Ένα κοκτέιλ αντικαταθλιπτικών για την αξιωματική αντιπολίτευση

Προφανώς έχουν καταχωνιάσει στη μνήμη τους την δική τους αφόρητη κακογουστιά. Εκείνα τα εθνικοπατριωτικά τσάμικα με νταούλια, κλαρίνα και αυτοσχέδιους τσολιάδες στο τέλος της παρέλασης για την εθνική επέτειο το 2015 . Εκείνο τον δεξιό συγκυβερνήτη τους στη πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση που υποκλινόταν στην θάλασσα πάνω σε κόκκινη μοκέτα στρωμένη σε παλέτες στην επέτειο των 2495 χρόνο από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Αν προλάβαινε τα στρογγυλά 2500 χρόνια αντί για παραστάτιδες με χιτώνες και καραγκούνες που ανέμιζαν  ξένες σημαίες θα έβαζε μέχρι και ένα ομοίωμα του Ξέρξη στην ακρογιαλιά να το τοξοβολεί σώμα πεζοναυτών ντυμένο με αρχαιοελληνικές πανοπλίες. 

 Και έρχονται τώρα οι διοργανωτές σκληροπυρηνικών trash show να ασκήσουν γελοιογραφική κριτική απαλλοτριώνοντας τσιτάτα περί μέτρου και υψηλής αισθητικής. Αναπόφευκτα μες στις παραισθήσεις του ανακάλυψαν στις φετινές ουσιαστικά κομψές εκδηλώσεις "κενό νοήματος»,  διότι στις δικές τους γκροτέσκο φιέστες ρέμβαζαν υπό τις αυταπάτες τους στο απέραντο κενό. Ατυχώς, προς ζημία της όποιας πειστικότητας τους , συνεχίζουν παρακινδυνευμένα να αφήνουν τη σκέψη τους να πλανιέται άσκοπα και αόριστα στο χώρο του φανταστικού. Πρόκειται για τους μετρ της ακαλαισθησίας που ενοχλήθηκαν από την απαγγελία του ύμνου από μια σοπράνο, η οποία  δεν τους  «χάλασε» καθόλου ηχητικά όταν τον τραγουδούσε το 2015 στη Νέα Υόρκη μπροστά στον τότε πρωθυπουργό. Πώς, όμως, να πάρει κανείς στα σοβαρά τους επιλήσμονες εκείνους που με εμπαθή γελοιότητα επιτέθηκαν σε σουπερμάρκετ γιατί υπέπεσε στο ακραίο ολίσθημα να ακουστεί από τα μεγάφωνά του ο εθνικός ύμνος; 

Τους ίδιους που ως εραστές του κιτς έσκουξαν με βογγητά απέχθειας κατά του φετινού επίσημου δείπνου, ενόσω στο πρόσφατο παρελθόν με τις γραφικές, άγαρμπες, πανηγυριώτικες διαχυτικότητες τους παραβίαζαν κάθε διεθνώς αποδεκτό πρωτόκολλο. Αναπόδραστα, με λερωμένη την «εκλεπτυσμένου» γούστου φωλιά τους, καλύτερα να επικεντρώνονται στις διαστημικές πτήσεις στις οποίες ειδικεύονται. Όχι ανασύροντας  θρασύτητα αλλοπρόσαλλες συσχετίσεις που παρομοιάζουν το κόμμα της πλειοψηφίας στην ελληνική Βουλή με το Μουσολινικό φασιστικό καθεστώς του Σαλό. Αλλά για του αυτοσχέδιους βωβούς Σαρλό της ντόπιας πολιτικής σκηνής, δεν υπάρχει ίχνος αυτοσυγκράτησης.  Τα φραστικά  σκέρτσα και οι ξεχαρβαλωμένοι ακκισμοί τους  αποτελούν δρομολογημένα στρεβλωτικά καμώματα, ελλείψει επιχειρημάτων. Τα ρητορικά ρέστα καταχωρίζονται απλώς στο κάδο της αυτοπαρωδίας με την συνακόλουθη καζούρα που της πρέπει. 

Με παρόμοια τζούφια πυροτεχνήματα, άλλωστε, κατήγγειλαν την κυβέρνηση για την υποτιθέμενη απευθείας ανάθεση σε συγκεκριμένη πολυεθνική  των self test του κορονοϊού. Η  προμήθεια των οποίων θα καλυπτόταν δήθεν με τον "φερετζέ" ενός ταχύτατου διαγωνισμού. Όταν πια οι ισχυρισμοί τους διαψευστήκαν παταγωδώς πέταξαν τη μπάλα στη κερκίδα ψελλίζοντας κωμικά κάτι περί αστοχίας, λες και ήταν η πρώτη παραμορφωτική της πραγματικότητας κατασκευή που αποπειράθηκαν. Εκ των πραγμάτων γίνεται αντιληπτό ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεχόμενο αλλεπάλληλα δημοσκοπικά πλήγματα και βυθιζόμενο στην εσωστρέφεια μοιάζει να ανιχνεύει βαρύθυμα τον όγδοο κύκλο της ¨Κόλασης» του Δάντη. Εκεί που συνωστίζεται  το τσούρμο των απατεώνων, των πολιτικών συμπεριλαμβανομένων. Ενδεχομένως, η απόδραση του από εκεί να είναι δύσκολη. Ωστόσο, χάριν της ψυχικής του υγείας αντί να κριτικάρει γευσιγνωστικά το κιμά γαρίδας, προτιμότερο θα ήταν να ψάχνει προς συλλογική χρήση ενός κοκτέιλ αντικαταθλιπτικών.