Θεάματα

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν θέλουν και δεν μπορούν να τα βρουν στην παρούσα φάση. Η κάθε πλευρά και το κάθε κόμμα μετρούν δυνάμεις –δικές τους και των αντιπάλων– και καταλαμβάνουν θέσεις, ενόψει νέων πιο σκληρών πολιτικών συνθηκών, συγκρούσεων και διαπραγματεύσεων μεταξύ τους.

Οποιαδήποτε συζήτηση λοιπόν αυτή την περίοδο είναι μάταιη, άνευ ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας. Μόνο για το θέαμα και τις εντυπώσεις.

Η κυβέρνηση έχει να εφαρμόσει ένα σκληρό μνημονιακό πρόγραμμα. Που περιλαμβάνει συμφωνημένες και εξ αντικειμένου μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις και μία σειρά από άλλα επώδυνα μέτρα. Αν ο Τσίπρας ήθελε όντως συναίνεση, με κοινή ευθύνη όλων των δυνάμεων που το ψήφισαν και όχι την αποκλειστική ευθύνη να υλοποιήσει το μνημόνιο αυτό, δεν θα έκανε εκλογές τον Σεπτέμβριο. Έκανε εκλογές, τις κέρδισε πανηγυρικά και έμεινε μόνος με το «θηρίο».

Εάν θέλει τώρα όντως συναίνεση, δεν έχει παρά να προτείνει κυβερνητική συνεργασία με κάποιο ή κάποια άλλα κόμματα του κέντρου και της κεντροαριστεράς, ώστε να γίνει πραγματικά μία ουσιαστική συζήτηση για να μοιραστεί το μνημονιακό βάρος. Να συγκροτηθεί μία πολιτική δύναμη πυρός, μία ευρύτερη συμμαχία, που να εγγυάται και τη σταθερότητα και την αποτελεσματικότητα –σε επίπεδο κοινοβουλίου γιατί στην κοινωνία δεν το βλέπω– στην εφαρμογή του προγράμματος.

Όλες οι άλλες συζητήσεις, αν δεν είναι για να λέμε και κάτι να περνάει η ώρα, στοχεύουν να μοιράσουν κάπως το πολιτικό κόστος των νέων επώδυνων μέτρων με επιχειρήματα του τύπου «ναι, αλλά και οι άλλοι κάνανε χειρότερα», άρα ας μην χρεωθεί όλη την ευθύνη ετούτη η κυβέρνηση. Μπορεί κάτι να του αποδώσει αυτή η τακτική του Αλέξη Τσίπρα, αλλά εάν τα μέτρα είναι βάναυσα, δεν θα είναι ούτε αυτό το επιχείρημα αρκετό και δεν θα καταφέρει να φτάσει αλώβητος στον Μάιο, τότε που θεωρεί ότι θα αλλάξει προς το καλύτερο η κατάσταση.

Από την άλλη η αντιπολίτευση, ας μην κάνει την αδιάφορη. Σε αυτή τη φάση και με δεδομένο ότι ο Τσίπρας έχει ακόμα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μπορεί να απορρίπτει οποιαδήποτε πρόταση εκ του ασφαλούς. Αν όμως συμβεί κανένα «απρόοπτο» και κλονιστεί η κυβέρνηση, τότε θα είναι υποχρεωμένη να αναλάβει ευθύνες. Ας μην έχει τη μακαριότητα και τη σιγουριά ότι ο τροχός θα γυρίσει με έναν φυσικό και συνήθη τρόπο και έτσι μόλις γκρεμιστεί και τούτη η κυβέρνηση, όπως οι προηγούμενες, θα δικαιωθεί η ίδια πανηγυρικά. Δεν είναι διόλου βέβαιο ότι αρκεί να είσαι στην αντιπολίτευση και να περιμένεις να τα κάνει μπάχαλο η κυβέρνηση για να κερδίσεις. Διότι ακόμα κι αν κερδίσεις, ενώ έχει προκληθεί το χάος, αυτό το χάος θα σε καταστρέψει και σένα αύριο.

Χαμηλοί τόνοι λοιπόν και ας κρατάτε λόγια και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση. Γιατί στην επόμενη φάση μπορεί όλοι μαζί να λέτε τα αντίθετα για τους αντιπάλους από αυτά που λέτε τώρα…