Γιώργος Χελάκης

Στo επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη πανηγυρίζουν και ετοιμάζονται για την μεγάλη επιστροφή, στον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι οι δημοσκόποι θα (ξανα)πέσουν έξω και ελπίζουν ότι συσπειρώνοντας τον χώρο τους θα το κάνουν “ντέρμπι”. Ο όρος είναι ποδοσφαιρικός και καλώς χρησιμοποιείται διότι είναι σαν να κουβεντιάζουμε ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα αγνοώντας πως όποιος κι να το πάρει, με όποιο τρόπο κι αν το πάρει δεν θα αλλάξει την καθημερινότητά μας. Ετσι η συζήτηση, αντί να γίνεται για την μαύρη κι άραχλη καθημερινότητα γίνεται για τις δημοσκοπήσεις. Κάπως έτσι, σε καιρό δεινής οικονομικής κρίσης, επιχειρείται να μετατραπεί ο πολίτης σε οπαδό που ενδιαφέρεται για το ποιος θα νικήσει κι όχι για το τι θα κάνει για να βελτιώσει τον αβίωτο βίο του.

Ας δούμε όμως, με αριθμούς πως αποτυπώνεται ο αβίωτος βίος των πολλών. Τα στοιχεία ανακοινώθηκαν πρόσφατα από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) και αφορούν το 2018:

• 721 κατασχέσεις στα χέρια τρίτων, με τον συνολικό αριθμό των φορολογουμένων που υπέστησαν μέτρα αναγκαστικής είσπραξης να ανέρχεται στο 1.168.438.
• 884 προγράμματα πλειστηριασμού, που ήρθαν να προστεθούν στα 18.792 του 2017.
• 298 παραγγελίες κατάσχεσης, που προστέθηκαν στις 23.620 του 2017.
• 350 υποθήκες, που προστέθηκαν στις 4.222 του 2017 (αύξηση 97,8%).
• Από τα 104,3 δισ. ευρώ των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών, μόλις ένα ποσοστό 3,5% βρίσκεται σε ρύθμιση.
• Από το σύνολο των οφειλετών, ποσοστό 87,4% (3.554.463 οφειλέτες) έχει οφειλή κάτω των 5.000 ευρώ και 2,2 εκατομμύρια οφειλέτες έχουν μια οφειλή κάτω των 500 ευρώ, που ακόμα και αυτή αδυνατούν να καλύψουν.
• Ο συνολικός αριθμός οφειλετών με ληξιπρόθεσμες οφειλές το 2018 ανήλθε σε 4.064.750.
• Ο συνολικός αριθμός οφειλετών για τους οποίους η φορολογική διοίκηση δύναται να λάβει μέτρα ανήλθε το 2018 σε 1.821.736 έναντι 1.744.115 το 2017.

Δεν είναι μόνο αυτά. Για το 2019 η ΑΑΔΕ θέτει στόχο το ποσοστό των οφειλετών στους οποίους μπορεί να εφαρμόσει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης να ανέλθει στο 66% του συνόλου, έναντι 64% το 2018. Μήπως μπορεί να μας πει κανείς από τους υποψήφιους “πρωταθλητές” πως μπορεί να αλλάξει αυτή η εικόνα. Μπορεί άραγε να μας καταγράψει τα ανθρώπινα και οικογενειακά δράματα που κρύβονται πίσω από τους αριθμούς. Τις οικογένειες που δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, το κομμένο τηλέφωνο και ρεύμα. Μήπως μπορεί κάποιους από αυτούς που τους τρέχουν τα σάλια για τα “δημοσκοπικά ευρήματα” πως είναι δυνατό να ανακοπούν κατασχέσεις και πλειστηριασμοί με μισθούς στα πεντακόσια και εξακόσια ευρώ.

 Τα στοιχεία της ΑΑΔΕ δείχνουν μια υπόγεια Ελλάδα που ζει στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Εκεί που δεν φτάνουν οι δημοσκόποι. Εκεί που οι ελπίδες για μια καλύτερη ζωή εξανεμίζονται και στη θέση τους έρχεται βουβή οργή και απελπισία. Εκεί δεν φτάνει ο σιδερωμένος λόγος των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων. Εκεί που δεν φτάνουν οι δημοσκόποι, φτάνουν τα στοιχεία της ΑΑΔΕ και αποτυπώνουν το μέγεθος της απελπισίας και της οικονομικής καταστροφής που έχει απρόβλεπτες επιπτώσεις στην “ορθή” κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά αυτών που επλήγησαν από την κρίση. Αυτή την συμπεριφορά δεν μπορούν να την βρουν και να την καταγράψουν οι έρευνες της κοινής γνώμης. Μέχρι εκεί, στην μέγιστη ανθρώπινη δυστυχία δεν φτάνει ο  πολιτικός λόγος των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων διότι δεν έχει τίποτα να πει...