βάρη που αυτή συνεπάγεται - μένει τυπικά στην εταιρεία. Το leasing διαρκεί για όσο εσείς επιλέξετε (από 2 έως 5 έτη) και με τη λήξη του μπορείτε είτε να επιστρέψετε το όχημα είτε να το εξαγοράσετε σε προσυμφωνημένη τιμή».

Και από εδώ και πέρα αρχίζουν τα θαύματα. Ένα θεσμικό πλαίσιο που «δούλευε» μεταξύ επαγγελματιών και επιχειρήσεων για αυτοκίνητα , αεροσκάφη και ακίνητα φαίνεται πως λειτούργησε ως παράδειγμα αναφοράς για κομματικές και προσωπικές διευθετήσεις, για τις σκοπιμότητες της συγκυρίας. Αλλά, τα πολιτικά και κομματικά στελέχη δεν έμειναν εκεί. Δεν ακολούθησαν απλώς το παράδειγμα. Έσπευσαν να διαμορφώσουν τις δικές τους παραλλαγές που πάνω το leasing ένα βήμα παρακάτω… Και πράγματι τα πολιτικά και κομματικά στελέχη έδειξαν μια αξιοθαύμαστη επινοητικότητα… ως εκμισθωτές βουλευτών. Με λίγα λόγια, αλλού το πρόσωπο και αλλού η …ψήφος του – αν και η ιδιοκτησία, όπως προβλέπει και ο πυρήνας του θεσμικού πλαισίου του leasing δεν αλλάζει ποτέ…

Το πώς εφαρμόσθηκε το πολιτικό leasing το γνωρίζουν όλοι – το παρακολουθήσαμε στη Βουλή!

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το πολιτικό leasing μας οδηγεί ( δυστυχώς!) σε επικίνδυνα για την ποιότητα της δημοκρατίας μονοπάτια…

Πριν λίγες μέρες, σε μια ανάρτηση στο fb έγραφα: «Μέρες του ΄65; Χωρίς άκριτες ιστορικές συσχετίσεις το κλίμα που διαμορφώνεται με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και στη κοινωνία θυμίζει ή παραπέμπει στο δραματικό ΄65. Ποιός ωφελείται; Πάντως, όχι η Δημοκρατία. Ο λαϊκισμός, η δημαγωγία, οι αντιδημοκρατικές πρακτικές, η ιδεολογία της σύγκρουσης, η οικονομική ένδεια και η υπερφορολόγηση κ.α οδηγούν μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων σε κατευθύνσεις που υπονομεύουν την εξέλιξη της κοινωνίας των πολιτών αλλά και την ανάπτυξη της χώρας. Μπροστά σε όλα αυτά η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια λεπτομέρεια...».

Διαζύγιο με την σοβαρότητα
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr