Δημήτρης Δανίκας

Ιδού η κατάληξη  του  ορυμαγδού με την επωνυμία «χορήγηση τηλεοπτικών  αδειών». Τόσος  θόρυβος,  τόσα πλακώματα,  τέτοιο  ξεσάλωμα, τόσα δημοσιεύμετα και τόση τηλεοπτική  φλυαρία  για το  τίποτα

Ενα λοιπόν. Ο  Νίκος Παππάς αποφασίζει και διατάσσει να μαντρωθούν όλοι οι υποψήφιοι προκειμένου από την πλειοδοσία να εξασφαλιστούν οι τέσσερις  τυχεροί που  θα αποκτήσουν ισάριθμα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας

Και  γιατί τέσσερα; Γιατί έτσι  γουστάρω. Κα γιατί όχι  πέντε,  έξι, όσα τέλος πάντων επιθυμούν να  ανοίξουν οι  υποψήφιοι καναλάρχες;  Επειδή η  διαφημιστική αγορά τόσα επιτρέπει. Ελεγε ο  δερβίσης Νίκος Παππάς. Κι αν κάποιος   γουστάρει να  ξοδέψει τα εκατομμύριά του για να κάνει την  φιγούρα του;  Εσένα τι σε μέλλει;  Ετσι  γουστάρω.  Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω

Αποτέλεσμα; Καταπίπτει το «γουστάρω» του Νικου Παππά.  Το  Συμβούλιο Επικρατείας διαφωνεί και έτσι  συγκροτείται το ΕΣΡ με αποστολή, εκείνο και όχι ο  δερβίσης, να ασχοληθεί με την αδειοδότηση των καναλιών

Δύο λοιπόν. Το ΕΣΡ μετά από ένα περίπου χρόνο καταλήγει στον μαγικό αριθμό των επτά καναλιών Πάλι επανέρχονται  σχολιαστές και αναλυτές. Πάλι  φωνάζουν  ότι περίπου είναι αυθαίρετος ο  αριθμός. Και πάλι  επιμένουν ότι η αγορά πρέπει να ανοίξει σε κάθε ενδιαφερόμενο. Θόρυβος να γίνεται. Να περνάει  η ώρα

Τρία λοιπόν. Τελικώς, μόνο έξι  οι ενδιαφερόμενοι που έσπευσαν να  διεκδικήσουν άδεια λειτουργεία καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας. Εκ τω οποίων οι πέντε ήδη λειτουργούν (Sky, Alpha,  Star, Antenna, Ε)  Ο έκτος μνηστήρας προέρχεται  από  νεοσύστατη εταιρεία. Του Βρυώνη. Αλλά κι αυτός από το παρελθόν του «Ε» προέρχεται. Αρα  η  Αγορά μόνο έξι αντέχει. Εκ των πραγμάτων. Αρα  ο έβδομος περισσεύει. Τόσο απλό. Κατάλαβες παιδί μου;  

Τέσσερα λοιπόν. Από  τους υποψήφιους μόνο ένας πρόσκεται φανερά και   φωναχτά στο κυβερνητικό κόμμα. Δηλαδή ο  Ιβάν Σαββίδης με το «Ε». Γεγονός που  ακυρώνει όλες τις φωνασκίες περί  ελέγχου των καναλιών. Αφού ούτε ο Μάρης πήρε μέρος, ούτε ο Καλογρίτσας. Τα υπόλοιπα πέντε κανάλια  λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια

Πέντε λοιπόν. Το τίμημα εξασφάλισης κάθε άδειας κοστίζει τριάντα και πέντε εκατομμύρια ευρώ. Σε δέκα  δόσεις δέκα ετών. Δηλαδή τρία και κάτι εκατομμύρια το χρόνο. Από που θα αντληθούν  αυτά;  Εσείς τι λέτε; Φυσικά από την  συμπίεση  της μισθοδοσίας  του προσωπικού. Γεγονός που  σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν τα σπασμένα. Τι  κάνει νιάου νιάου  στα κεραμίδια
Το  συμπέρασμα γνωστό.  Οτι  δηλαδή σ αυτόν τον τόπο δεν υφίσταται κοινός νους. Οτι  κάθε γεγονός, ακόμα και το  μέγιστο και Εθνικό, όπως το Σκοπιανό, γίνεται  αφορμή και γήπεδο  κλωτσοπατινάδας    μικροκομματικών  σκοπιμοτήτων


Με απλά λόγια. Το  ΕΣΡ έπρεπε να λειτουργήσει από  την αρχή. Με σύνθεση ισορροπημένη και ας πούμε αντικειμενική. Ο Νίκος Παππάς δεν έπρεπε να παριστάνει τον δερβίση. Κι εμείς, όλοι εμείς οι  αρθρογράφοι και σχολιαστές θα έπρεπε με  ψυχραιμία και με λογική να  προσπαθούσαμε να  συνετίσουμε τόσο  την κυβέρνηση  την «αριστερή»   όσο και  την  αξιωματική αντιπολίτευση τη Νεοδημοκρατική. Ομως στου κουφού την πόρτα  όσο  θέλεις  βρόντα!