Δημήτρης Δανίκας

Επειδή η εθνικοπατριωτική συμπεριφορά έχει ευτελιστεί στα έγκατα της τσάμπα μαγκιάς

Επειδή η ελάχιστη συνειδητότητά μας κυκλοφορεί θεόγυμνη στα υπόγεια και στα σκοτεινά

Και επειδή η προσωπική μας διπλή κοινωνική συμπεριφορά δεν απέχει καθόλου από την αντίστοιχη των πολιτικών. Που άλλα υπόσχονται από τα μπαλκόνια και άλλα πράττουν στα γραφεία και στα παρασκήνια

Εχουμε και λέμε. Οπως μου τα περιέγραψε φίλος από την Βόρεια Ελλάδα. Και όπως συμβαίνει καθημερινά με τους συμπολίτες μας της Φλώρινας και των γύρω περιοχών

Οπου διασχίζοντας την ελάχιστη απόσταση που χωρίζουν τα ελληνικά σύνορα από την FYROM εφορμούν σε super markets ελληνικών συμφερόντων, γεμίζουν τα πορτμπαγκάζ με τρόφιμα στην μισή τιμή από την αντίστοιχη των ίδιων αλυσίδων επί ελληνικού εδάφους και αφού στην συνέχεια τιγκάρουν το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου τους με καύσιμα, επίσης στην μισή τιμή, επανέρχονται στις κατοικίες τους κορδωμένοι ως πατριωτικά σκεπάρνια

Θα μου πείτε κι εγώ στην θέση τους το ίδιο θα έκαμα. Δεν το συζητώ. Ομως ούτε λάβαρα εθνικοπατριωτικά θα κρέμαγα στο λαιμό μου σαν χαιμαλιά. Ούτε θα έβριζα και θα μούτζωνα τους Fyromιώτες ως εχθρούς των απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Γιατί φίλε μου με τα λεφτουδάκια σου πριμοδοτείς την οικονομία αυτού του «άθλιου» κρατιδίου. Γιατί με τα ίδια λεφτουδάκια σου γεμίζεις τα ταμεία των Ελλήνων «προδοτών» που τα ίδια τρόφιμα τα μοσχοπουλάνε στην πατρίδα σου στην διπλάσια τιμή. Και αφού έτσι με την μαζική παρουσία μας σ αυτή την χώρα την εχθρική καταλήγουμε να μοιάζουμε μ εκείνους τους θεατές που όταν βλέπουν την Μόνικα Μπελούτσι τους τρέχουν τα σάλια

Τι θα έκανα; Απλό. Θα έβγαζα από την ναφθαλίνη τον σκληρό δίσκο και θα έβαζα το μυαλό μου να δουλέψει. Δηλαδή. Ολα μα όλα είναι ζήτημα φασουλάδας. Χρημάτων. Money

Δηλαδή όλοι μα όλοι είναι ίδιοι σαν δύο σταγόνες νερό. Εκμετάλλευση εδώ. Εκμετάλλευση εκεί. Φτηνό μεροκάματο εδώ. Φτηνό μεροκάματο εκεί. Αναλώσιμοι οι σκληρά εργαζόμενοι εδώ. Αναλώσιμοι εκεί. Ούνα φάτσα ούνα ράτσα όπως λέμε για τους Ιταλούς

Και τέλος θα καταλάβαινα ότι όλοι αυτοί οι Supermarketάρχες και οι καρχαρίες των τραπεζών πρώτα απ όλα και πάνω απ όλα βάζουν το συμφέρον τους, την τσέπη τους και το ξύγκι τους. Ολα τ άλλα περί πατρίδας, έθνους, Μακεδονίας και Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι απλώς κουραφέξαλα

Εν ολίγοις είτε πράσινοι, είτε μαύροι, είτε κίτρινοι, είτε λευκοί, σημασία έχει οι άνθρωποι να είναι σωστοί. A few Good Men που λέει και η ταινία η γνωστή. Και ξέρεις γιατί τα λέω όλα αυτά; Επειδή ρε φίλε δεν γουστάρω να είμαι το κορόιδο κανενός!