Βασίλης Στεφανακίδης

Υπάρχουν   άλλοι  αρμοδιότεροι ημών,επιφορτισμένοι με αυτά τα καθήκοντα, με γνώση όλων των λεπτομερειών και των παραμέτρων των οποίων τον πατριωτισμό δεν πρέπει να αμφισβητούμε a priori. 

Μα θα πει κανείς, οι πολίτες δεν δικαιούνται να έχουν γνώμη, άποψη και δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και κριτική;

 Σαφώς έχουν -και πρέπει να έχουν- και είναι ελεύθεροι να εκφράζουν τις ιδέες τους όπως αυτοί νομίζουν με σεβασμό όμως πάντα  και στις απόψεις των άλλων είτε συμφωνούν με αυτές είτε όχι.

Την περασμένηΚυριακή  οργανώθηκε ένα μαζικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη ,ουσιαστικά ακηδεμόνευτο από κόμματα, εκκλησία, Δήμους και περιφέρειες.

Το συλλαλητήριο εξέφραζε αυτούς που είναι αντίθετοι στην συμπερίληψη του ονόματος Μακεδονία  στο όνομα της γειτονικής χώρας και φυσικά ανάμεσα τους  βρέθηκαν και άτομα με ακραίες απόψεις χωρίς όμως κανείς να μπορεί να χαρακτηρίσει συλλήβδην τους συμμετέχοντες ως εθνικιστές, ακροδεξιούς, πατριδοκάπηλους , πατριδέμπορους και φασίστες. Κι αυτό γιατί οι ακραίοι ήταν μια μικρή μειονότητα.

Η εκ των προτέρων αλλά κυρίως, η εκ των υστέρων προσπάθεια από τον ΣΥΡΙΖΑ, να ακυρώσει τα μηνύματα που εξέπεμψε αυτή η αναμφίβολα ογκώδης συγκέντρωση είναι μια εξόχως διχαστική  ενέργεια ,η οποία μπορεί να έχει ακριβό τίμημα. 

Ο πολλαπλώς δοκιμαζόμενος λαός μας δεν έχει την πολυτέλεια ενός ακόμα διχασμού. Μας αρκούν όλα τα άλλα βάσανα που μας φόρτωσαν τα μνημόνια και οι πολιτικοί διαχειριστές της κρίσης. Η προσπάθεια αποπροσανατολισμού από τα τεράστια καθημερινά προβλήματα, με την εκμετάλλευση ενός θέματος που μας έφερε η κυβέρνηση εντελώς ξαφνικά και αναίτια, αν μη τι άλλο δείχνει πολιτική μωρία.

Γιατί όταν δεν βλέπουμε χρόνια τώρα να ξεσηκώνεται ο κόσμος για όλα αυτά που έχει χάσει  με τις πολιτικές των μνημονίων και οι αντιδράσεις είναι χλιαρές έως ανύπαρκτες στη μαζική φτωχοποίηση και στην απώλεια των κόπων δεκαετιών ή και γενεών και ξεσηκώνεται για ένα θέμα όπως το όνομα των Σκοπιανών, αυτό κάτι σημαίνει και ουδείς μπορεί να το παραβλέψει πολλώ δε μάλλον να το λοιδορήσει ή να το ευτελίσει με ισοπεδωτικές λογικές και χαρακτηρισμούς.

Και το γεγονός ότι σε μια μεγάλη μερίδα των συμπατριωτών μας, η αξία της ιστορίας, της εθνικής αξιοπρέπειας  και της υπερηφάνειας, έχει μεγαλύτερη αξία από την οικονομική ταπείνωση που υφιστάμεθα όλοι, είναι θέμα προβληματισμού και όχι  ανεύθυνης απαξίωσης.

Προβληματισμού είτε συμφωνούμε είτε όχι με τέτοιες εκδηλώσεις και αλίμονο  αν όλοι εμείς του λεγόμενου Συνταγματικού τόξου να χαρίζαμε όλε αυτές τις χιλιάδες του κόσμου στους ακραίους εθνικόφρονες γιατί απλά θέλω να πιστεύω πως κανείς δεν δικαιούται να είναι περισσότερο πατριώτης από τον άλλο όπως θέλω να πιστεύω πως αυτοί που είναι επιφορτισμένοι να χειρίζονται τα εθνικά θέματα διακατέχονται από τα ίδια πατριωτικά αισθήματα και δεν είναι προδότες. Ομως  οι χειρισμοί τους και τα αποτελέσματα τους δεν είναι υπεράνω κριτικής. Άλλο βέβαια κριτική με επιχειρήματα και άλλο ετικετοποίηση της διαφορετικής άποψης.